آیا مرد از زن ارث میبرد؟ | سهم الارث قانونی و نحوه محاسبه

آیا مرد از زن ارث میبرد؟ | سهم الارث قانونی و نحوه محاسبه

آیا مرد از زن ارث میبرد

بله، مرد از همسر دائمی خود ارث می برد. بر اساس قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، رابطه زوجیت دائمی یکی از موجبات ارث است و زوجین در صورت وجود شرایط قانونی و عدم وجود موانع، از یکدیگر ارث خواهند برد. این سهم الارث بر اساس وجود یا عدم وجود فرزند برای متوفی، متفاوت خواهد بود که در ادامه به تفصیل بررسی می شود. این مقاله به تمامی جوانب قانونی و عملی ارث شوهر از همسر متوفی می پردازد و راهنمایی جامع برای درک این حقوق ارائه می دهد.

مسئله ارث و تقسیم آن، همواره یکی از پیچیده ترین و حساس ترین مباحث حقوقی در هر جامعه ای است. در ایران نیز با توجه به ریشه های فقهی و جزئیات دقیق قانون مدنی، آگاهی از حقوق و تکالیف مربوط به ارث بری برای همه افراد، به ویژه در مورد روابط زوجین، از اهمیت بالایی برخوردار است. بسیاری از ابهامات و پرسش ها پیرامون سهم الارث مرد از همسر متوفی خود وجود دارد که نیاز به تبیین و شفاف سازی قانونی دارد. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای کامل، دقیق و قابل فهم برای تمامی افراد، از جمله کسانی که با این مسائل حقوقی مواجه هستند یا صرفاً به دنبال کسب اطلاعات بیشتر می باشند، تدوین شده است. در این نوشتار به بررسی مبانی قانونی، شرایط لازم، نحوه محاسبه، موانع و استثنائات مربوط به ارث بردن مرد از زن خواهیم پرداخت تا شما بتوانید با اطلاعاتی جامع و مستند، مسیر حقوقی خود را با آگاهی طی کنید.

مبانی ارث در قانون مدنی ایران: تعاریف و اصول کلی

برای ورود به بحث ارث بردن مرد از زن، ابتدا لازم است با تعاریف و اصول کلی ارث در قانون مدنی ایران آشنا شویم. ارث در اصطلاح حقوقی به مجموعه دارایی های مثبت (اموال و طلب ها) و منفی (بدهی ها) یک شخص متوفی گفته می شود که پس از فوت او به وراثش منتقل می گردد. به این مجموعه دارایی ها، «ترکه» یا «ماترک» نیز گفته می شود. تقسیم ترکه یکی از مهم ترین مراحل پس از فوت است که باید با دقت و بر اساس قوانین مشخص صورت گیرد.

موجبات ارث در قانون مدنی ایران به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: نسب و سبب. رابطه نسبی، به معنای خویشاوندی خونی است، مانند رابطه پدر و فرزند، مادر و فرزند، برادر و خواهر و غیره. اما رابطه سببی، بر اساس یک عقد یا قرارداد حقوقی ایجاد می شود که بارزترین و مهم ترین آن، عقد نکاح دائم است. بر اساس این رابطه سببی، زوجین (زن و شوهر) از یکدیگر ارث می برند.

شوهر از جمله وراثی است که به دلیل رابطه سببی، با همه طبقات و درجات ارث از ماترک زن ارث می برد. ماده 861 قانون مدنی به صراحت بیان می کند که موجبات ارث، دو امر نسب و سبب است. همچنین، ماده 864 قانون مدنی نیز زوجین را در ردیف کسانی قرار می دهد که به واسطه رابطه زوجیت (سبب)، از یکدیگر ارث می برند. این بدان معناست که سهم ارث مرد از زن، حتی در صورت وجود وراث نسبی دیگر، به قوت خود باقی است و از اولویت خاصی برخوردار است. در واقع، شوهر همیشه سهم مشخصی از ترکه زن متوفی دارد و این سهم از فرض او (میزانی که در قرآن و قانون تعیین شده) ناشی می شود.

پاسخ صریح: آیا مرد از همسر خود ارث می برد؟

پاسخ به این پرسش کلیدی، کاملاً صریح و قاطع است: بله، مرد از همسر دائمی خود ارث می برد. این موضوع یکی از ارکان قانون ارث در جمهوری اسلامی ایران است که بر پایه فقه اسلامی بنا شده است.

ماده 940 قانون مدنی به روشنی این موضوع را تبیین کرده است:

«هر یک از زوجین در صورت دوام زوجیت دائمه و عدم موانع از یکدیگر ارث می برند.»

این ماده یک اصل بنیادین در زمینه ارث زوجین است و مشخص می کند که رابطه زوجیت دائمی، شرط اصلی و اساسی برای ارث بردن زن و شوهر از یکدیگر است.

علاوه بر شرط نکاح دائم، شرط دیگری که در تمامی موارد ارث بری، از جمله ارث مرد از زن، باید وجود داشته باشد، این است که در زمان فوت، هر دو طرف (هم وارث و هم مورث) زنده باشند. به عبارت دیگر، مرد باید در زمان فوت همسرش زنده باشد تا بتواند از او ارث ببرد. این شرط حیاتی، یک اصل کلی در تمامی روابط ارثی محسوب می شود و بدون آن، حق ارث بری ایجاد نخواهد شد. بنابراین، هیچ گونه ابهامی در خصوص حقوق مرد بعد از فوت همسر در زمینه ارث وجود ندارد و قانون این حق را به رسمیت شناخته است.

شرایط اساسی ارث بردن مرد از زن: جزئیات مهم

هرچند اصل ارث بری مرد از زن مشخص است، اما تحقق این حق مستلزم وجود شرایط خاصی است که قانون مدنی آن ها را تعیین کرده است. آگاهی از این شرایط برای اطمینان از صحت روند تقسیم ارث زن فوت شده بسیار مهم است.

نکاح دائم و اهمیت آن در ارث بری

اولین و مهمترین شرط ارث بردن مرد از زن، وجود نکاح دائم بین آن هاست. ماده 940 قانون مدنی که پیشتر به آن اشاره شد، به صراحت بر دوام زوجیت دائمه تاکید دارد. این بدان معناست که:

  • اگر ازدواج به صورت عقد موقت (صیغه) بوده باشد، هیچ یک از زوجین از دیگری ارث نخواهد برد. حتی اگر در عقد موقت شرط توارث (ارث بردن از یکدیگر) گنجانده شده باشد، این شرط به دلیل مغایرت با قواعد آمره (قواعدی که توافق برخلاف آن ها باطل است) باطل و بلااثر خواهد بود. این مسئله یکی از تفاوت های اساسی عقد دائم و عقد موقت در زمینه حقوق ارث است.
  • همچنین، زوجیت باید تا لحظه فوت برقرار باشد. این به معنای آن است که اگر قبل از فوت زن، طلاق بائن (مانند طلاق خلع یا مبارات) جاری شده باشد، دیگر رابطه زوجیت وجود ندارد و مرد از زن ارث نخواهد برد.

عدم وجود موانع قانونی ارث

علاوه بر نکاح دائم، هیچ یک از موانع ارث نباید در مورد مرد وجود داشته باشد. قانون مدنی موانعی را برای ارث بری تعیین کرده است که در صورت وجود هر یک از آن ها، وارث از دریافت سهم خود محروم خواهد شد. این موانع شامل موارد زیر است:

  1. قتل مورث: اگر مرد عمداً همسر خود را به قتل برساند، از او ارث نخواهد برد (ماده 880 قانون مدنی).
  2. کفر: بر اساس ماده 881 مکرر قانون مدنی، کافر از مسلمان ارث نمی برد. بنابراین، اگر مردی کافر باشد و همسر مسلمانش فوت کند، مرد از او ارث نخواهد برد.
  3. لعان: لعان یک اصطلاح فقهی و حقوقی است که در مواردی خاص بین زن و شوهر اتفاق می افتد و به موجب آن، رابطه زوجیت و حتی رابطه نسبی بین پدر و فرزند قطع می شود. در صورت وقوع لعان، زوجین از یکدیگر ارث نمی برند.
  4. تولد از زنا (ولد زنا): ولد زنا از پدر و مادر خود ارث نمی برد. (هرچند این مورد بیشتر در مورد وراث نسبی کاربرد دارد، اما از موانع کلی ارث است.)
  5. فقدان شرط حیات: همانطور که ذکر شد، وارث باید در زمان فوت مورث، زنده باشد. اگر مرد قبل از همسرش فوت کند یا همزمان با او فوت کرده و زمان دقیق فوت مشخص نباشد (غرق یا زیر آوار ماندن)، حق ارث بری او ساقط می شود.

بنابراین، برای ارث بردن مرد از زن، لازم است که رابطه زوجیت دائمی باشد، مرد در زمان فوت زن زنده باشد و هیچ یک از موانع قانونی ارث نیز وجود نداشته باشد.

نحوه محاسبه سهم الارث شوهر از زن: با فرزند و بدون فرزند

میزان سهم الارث شوهر از زن در قانون مدنی ایران به صورت دقیق و بر اساس وجود یا عدم وجود فرزند برای زن متوفی تعیین شده است. این موضوع یکی از تفاوت های کلیدی در نحوه محاسبه سهم ارث شوهر از زن است و آگاهی از آن برای تقسیم ارث زن فوت شده اهمیت بسیاری دارد.

سهم ارث مرد از زن در صورت وجود فرزند

اگر زن متوفی دارای فرزند باشد، سهم ارث مرد از زن به میزان یک چهارم (1/4) از کل ترکه زن خواهد بود. نکته مهم اینجاست که در این خصوص تفاوتی ندارد که این فرزند، حاصل ازدواج فعلی زن با همین مرد باشد یا حاصل ازدواج های قبلی او. به محض وجود فرزند برای زن متوفی، سهم الارث شوهر به یک چهارم کاهش می یابد.

مثال کاربردی: فرض کنید زنی فوت کرده و 800 میلیون تومان ماترک (شامل اموال منقول و غیرمنقول) از خود به جای گذاشته است. او یک فرزند (چه از ازدواج فعلی و چه از ازدواج قبلی) و همسرش (مرد) را دارد. در این حالت، سهم ارث شوهر بعد از فوت زن به این صورت محاسبه می شود:

  • کل ترکه: 800,000,000 تومان
  • سهم شوهر (1/4 ترکه): 800,000,000 ÷ 4 = 200,000,000 تومان

مابقی ترکه (600 میلیون تومان) بین سایر وراث، از جمله فرزند یا فرزندان زن، تقسیم خواهد شد.

سهم ارث مرد از زن در صورت عدم وجود فرزند

اگر زن متوفی فرزندی نداشته باشد، سهم ارث مرد از زن به میزان یک دوم (1/2) از کل ترکه زن خواهد بود. در این حالت، سهم زوج از ارث زوجه افزایش می یابد زیرا بار و مسئولیت نگهداری از فرزندان بر عهده او نیست و وارثان دیگری از طبقه اول که فرزندان باشند، وجود ندارند.

نکته مهم در این حالت، بحث رد است. ماده 949 قانون مدنی بیان می دارد: «اگر وارثی غیر از زوج یا زوجه نباشد، زوج تمام ترکه زن متوفی خود را به ارث می برد.» به عبارت دیگر، اگر زن متوفی هیچ وارث دیگری جز شوهر خود نداشته باشد (یعنی نه فرزند، نه پدر و مادر، نه خواهر و برادر و نه وراث طبقات بعدی)، مرد ابتدا فرض خود را که یک دوم ترکه است، دریافت می کند و مابقی ترکه نیز از طریق رد به او می رسد و او تمام ترکه را مالک خواهد شد.

مثال کاربردی: فرض کنید زنی فوت کرده و 800 میلیون تومان ماترک (اموال منقول و غیرمنقول) از خود به جای گذاشته است. او فرزندی ندارد و تنها وارث او، همسرش (مرد) است. در این حالت، سهم ارث شوهر از زن بدون فرزند به این صورت محاسبه می شود:

  • کل ترکه: 800,000,000 تومان
  • سهم شوهر (1/2 ترکه به فرض): 800,000,000 ÷ 2 = 400,000,000 تومان
  • با توجه به ماده 949 قانون مدنی، مابقی ترکه (400 میلیون تومان) نیز به دلیل عدم وجود وارث دیگر، به شوهر رد می شود.
  • بنابراین، در این حالت مرد تمامی 800 میلیون تومان ترکه را به ارث می برد.

جدول خلاصه سهم الارث مرد از زن

برای سهولت مراجعه و درک سریع، جدول زیر سهم الارث مرد از زن را در حالات مختلف خلاصه می کند:

وضعیت وجود فرزند برای متوفی سهم ارث مرد از ترکه زن
با فرزند (از هر ازدواج) یک چهارم (1/4)
بدون فرزند یک دوم (1/2)
بدون فرزند و بدون وارث دیگر (تنها وارث) تمام ترکه (1/2 به فرض و مابقی به رد)

موانع قانونی ارث مرد از زن: چه عواملی مانع ارث بری می شوند؟

همانطور که پیشتر اشاره شد، وجود برخی عوامل می تواند مانع از ارث بردن مرد از زن شود، حتی اگر رابطه زوجیت دائم برقرار باشد. این موانع ارث بر اساس قانون مدنی به شرح زیر است:

قتل عمدی مورث (زن)

یکی از جدی ترین موانع ارث، قتل عمدی مورث توسط وارث است. ماده 880 قانون مدنی بیان می کند: «کسی که مورث خود را عمداً بکشد از ارث او ممنوع می شود.» این قاعده برای جلوگیری از سوءاستفاده و اعمال مجرمانه به منظور کسب ارث وضع شده است. اگر مردی به هر دلیل عمداً همسر خود را به قتل برساند، حتی اگر وارث دیگری هم برای زن وجود نداشته باشد، از سهم الارث شوهر از زن محروم خواهد شد.

کفر و اختلاف در دین

ماده 881 مکرر قانون مدنی قاعده عدم توارث مسلمان از کافر را تبیین می کند: «کافر از مسلمان ارث نمی برد و اگر در بین وراث متوفای کافری، مسلمان باشد، وارث کافر نمی برد، اگرچه از حیث طبقه و درجه مقدم بر مسلمان باشد.» بنابراین، اگر زن مسلمان باشد و مرد کافر، مرد از زن ارث نخواهد برد. اما اگر مرد مسلمان باشد و زن کافر، مرد می تواند از او ارث ببرد، زیرا در این مورد قاعده عدم توارث جاری نمی شود.

لعان و تاثیر آن بر روابط ارثی

لعان یکی از اصطلاحات خاص فقهی و حقوقی است که در آن، زوجین یکدیگر را متهم به زنا می کنند و با ادای سوگندهای مخصوص، از یکدیگر برائت می جویند. با وقوع لعان، رابطه زوجیت به طور دائم منقطع شده و زوجین از یکدیگر ارث نمی برند. همچنین رابطه نسبی بین پدر و فرزندی که منشأ لعان بوده نیز قطع می شود.

تولد از زنا و عدم ارث بری

هرچند این مورد بیشتر در مورد وراث نسبی کاربرد دارد، اما به عنوان یک اصل کلی، ولد زنا (فرزندی که از رابطه نامشروع متولد شده) از پدر و مادر شرعی خود ارث نمی برد. این امر به دلیل عدم مشروعیت رابطه والدین است.

فقدان شرط حیات وارث در زمان فوت مورث

این شرط به معنای آن است که وارث (در اینجا مرد) باید در زمان فوت مورث (زن) زنده باشد تا بتواند از او ارث ببرد. اگر مرد قبل از زن فوت کند یا همزمان با او فوت کرده و تقدم و تاخر فوت قابل اثبات نباشد (مانند غرق شدن هر دو در یک حادثه و عدم امکان تعیین زمان فوت هر یک)، مرد از زن ارث نخواهد برد. این اصل کلی در تمام موارد ارث بری صادق است.

تاکید بر عدم ارث در عقد موقت (صیغه)

بسیار مهم است که دوباره تاکید شود، یکی از موانع قانونی و قطعی سهم الارث مرد از زن، عدم وجود نکاح دائم است. همانطور که ماده 940 قانون مدنی تصریح دارد، زوجیت باید دائمی باشد. بنابراین، در عقد موقت (صیغه)، حتی اگر مدت آن طولانی باشد یا در هنگام فوت زن هنوز مدت صیغه به پایان نرسیده باشد، مرد از زن ارث نمی برد و بالعکس. این موضوع یکی از اصلی ترین تفاوت های عقد دائم و عقد موقت در حقوق خانواده و ارث محسوب می شود و توافق طرفین برخلاف آن نیز هیچ اثر قانونی ندارد.

حالت های استثنایی ارث شوهر از زن: طلاق و بیماری

در برخی موارد خاص، قانون مدنی برای ارث شوهر از زن، استثنائاتی قائل شده است که عمدتاً به شرایط خاص طلاق و بیماری مربوط می شود. این حالت استثنایی ارث شوهر نیاز به بررسی دقیق دارد.

ارث در طلاق رجعی

اصل کلی این است که پس از طلاق، زوجین از یکدیگر ارث نمی برند. اما در طلاق رجعی، یک استثناء مهم وجود دارد. ماده 943 قانون مدنی بیان می دارد: «اگر شوهر زن خود را طلاق رجعی دهد و در زمان عده بمیرد زن از او ارث می برد و همچنین است اگر در همان مدت زن بمیرد شوهر از او ارث می برد ولی اگر طلاق بائن باشد از یکدیگر ارث نمی برند.»

این بدان معناست که اگر مردی همسر خود را به طلاق رجعی، طلاق داده باشد و در طول ایام عده رجعی (مدتی که زن پس از طلاق باید منتظر بماند و شوهر حق رجوع دارد)، زن فوت کند، مرد از ماترک زن ارث خواهد برد. این استثناء به دلیل حفظ برخی از آثار زوجیت در دوران عده رجعی است.

عدم ارث در طلاق بائن

در مقابل طلاق رجعی، در طلاق بائن (مانند طلاق قبل از نزدیکی، طلاق یائسه، طلاق خلع و مبارات) که در آن شوهر حق رجوع ندارد، به محض وقوع طلاق، رابطه زوجیت به طور کامل قطع می شود و زن و شوهر از یکدیگر ارث نخواهند برد. این قاعده، یک اصل کلی است و استثنائی ندارد.

ارث شوهر از زن در طلاق به علت بیماری

یکی دیگر از حالت های استثنایی ارث شوهر، مربوط به طلاقی است که به علت بیماری مرد رخ می دهد. ماده 944 قانون مدنی می گوید: «اگر شوهر در حال مرض زن خود را طلاق دهد و در ظرف یک سال از تاریخ طلاق به واسطه همان مرض بمیرد، زن از او ارث می برد، اگرچه طلاق بائن باشد و یا زن بعد از طلاق شوهر کرده باشد ولی اگر مرگ شوهر به واسطه مرض دیگری باشد زن از او ارث نمی برد.»

این ماده اگرچه مستقیماً به ارث مرد از زن نمی پردازد و مربوط به ارث زن از مرد است، اما روح قانون نشان دهنده ملاحظات خاص در زمان بیماری است. نکته ای که در ماده 945 قانون مدنی به آن اشاره شده، می تواند در موارد مشابه مورد استناد قرار گیرد: «اگر مردی در حال مرض زنی را عقد کند و در همان مرض قبل از دخول بمیرد زن از او ارث نمی برد ولی اگر بعد از دخول یا بعد از صحت از آن مرض بمیرد زن از او ارث می برد.» این ماده نیز به نوعی شرایط خاصی را برای ارث بری در زمان بیماری و ارتباط آن با دخول بیان می کند.

با این تفاسیر، در شرایط عادی طلاق بائن، ارث شوهر از زن منتفی است، اما در طلاق رجعی و در موارد خاص بیماری، ممکن است شرایط متفاوتی حاکم باشد که نیاز به بررسی دقیق هر پرونده دارد. مشاوره با یک وکیل متخصص در این زمینه برای درک درست پیچیدگی ها ضروری است.

قانون جدید ارث مرد از زن: آیا تغییری در قوانین ایجاد شده است؟

یکی از پرسش های رایج در بین افکار عمومی، این است که آیا قانون جدید ارث مرد از زن به تصویب رسیده است که سهم الارث مرد از زن را تغییر داده باشد؟ پاسخ صریح و شفاف به این پرسش، خیر است. هیچ قانون جدیدی که سهم الارث مرد از زن را دستخوش تغییر اساسی قرار دهد، به تصویب نرسیده است.

قوانین ارث در ایران، ریشه عمیقی در فقه اسلامی دارند و از «قواعد آمره» محسوب می شوند. قواعد آمره، قوانینی هستند که هیچ کس، حتی با توافق طرفین، نمی تواند برخلاف آن ها عمل کند. این به معنای آن است که:

  • توافق برخلاف سهم الارث قانونی: زن و شوهر نمی توانند قبل از فوت، توافق کنند که مرد از زن، یا بالعکس، سهمی کمتر یا بیشتر از آنچه قانون تعیین کرده است، ببرد. چنین توافقی باطل است و اثر حقوقی ندارد.
  • ثبات قوانین ارث: به دلیل ماهیت فقهی و آمره بودن قوانین ارث، تغییرات در این حوزه به ندرت و با حساسیت بسیار بالایی اتفاق می افتد و نیازمند پشتوانه قوی فقهی و قانونی است. در حال حاضر، ماده 940 قانون مدنی و سایر مواد مرتبط با ارث زوجین، همچنان مبنای عمل هستند و تغییر نکرده اند.

بنابراین، قانون جدید ارث مرد از زن، صرفاً یک شایعه یا ابهام است و هر آنچه در قانون مدنی در خصوص سهم ارث مرد از زن آمده است، همچنان جاری و ساری است. مردان و خانواده هایی که با این موضوع مواجه هستند، باید بر اساس همین قوانین موجود عمل کنند و به دنبال اطلاعاتی مبنی بر تغییرات قانونی در این خصوص نباشند. قانون ارث مرد از زن، چه در صورت وجود فرزند و چه در صورت عدم وجود فرزند، همان قواعد یک چهارم و یک دوم است که به تفصیل شرح داده شد.

نکات مهم در مورد ارث مرد از زن

علاوه بر موارد اصلی مربوط به سهم ارث مرد از زن، نکات حقوقی دیگری نیز وجود دارد که آگاهی از آن ها در فرایند تقسیم ترکه و اطمینان از رعایت حقوق قانونی اهمیت دارد. این بخش به برخی از مهمترین این نکات می پردازد.

ارث مرد از تمام اموال زن: منقول و غیرمنقول

بسیاری این سوال را مطرح می کنند که آیا مرد از تمام انواع اموال زن ارث می برد؟ پاسخ این است که بله، سهم الارث مرد از زن شامل تمامی اموال و دارایی های زن متوفی، اعم از اموال منقول (مانند پول نقد، حساب بانکی، سهام، خودرو، طلا و جواهرات) و اموال غیرمنقول (مانند زمین، خانه، آپارتمان و سایر مستغلات) می شود. قانون در این خصوص تفاوتی قائل نیست و سهم مرد از کل ترکه (پس از پرداخت دیون و هزینه های کفن و دفن) محاسبه و پرداخت می گردد.

نقش مهریه در تقسیم ترکه

مهریه، یکی از مهمترین حقوق مالی زن است و پس از فوت زن، در صورتی که مهریه او پرداخت نشده باشد، این مهریه به عنوان دین ممتاز بر ذمه مرد باقی می ماند و جزء ترکه زن محسوب می شود. در تقسیم ارث زن فوت شده، ابتدا باید مهریه زن (در صورت عدم پرداخت) از کل دارایی های او کسر و به وراث زن (یا اگر زن وصیت کرده باشد) پرداخت شود، سپس مابقی اموال به عنوان ترکه خالص بین وراث، از جمله شوهر، تقسیم خواهد شد. مهریه در واقع یک بدهی است که قبل از تقسیم سهم الارث، باید تسویه شود.

تاثیر وصیت نامه بر سهم الارث مرد

وصیت نامه، سندی است که به وسیله آن، متوفی می تواند تا یک سوم (1/3) از اموال خود را برای بعد از فوتش تعیین تکلیف کند. این یک سوم به ثلث وصیت معروف است. زن متوفی نیز می توانسته است در طول حیات خود، تا یک سوم اموالش را به نفع هر شخصی (حتی وراث یا افراد دیگر) وصیت کند. این وصیت تا سقف یک سوم، کاملاً نافذ و معتبر است و پس از کسر آن از کل ترکه، مابقی اموال (دو سوم باقی مانده) بر اساس قوانین ارث بین وراث، از جمله شوهر، تقسیم می شود. اگر وصیت بیش از یک سوم باشد، نافذ بودن آن منوط به رضایت سایر وراث است.

مراحل عملی دریافت ارث

برای دریافت سهم ارث مرد از زن، لازم است مراحل قانونی انحصار وراثت طی شود. این مراحل به صورت اجمالی شامل موارد زیر است:

  1. گواهی فوت: دریافت گواهی فوت از اداره ثبت احوال.
  2. درخواست صدور گواهی انحصار وراثت: وارثان (از جمله شوهر) یا هر ذی نفع دیگری می توانند با ارائه مدارک لازم به شورای حل اختلاف آخرین محل اقامت متوفی، درخواست صدور گواهی انحصار وراثت کنند.
  3. انتشار آگهی: در برخی موارد (برای ترکه بالای مبلغی مشخص) آگهی در روزنامه منتشر می شود تا اگر کسی ادعای وارث بودن دارد، مراجعه کند.
  4. صدور گواهی انحصار وراثت: پس از طی مراحل قانونی، گواهی صادر می شود که در آن ورثه و سهم الارث هر یک مشخص شده است.
  5. تقسیم ترکه: بر اساس گواهی انحصار وراثت، ترکه زن بین وراث، از جمله شوهر، تقسیم می شود. در صورت عدم توافق، می توان از طریق دادگاه اقدام به تقسیم ترکه کرد.

چگونگی صرف نظر کردن مرد از سهم الارث خود

مرد می تواند با اختیار خود و با رعایت شرایط قانونی، از سهم الارث خود از زن صرف نظر (اسقاط حق ارث) کند. این صرف نظر می تواند به نفع یکی از وراث دیگر یا حتی شخص ثالث باشد. این اقدام باید به صورت رسمی و با تنظیم سند قانونی (معمولاً در دفتر اسناد رسمی) انجام شود تا از اعتبار حقوقی لازم برخوردار باشد. صرف نظر از ارث، یک اقدام کاملاً ارادی است و کسی را نمی توان به آن مجبور کرد.

مسئولیت وراث در قبال بدهی های متوفی

دارایی های متوفی (ترکه) شامل بدهی ها و دیون او نیز می شود. پیش از تقسیم ارث، تمامی دیون و بدهی های متوفی باید از محل ترکه پرداخت شود. وراث، به نسبت سهم الارث خود، مسئول پرداخت این دیون هستند و پس از تسویه کامل بدهی ها، آنچه باقی می ماند، به عنوان ترکه خالص بین آن ها تقسیم خواهد شد. این بدان معناست که ارث شوهر از زن شامل بدهی های او نیز می شود و مرد به نسبت سهم خود در قبال این دیون مسئولیت دارد.

نتیجه گیری

همانطور که در این مقاله به تفصیل شرح داده شد، مرد از زن ارث می برد و این یک اصل مسلم در قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران است. سهم الارث مرد از زن، به طور مشخص، یک چهارم (1/4) از کل ترکه در صورت وجود فرزند برای زن متوفی، و یک دوم (1/2) در صورت عدم وجود فرزند است. همچنین، در صورت عدم وجود هیچ وارث دیگری جز شوهر، مرد تمامی ترکه را به ارث خواهد برد.

شروط اساسی این ارث بری، شامل نکاح دائم تا لحظه فوت و عدم وجود موانع قانونی ارث مانند قتل یا کفر است. عقد موقت (صیغه) از جمله مواردی است که هرگز موجب ارث بری نمی شود. همچنین، در برخی حالت های استثنایی طلاق، به ویژه در طلاق رجعی، ممکن است مرد همچنان از زن ارث ببرد. باید تاکید کرد که هیچ قانون جدیدی که سهم الارث مرد از زن را تغییر دهد، به تصویب نرسیده و قوانین موجود همچنان مبنای عمل هستند.

با توجه به پیچیدگی ها و جزئیات فراوان در مسائل ارث و انحصار وراثت، و برای اطمینان از رعایت دقیق حقوق قانونی و جلوگیری از بروز مشکلات حقوقی احتمالی، مشورت با یک وکیل متخصص در امور ارث بسیار توصیه می شود. یک وکیل کارآزموده می تواند شما را در تمامی مراحل، از درخواست گواهی انحصار وراثت تا تقسیم ترکه و حل اختلافات احتمالی، یاری کند و به شما کمک کند تا با آگاهی کامل از حقوق خود، بهترین تصمیمات را اتخاذ نمایید.

آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "آیا مرد از زن ارث میبرد؟ | سهم الارث قانونی و نحوه محاسبه" هستید؟ با کلیک بر روی قوانین حقوقی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "آیا مرد از زن ارث میبرد؟ | سهم الارث قانونی و نحوه محاسبه"، کلیک کنید.