بشقاب پرنده ها و جستجوی حیات فرازمینی؛ از گمانه زنی تا علم

یادداشت؛

اصطلاح «بشقاب پرنده» در دوران مدرن پس از گزارش خلبان کِنِث آرنولد در رابطه با رویت اشیای مرموز در آسمان واشنگتن در 1947 عمومیت پیدا کرد.

خبرگزاری علم و فناوری وایتال، نوید فرخی؛ پنتاگون در گزارش اخیر خود اعلام کرده اغلب موارد ادعای مشاهده «اشیای ناشناس پرنده» (UFO) در حقیقت رویت اجسامی بوده که توسط انسان و بر روی زمین ساخته شده اند. براساس این گزارش تازه هیچ مدرکی که این مشاهدات را به فناوری های فرازمینی ربط دهد یافت نشده است.

دهه هاست که مشاهده اشیای پرنده ناشناس و بشقاب پرنده ها بسیاری از افراد را مجذوب خود کرده و منجر به شکل گیری نظریه های متعددی در مورد حیات فرازمینی شده است. از نظر پنتاگون اکثر این به اصطلاح بشقاب پرنده ها در حقیقت هواپیماهای جاسوسی و شناسایی و یا توهمات نوری و خطای دید بوده اند. البته پیش از این نیز دانشمندانی که در حال تحقیق روی پدیده اشیای پرنده ناشناس را مطالعه بودند، به دلیل محدود بودن شواهد قابل تایید، این مشاهدات را به پدیده های طبیعی مانند بالن، ناهنجاری های جوی یا اجرام معمول نجومی نسبت می دادند.  

تاکنون بحث پیرامون بشقاب پرنده ها بین تحقیقات علمی و حدس و گمانه زنی های داستان گونه در نوسان بوده است. از نقطه نظر علمی برای بررسی اشیای ناشناس پرنده به جمع آوری و تجزیه وتحلیل داده ها نیاز داریم تا بتوانیم در مورد این موضوع که این اشیاء چه هستند به یک نتیجه گیری قابل قبول برسیم. دانشمندان از اصول فیزیک و نجوم برای توضیح منطقی مشاهدات استفاده می کنند. آن ها از گزارش ها، عکس ها و فیلم ها استفاده می کنند تا تصویر واضح تری نسبت به پدیده ها داشته باشند زیرا داده ها به خودی خود عامل نتیجه گیری نیستند.

 با این حال برای نظریه پردازان توطیه مشاهده پدیده های غیرقابل توضیج به تنهایی برای ایجاد حدس و گمان و تبیین تیوری توطیه کافی است. با اینکه اکثر گزارش های دولتی در این مورد در مجموع رویکردی علمی دارد، اما نظریه پردازان توطیه غالب دولت های سراسر جهان را متهم به این می کنند که اطلاعات مربوط به فرازمینی ها و بیگانگانی را که از زمین بازدید کرده اند عمداً پنهان ساخته اند.  

تاریخچه مشاهده بشقاب پرنده ها به دوران باستان باز می گردد. گزارش هایی از پدیده های آسمانی عجیب که در فرهنگ عامه تمدن های مختلف ظاهر شده از همین مشاهدات حکایت دارد. یکی از معروف ترین گزارش ها مربوط به سال 450 پیش از میلاد است که مورخ یونانی، هرودوت از رویت «پرنده های آهنین» در منطقه اسکیتیا (اوکراین امروزی) صحبت می کند. در افسانه های یونان باستان و هندوها نیز اجرامی توصیف می شود که به وسایل پیشرفته امروزی شباهت دارد. با این حال اصطلاح بشقاب پرنده در دوران مدرن پس از گزارش خلبان کنث آرنولد (Kenneth Arnold) از دیدن اشیاء مرموز در آسمان واشنگتن در 1947 عمومیت پیدا کرد.

پنتاگون به رغم گزارش اخیر در 2020 ویدیوهایی را از طبقه بندی خارج کرده بود که نشان می داد خلبانان ارتش ایالات متحده با اشیاء هوایی ناشناس روبه رو شده اند. برخی از ناظران نیز که لزوماً نظریه پرداز توطیه نیستند از مشاهده اجسامی حرف می زنند که شیوه حرکت شان قوانین فیزیک را به چالش می کشد یا به طور ناگهانی ظاهر و سپس ناپدید می شوند. چنین گزارش هایی هم به کنجکاوی علمی و هم گمانه زنی در مورد حضور بازدیدکنندگان فرازمینی دامن زده است. از سوی دیگر جستجو حیات فرازمینی همواره یک سوال محوری در اختر-زیست شناسی و نجوم بوده است. امکان وجود حیات ماورای زمین موضوعی در حال تحقیق است و دانشمندان هم اکنون شرایطی را بررسی می کنند که حیات در سیارات دیگر شکل می گیرد. برای محققان بسیار مهم است که با ذهنی باز، رویکردی انتقادی و متعهد به واقعیت نسبت به این پدیده تحقیقات انجام دهند.

انسان ها به طور طبیعی موجوداتی کنجکاو هستند و ناشناخته ها علاقه ما را به خود برمی انگیزد. امروزه بحث در مورد بشقاب پرنده ها به جهاتی به یک پدیده اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است که در آن شرح حکایات و گزارش تجربیاتی مشترک در این رابطه  بیش ازپیش افراد را به دنبال کردن این پدیده تشویق می کند. با همه این حرف ها، یافته های گزارش تازه پنتاگون به ویژه در دورانی که اطلاعات نادرست به سرعت گسترش می یابد، قابل توجه است. به طور کلی برای ارزیابی پدیده هایی از این دست به تفکر انتقادی و سواد علمی نیاز است  و افراد به جای نتیجه گیری های هیجان انگیز باید پرسش و تحقیق انجام دهند.