نمونه دادخواست تقسیم مال مشاع منقول

اختلاف نظر میان شرکا بر سر چگونگی استفاده یا تقسیم اموال مشترک، از چالش های حقوقی رایج است که گاهی تنها راهکار آن مراجعه به مراجع قضایی است. زمانی که این اموال از نوع منقول باشند، یعنی قابلیت جابجایی داشته باشند، مسیر قانونی تقسیم آن ها تفاوت هایی با اموال غیرمنقول خواهد داشت. این مقاله به شما کمک می کند تا با مفهوم مال مشاع منقول، مراحل قانونی تقسیم آن و نمونه دادخواست مربوطه آشنا شوید.

مالکیت مشترک بر اموال منقول مانند خودرو، حساب بانکی، سهام یا طلا و جواهر می تواند در اثر عوامل مختلفی نظیر ارث، خرید مشترک یا هبه ایجاد شود. در چنین شرایطی، هر یک از شرکا حق دارد در هر زمان که اراده کند، خواهان پایان شراکت و تقسیم مال شود. اگر توافقی برای تقسیم دوستانه و تراضی بین مالکین حاصل نشود، هر یک از شرکا می تواند با طرح دادخواست تقسیم مال مشاع منقول از طریق مراجع قضایی، به این اشاعه پایان دهد. این روند حقوقی با هدف استیفای حقوق قانونی افراد و جلوگیری از تضییع حقوق ناشی از عدم توافق صورت می گیرد.

مال مشاع منقول چیست و چه تفاوت هایی با مال غیرمنقول دارد؟

درک دقیق مفهوم «مال مشاع منقول» برای طرح هرگونه دعوای حقوقی مرتبط با آن ضروری است. این بخش به تعریف این اصطلاحات و تشریح تفاوت های بنیادین آن ها می پردازد.

تعریف مال منقول و مشاع

بر اساس ماده 12 قانون مدنی ایران، مال منقول به مالی اطلاق می شود که از محلی به محل دیگر قابل انتقال باشد، بدون اینکه به خود مال یا محل آن صدمه ای وارد آید. ماده 18 همین قانون نیز در ادامه به این موضوع می پردازد و مثال هایی از جمله خودرو، کشتی، هواپیما و هر شیء که قابل حمل و نقل باشد را در بر می گیرد.

برخی از رایج ترین و پرکاربردترین مثال های مال مشاع منقول عبارتند از:

• خودرو، موتور سیکلت و سایر وسایل نقلیه.
• حساب های بانکی مشترک.
• سهام شرکت ها و اوراق بهادار.
• طلا و جواهر، اشیاء قیمتی و عتیقه.
• لوازم منزل و اثاثیه.
• وجوه نقد و اسناد تجاری (مانند چک و سفته).

اما «مال مشاع» به حالتی گفته می شود که مالکیت یک مال واحد بین دو یا چند نفر مشترک باشد، به نحوی که سهم هر یک از مالکین در جزء جزء آن مال پخش شده و مشخص نیست. ماده 571 قانون مدنی در تعریف شرکت می گوید: «شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شیء واحد به نحو اشاعه.» این بدان معناست که هیچ یک از شرکا نمی تواند ادعای مالکیت بر قسمت خاص و مفروزی از مال را داشته باشد، بلکه هر جزئی از مال، متعلق به تمامی شرکا به نسبت سهم آن هاست.

تفاوت های کلیدی مال مشاع منقول و غیرمنقول در دعوای تقسیم

دعوای تقسیم مال مشاع بسته به اینکه مال از نوع منقول باشد یا غیرمنقول، دارای تفاوت های اساسی در رویه قضایی و مرجع رسیدگی است. این تفاوت ها عبارتند از:

1. مرجع رسیدگی:
   • برای اموال منقول، مرجع صالح برای رسیدگی به دعوای تقسیم، دادگاه عمومی حقوقی است.
   • برای اموال غیرمنقول، در ابتدا اداره ثبت اسناد و املاک محل وقوع ملک صلاحیت رسیدگی به تقاضای افراز (تقسیم) را دارد. تنها در صورتی که ملک غیرقابل افراز تشخیص داده شود، یا یکی از شرکا محجور یا غایب باشد و یا اینکه موضوع، تقسیم ترکه باشد، دادگاه عمومی حقوقی صالح به رسیدگی خواهد بود.
2. عدم نیاز به افراز ثبتی: اموال منقول برخلاف اموال غیرمنقول، نیازی به طی مراحل افراز در اداره ثبت ندارند. تمامی مراحل رسیدگی و صدور حکم تقسیم یا فروش برای اموال منقول در دادگاه عمومی حقوقی انجام می شود.
3. نحوه کارشناسی و ارزیابی: اگرچه در هر دو نوع مال نیاز به کارشناسی رسمی دادگستری برای ارزیابی و تعیین قابلیت تقسیم است، اما روش های ارزیابی و پیشنهادهای کارشناس برای اموال منقول (مانند ارزش گذاری خودرو، سهام یا طلا) با اموال غیرمنقول (مانند ارزش گذاری زمین و ساختمان) متفاوت است. برای بسیاری از اموال منقول، تقسیم فیزیکی عملاً ناممکن است و راهکار به سمت فروش و تقسیم ثمن حاصل از آن می رود.
4. آیین دادرسی: مواد قانونی مرتبط با تقسیم اموال مشاع به طور کلی در قانون مدنی (مواد 571 تا 606) و قانون آیین دادرسی مدنی (به ویژه مواد 300 به بعد در خصوص تقسیم) آمده است. با این حال، جزئیات اجرایی و رویه های عملی برای اموال منقول و غیرمنقول می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، در اموال منقول، قابلیت تقسیم فیزیکی کمتر است و دادگاه غالباً حکم به فروش و تقسیم پول صادر می کند.

شرایط طرح دعوای تقسیم مال مشاع منقول

هرچند اشاعه به معنای مالکیت مشترک است، اما هیچ کس مجبور به ادامه شراکت نیست. این اصل بنیادین در ماده 589 قانون مدنی به صراحت بیان شده است: «هر شریک المالی می تواند هر وقت بخواهد تقاضای تقسیم سهم خود را از سایر شرکا بکند.» این حق هر شریک، مبنای اصلی طرح دعوای تقسیم مال مشاع منقول است.

عدم توافق (تراضی) شرکا

اولین و مهم ترین شرط برای طرح دعوای تقسیم مال مشاع منقول، عدم امکان توافق میان شرکا بر سر نحوه تقسیم یا فروش مال است. اگر شرکا بتوانند با یکدیگر به تراضی و توافق برسند، نیازی به دخالت مراجع قضایی نیست و می توانند با تنظیم یک

تقسیم نامه، به اشاعه پایان دهند. اما در بسیاری از موارد، به دلیل اختلاف نظر در ارزش گذاری، نحوه تقسیم یا حتی عدم تمایل یکی از شرکا به تقسیم، رسیدن به توافق ممکن نیست. در این حالت، دادخواست تقسیم مال، تنها راه قانونی برای حل اختلاف خواهد بود.

انواع ایجاد اشاعه: قهری یا ارادی

اشاعه، یعنی مالکیت مشترک بر یک مال، می تواند به دو صورت ایجاد شود:

1. اشاعه قهری: این نوع اشاعه به صورت غیرارادی و خارج از خواست افراد ایجاد می شود. بارزترین مثال آن، وراثت است. هنگامی که فردی فوت می کند و اموال منقولی (مانند خودرو، سهام یا حساب بانکی) از او به جا می ماند، وراث به نسبت سهم الارث خود، مالک مشاعی آن اموال می شوند. در اینجا، هیچ یک از وراث قصد شراکت اولیه را نداشته اند، اما قانون این وضعیت را ایجاد می کند.
2. اشاعه ارادی: این نوع اشاعه با اراده و توافق شرکا ایجاد می شود. برای مثال، دو یا چند نفر ممکن است با یکدیگر اقدام به خرید مشترک یک خودرو، سهام شرکت یا سرمایه گذاری در یک حساب بانکی مشترک کنند. در این صورت، با اراده خود شراکت را آغاز کرده اند و مالکیت مشاعی بر مال منقول مورد نظر برقرار می شود.

صرف نظر از اینکه اشاعه به صورت قهری یا ارادی ایجاد شده باشد، هر یک از شرکا حق دارد در صورت عدم توافق بر ادامه شراکت، تقاضای تقسیم سهم خود را از طریق مراجع قضایی مطرح کند.

مراحل قانونی تقسیم مال مشاع منقول

طرح و پیگیری دعوای تقسیم مال مشاع منقول نیازمند طی کردن مراحل مشخصی در سیستم قضایی است. آشنایی با این مراحل به خواهان کمک می کند تا با آمادگی کامل و به صورت صحیح، دعوای خود را مطرح و پیگیری کند.

1. جمع آوری مدارک اولیه

پیش از هر اقدامی، لازم است مدارک مورد نیاز برای اثبات مالکیت مشاعی و هویت خواهان جمع آوری شود. این مدارک شامل موارد زیر است:

• مدارک هویتی خواهان: شامل فتوکپی مصدق

  شناسنامه و کارت ملی خواهان.

• اسناد اثبات مالکیت مشاعی: این مدارک بسته به نوع مال منقول متفاوت است. برای مثال:
  • برای خودرو: سند مالکیت خودرو (برگ سبز) و کارت ماشین.
  • برای حساب بانکی: گردش حساب بانکی مشترک، اسناد افتتاح حساب یا قراردادهای مربوطه.
  • برای سهام: گواهی سهامداری یا اوراق مربوط به مالکیت سهام از سازمان بورس یا شرکت ذی ربط.
  • برای اموال موروثی: گواهی حصر وراثت، اقرارنامه سایر وراث (در صورت وجود) و فهرست اموال.
  • برای سایر اموال منقول: فاکتورهای خرید، قراردادهای مشارکت، اقرارنامه ها یا هر سند دیگری که دال بر مالکیت مشترک باشد.

2. تنظیم دادخواست

دادخواست، سند رسمی است که دعوا را آغاز می کند. تنظیم دقیق و کامل آن از اهمیت بالایی برخوردار است. در دادخواست باید مشخصات خواهان و خوانده، موضوع خواسته (تقسیم مال مشاع منقول) و دلایل و منضمات دعوا به روشنی ذکر شود.

اجزای اصلی دادخواست شامل موارد زیر است:

• مشخصات کامل خواهان و خوانده (نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی، نشانی).
• مشخصات وکیل یا نماینده قانونی (در صورت وجود).
• تعیین خواسته و بهای آن (تقسیم سهم الشرکه از مال منقول با ذکر ارزش تقریبی). این دعاوی از نوع مالی هستند و بهای خواسته بر اساس ارزش مال تعیین می شود.
• دلایل و منضمات (فهرست مدارک جمع آوری شده).
• شرح دادخواست (توضیح کامل نحوه ایجاد اشاعه، تلاش برای توافق و عدم نتیجه گیری، و درخواست قانونی).

3. مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی

پس از تنظیم دادخواست، باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه و دادخواست را ثبت کرد. در این مرحله، هزینه های دادرسی نیز باید پرداخت شود. هزینه های دادرسی برای دعاوی مالی بر اساس درصدی از ارزش خواسته (بهای مال) محاسبه می شود. دقت کنید که تمامی مدارک باید به صورت اسکن شده و آماده ارائه در این دفاتر باشد.

4. رسیدگی در دادگاه

بعد از ثبت دادخواست، پرونده به دادگاه عمومی حقوقی صالح ارجاع و شعبه رسیدگی کننده و وقت رسیدگی تعیین می شود. مراحل رسیدگی در دادگاه شامل موارد زیر است:

• تعیین وقت رسیدگی و ابلاغ: دادگاه زمان جلسه رسیدگی را تعیین و به خواهان و خوانده ابلاغ می کند.
• نقش کارشناس رسمی دادگستری: در بسیاری از موارد، دادگاه برای تعیین ارزش مال، قابلیت تقسیم فیزیکی آن و ارائه بهترین روش تقسیم یا فروش، موضوع را به کارشناس رسمی دادگستری ارجاع می دهد. نظر کارشناس برای دادگاه بسیار مهم و تعیین کننده است. کارشناس پس از بررسی مال و شرایط آن، گزارشی تهیه کرده و به دادگاه ارائه می دهد.
• صدور رأی دادگاه: پس از بررسی مدارک، اظهارات طرفین و نظر کارشناس، دادگاه رأی مقتضی را صادر می کند. این رأی می تواند شامل حکم به تقسیم فیزیکی مال (در موارد بسیار نادر برای اموال منقول که قابلیت افراز دارند)، حکم به تعدیل یا رد (در صورت عدم امکان افراز) و یا غالباً

  دستور فروش مال و تقسیم ثمن حاصل از آن باشد.

5. اجرای حکم

پس از قطعی شدن رأی دادگاه، نوبت به مرحله اجرای حکم می رسد. خواهان باید به واحد اجرای احکام دادگستری مراجعه و تقاضای اجرای حکم را بنماید:

• مراجعه به واحد اجرای احکام: با دستور مقام قضایی، پرونده به اجرای احکام ارجاع می شود.
• نحوه فروش مال و تقسیم ثمن: در صورتی که حکم بر فروش مال باشد، واحد اجرای احکام از طریق مزایده عمومی اقدام به فروش مال مشاع منقول می کند. پس از کسر هزینه های اجرایی، ثمن (پول) حاصل از فروش، بر اساس نسبت مالکیت شرکا، بین آن ها تقسیم می شود.

نمونه دادخواست تقسیم مال مشاع منقول

در این بخش، یک نمونه دادخواست استاندارد و قابل ویرایش برای تقسیم مال مشاع منقول ارائه می شود. این الگو می تواند به شما در تنظیم دادخواست برای مراجع قضایی کمک کند. لازم است اطلاعات مربوط به پرونده خود را با دقت در بخش های مربوطه وارد نمایید.

به نام خدا

عنوان دادخواست: تقاضای تقسیم مال مشاع منقول (نام مال: مانند خودرو، حساب بانکی، سهام، طلا و جواهر و …) و صدور دستور فروش در صورت عدم امکان تقسیم فیزیکی.

مشخصات خواهان
نام:	[نام کامل]
نام خانوادگی:	[نام خانوادگی]
نام پدر:	[نام پدر]
شغل:	[شغل]
شماره ملی:	[شماره ملی]
نشانی:	[نشانی دقیق خواهان: خیابان، کوچه، پلاک، طبقه، واحد، کد پستی، شهر، استان]

مشخصات خوانده/خواندگان
نام:	[نام کامل]
نام خانوادگی:	[نام خانوادگی]
نام پدر:	[نام پدر]
شغل:	[شغل]
شماره ملی:	[شماره ملی]
نشانی:	[نشانی دقیق خوانده/خواندگان: خیابان، کوچه، پلاک، طبقه، واحد، کد پستی، شهر، استان]

وکیل یا نماینده قانونی
نام:	[نام کامل وکیل یا نماینده قانونی، در صورت وجود]
نشانی:	[نشانی دفتر وکیل یا نماینده قانونی، در صورت وجود]

تعیین خواسته و بهای آن:

تقسیم سهم الشرکه از [نام و مشخصات کامل مال منقول، مانند: یک دستگاه خودروی سواری پراید مدل 1400 به شماره شاسی […]، شماره موتور […] و شماره پلاک ایران …، یا حساب بانکی مشترک به شماره […] در بانک […] شعبه […] به نام اینجانب و خوانده/خواندگان، یا تعداد […] سهم از شرکت […] با کد بورسی […]، یا تعداد […] گرم طلا به عیار […] و مشخصات […] و …] به ارزش تقریبی [مبلغ دقیق یا تخمینی به ریال، مثال: 500,000,000 ریال] و صدور دستور فروش در صورت عدم امکان تقسیم فیزیکی و تقسیم ثمن حاصل از آن.

دلایل و منضمات:

1. فتوکپی مصدق [سند مالکیت خودرو، گواهی انحصار وراثت، قرارداد خرید مشترک، فاکتور، اسناد واریز مشترک، گواهی سهامداری و هر سند دیگری که مالکیت مشاعی را ثابت می کند].
2. فتوکپی مصدق کارت ملی و شناسنامه خواهان.
3. عنداللزوم: نظریه کارشناسی، استشهادیه محلی، استعلامات لازم (از بانک، اداره راهنمایی و رانندگی، سازمان بورس و اوراق بهادار و…).

شرح دادخواست:

ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان [نام شهرستان محل اقامت خوانده یا محل وقوع مال منقول]

با سلام و احترام،

احتراماً به استحضار می رساند: اینجانب [نام خواهان] به همراه خوانده/خواندگان محترم [نام خوانده/خواندگان]، مالک مشاعی [نام و مشخصات کامل مال منقول که در قسمت تعیین خواسته ذکر شد، مانند: یک دستگاه خودروی سواری پراید به شماره پلاک ایران …، یا حساب بانکی مشترک به شماره … در بانک …، یا … سهم از شرکت …، یا …. گرم طلا به مشخصات …] می باشیم.

این مالکیت مشاعی به موجب [نحوه ایجاد اشاعه را ذکر کنید؛ مثلاً: سند مالکیت / قرارداد خرید / وراثت از مرحوم … (گواهی انحصار وراثت پیوست است) / سرمایه گذاری مشترک و…] ایجاد گردیده است و فتوکپی مصدق اسناد و مدارک مربوطه پیوست دادخواست حاضر می باشد.

متأسفانه با وجود تلاش های مکرر اینجانب جهت تقسیم عادلانه و دوستانه مال مذکور، خوانده/خواندگان محترم حاضر به توافق بر تقسیم یا فروش آن نگردیده اند/ اند و ادامه شراکت برای اینجانب مقدور نمی باشد. [در صورت وجود جزئیات بیشتر در مورد تلاش ها برای توافق، اینجا اضافه کنید.]

لذا با استناد به ماده 583 قانون مدنی (حق هر شریک در مطالبه تقسیم هر زمان) و مواد 300 و 317 قانون آیین دادرسی مدنی و سایر مقررات مربوطه، از محضر محترم دادگاه، تقاضای رسیدگی و صدور حکم مقتضی مبنی بر تقسیم مال مشاع منقول فوق الذکر و یا در صورت عدم امکان تقسیم فیزیکی آن (با توجه به ماهیت مال منقول که غالباً قابلیت تقسیم عینی ندارد)، صدور دستور فروش مال مذکور و تقسیم ثمن حاصل از فروش، وفق نظر کارشناس رسمی دادگستری، مورد استدعاست.

خواسته نهایی:

تقاضا دارم دادگاه محترم، پس از بررسی اسناد و مدارک و جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری، حکم مقتضی مبنی بر تقسیم مال مشاع منقول مذکور و در صورت عدم امکان تقسیم فیزیکی آن، دستور فروش و تقسیم ثمن حاصل از فروش را صادر فرماید.

با تشکر و تجدید احترام

[نام و نام خانوادگی خواهان]

[امضا]

تاریخ: [تاریخ تنظیم دادخواست]

نکات حقوقی مهم در دعوای تقسیم مال مشاع منقول

برای موفقیت در دعوای تقسیم مال مشاع منقول، آگاهی از نکات حقوقی و رویه های قضایی از اهمیت بالایی برخوردار است. رعایت این نکات می تواند به تسریع روند رسیدگی و احقاق حقوق شما کمک کند.

دقت در مشخصات مال منقول

یکی از مهمترین مراحل، ذکر مشخصات کامل و دقیق مال منقول در دادخواست است. هرگونه نقص یا ابهام در شناسایی مال، می تواند روند رسیدگی را طولانی یا با مشکل مواجه کند. برای مثال:

• برای خودرو: علاوه بر نوع و مدل، شماره پلاک، شماره شاسی و شماره موتور ضروری است.
• برای سهام: نام شرکت، تعداد سهام، کد بورسی و هر مشخصه شناسایی دیگر.
• برای حساب بانکی: شماره حساب، نام بانک، شعبه و تاریخ افتتاح حساب.
• برای طلا و جواهر: وزن، عیار، نوع و هرگونه مشخصه ظاهری یا فاکتور خرید.

این جزئیات به دادگاه و کارشناس کمک می کند تا مال را به درستی شناسایی و ارزیابی کنند.

ارائه مستندات قوی و معتبر

اثبات مالکیت مشاعی بر مال منقول، سنگ بنای دعوای تقسیم است. باید تمامی مدارک و مستندات معتبری که مالکیت مشترک شما را نشان می دهد، به دادخواست پیوست شود. هرچه این مستندات رسمی تر و قوی تر باشند، اثبات دعوا آسان تر خواهد بود. این مدارک می تواند شامل سند رسمی، قراردادهای خرید، گواهی انحصار وراثت، فاکتورها و رسیدهای پرداخت مشترک باشد.

تعیین صلاحیت دادگاه

مرجع صالح برای رسیدگی به دعوای تقسیم مال مشاع منقول، دادگاه عمومی حقوقی است. اما تعیین دادگاه از نظر صلاحیت محلی نیز مهم است:

• دادگاه محل اقامت خوانده: اصل بر این است که دادخواست باید در دادگاهی که خوانده در حوزه آن اقامت دارد، اقامه شود.
• در صورت تعدد خواندگان: اگر چند خوانده وجود داشته باشد، خواهان می تواند دعوا را در محل اقامت یکی از آن ها اقامه کند.
• محل وقوع مال منقول (در صورت ثابت بودن): اگر مال منقول در یک مکان ثابت و مشخصی قرار گرفته باشد (مثلاً صندوق امانات در یک بانک مشخص)، گاهی دادگاه محل وقوع مال نیز می تواند صالح باشد، اما اصل بر محل اقامت خوانده است.

نقش و اهمیت کارشناس رسمی دادگستری

در دعاوی تقسیم مال مشاع منقول، نقش کارشناس رسمی دادگستری حیاتی است. وظایف کارشناس شامل موارد زیر است:

• ارزیابی دقیق مال: تعیین ارزش روز مال مشاع.
• تشخیص قابلیت تقسیم فیزیکی: بررسی اینکه آیا مال قابلیت تقسیم عینی به اجزای مساوی یا متناسب با سهم شرکا را دارد یا خیر. برای بسیاری از اموال منقول (مانند خودرو یا سهام)، تقسیم فیزیکی امکان پذیر نیست.
• پیشنهاد روش تقسیم یا فروش: در صورت عدم امکان تقسیم فیزیکی، کارشناس روش فروش مال و تقسیم ثمن آن را پیشنهاد می دهد.

دادگاه معمولاً نظر کارشناس را مبنای صدور رأی قرار می دهد، مگر اینکه دلایل قوی برای رد آن وجود داشته باشد.

در بسیاری از دعاوی تقسیم مال مشاع منقول، به دلیل عدم امکان تقسیم فیزیکی و عینی مال، دادگاه ناگزیر به صدور دستور فروش آن و تقسیم وجوه حاصله بین شرکاست. این رویه حقوقی به دلیل ماهیت این اموال که اغلب قابل تجزیه به قطعات مستقل و قابل انتفاع نیستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تفاوت حکم به تقسیم با دستور فروش

مهم است که تفاوت این دو را بدانیم:

• حکم به تقسیم: زمانی صادر می شود که مال قابلیت تقسیم فیزیکی (افراز یا تعدیل) را داشته باشد. در این حالت، دادگاه نحوه تقسیم را مشخص می کند.
• دستور فروش: زمانی صادر می شود که مال مشاع منقول قابلیت تقسیم فیزیکی نداشته باشد. در این شرایط، دادگاه دستور فروش مال از طریق مزایده را صادر و پس از فروش، ثمن حاصل از آن را بین شرکا تقسیم می کند. برای اموال منقول، دستور فروش رایج تر است.

انواع روش های تقسیم مال مشاع

تقسیم مال مشاع می تواند به روش های مختلفی انجام شود که هر یک کاربرد خاص خود را دارند:

1. تقسیم به افراز: این روش در مواردی کاربرد دارد که مال منقول قابلیت تقسیم عینی به قطعات مستقل و هم ارزش را داشته باشد. این امر در مورد اموال منقول بسیار نادر است، مگر در مواردی نظیر تقسیم مقداری شکر یا برنج که از یک جنس و کیفیت باشند.
2. تقسیم به تعدیل: در صورتی که مال منقول قابلیت افراز عینی و مساوی نداشته باشد، اما بتوان بخش هایی از آن را با ارزش های متفاوت به شرکا داد و برای جبران تفاوت ارزش، مبلغی از شریکی به شریک دیگر پرداخت شود.
3. تقسیم به رد: این روش نیز نوعی تعدیل است که در آن، اگر سهم یکی از شرکا بیشتر از دیگری شد، مابه التفاوت را نقداً به دیگری می پردازد تا عدالت برقرار شود.
4. تقسیم با فروش مال مشاع و تقسیم ثمن آن: این رایج ترین روش برای تقسیم اموال مشاع منقول است، زیرا اغلب این اموال قابلیت افراز یا تعدیل فیزیکی را ندارند (مانند یک خودرو یا یک حساب بانکی). در این حالت، مال به فروش می رسد و پول حاصل از آن بر اساس سهم هر شریک تقسیم می شود.

مشاوره با وکیل متخصص

مسائل حقوقی مربوط به تقسیم مال مشاع، به ویژه با توجه به تفاوت های مال منقول و غیرمنقول و پیچیدگی های رویه های قضایی، می تواند چالش برانگیز باشد. مشاوره با یک وکیل متخصص در این زمینه می تواند از بروز اشتباهات جلوگیری کرده، روند دادرسی را تسریع بخشد و به شما در احقاق کامل حقوق قانونی تان کمک کند. وکیل می تواند در تنظیم صحیح دادخواست، ارائه مدارک معتبر، پیگیری پرونده در دادگاه و مرحله اجرای حکم راهنمایی های لازم را ارائه دهد.

توجه به هزینه های دادرسی

طرح دعوای تقسیم مال مشاع منقول مستلزم پرداخت هزینه های دادرسی و کارشناسی است. این هزینه ها شامل:

• هزینه ثبت دادخواست: بر اساس ارزش خواسته (قیمت مال مورد تقسیم) تعیین می شود و ماهیت مالی دارد.
• هزینه کارشناسی: در صورتی که دادگاه موضوع را به کارشناس ارجاع دهد، هزینه کارشناسی نیز باید پرداخت شود. این هزینه معمولاً در ابتدا توسط خواهان پرداخت می شود، اما در صورت پیروزی در دعوا، خواهان می تواند آن را از خوانده مطالبه کند.

آگاهی از این هزینه ها برای برنامه ریزی مالی و حقوقی ضروری است.

نتیجه گیری

تقسیم مال مشاع منقول، یک فرآیند حقوقی است که در صورت عدم توافق میان شرکا بر سر نحوه استفاده یا فروش دارایی های مشترک، ضروری می شود. این راهنمای جامع تلاش کرد تا ابعاد مختلف این دعوا، از تعریف مال منقول و تفاوت های آن با مال غیرمنقول گرفته تا مراحل گام به گام طرح دادخواست و نکات کلیدی حقوقی را به زبانی ساده و دقیق شرح دهد. با در دست داشتن یک نمونه دادخواست تقسیم مال مشاع منقول و آگاهی از فرآیند قضایی، افراد می توانند با اطمینان بیشتری برای استیفای حقوق خود اقدام کنند.

اهمیت دقت در تنظیم دادخواست، ارائه مستندات قوی و انتخاب مرجع صالح برای رسیدگی، از جمله مهمترین نکاتی است که می تواند در موفقیت پرونده مؤثر باشد. در نهایت، توصیه می شود برای اطمینان از طی شدن صحیح روند قانونی و جلوگیری از پیچیدگی های احتمالی، حتماً با یک وکیل متخصص در امور حقوقی و ملکی مشورت نمایید.