کشورهایی که بیشتر سفر می کنند

مردم کشورهای اسکاندیناوی مانند فنلاند، سوئد، دانمارک و نروژ، و همچنین شهروندان ایالات متحده، هنگ کنگ و استرالیا جزو خوش سفرترین ملت ها در جهان هستند که به دلایل مختلفی از جمله رفاه اقتصادی، فرهنگ تعطیلات و موقعیت جغرافیایی، سفرهای داخلی و خارجی متعددی را در طول سال انجام می دهند.

سفر کردن، خواه برای کشف فرهنگ های جدید، استراحت در دل طبیعت یا بازدید از خانواده و دوستان باشد، بخش جدایی ناپذیری از زندگی بسیاری از مردم جهان است. این فعالیت، نه تنها به افراد فرصت می دهد تا از روزمرگی فاصله بگیرند، بلکه به درک عمیق تر از جهان پیرامون و تجربه های ارزشمند انسانی کمک می کند. با این حال، الگوهای سفر در میان ملت ها یکسان نیست و برخی کشورها به طور میانگین، شهروندانشان بیشتر از دیگران به سفر می پردازند. درک این تفاوت ها نیازمند بررسی دقیق آمار و عوامل مؤثر بر آن است.

وقتی از «کشورهایی که بیشتر سفر می کنند» صحبت می شود، اغلب ابهامی پیش می آید. آیا منظور، کشورهایی هستند که شهروندانشان به دفعات زیاد به سفر (چه داخلی و چه خارجی) می روند، یا کشورهایی که خودشان به مقصدی محبوب برای گردشگران خارجی تبدیل شده اند و بیشترین بازدیدکننده را جذب می کنند؟ این مقاله با تمرکز بر دسته اول، یعنی «کشورهای سفرکننده» (Outbound/Domestic Tourism)، به بررسی ملت هایی می پردازد که مردمشان بیشترین تمایل و توانایی را برای گشت وگذار دارند. در کنار معرفی این کشورها، دلایل پشت پرده این الگوهای سفر را تحلیل خواهیم کرد و نگاهی کوتاه نیز به «کشورهای توریست پذیر» خواهیم داشت تا این دو مفهوم به وضوح از یکدیگر متمایز شوند.

تعریف سفر بیشتر کردن: معیارهای ما برای خوش سفرترین ملت ها چیست؟

برای اینکه بتوانیم ملت ها را از نظر میزان سفر کردن مقایسه کنیم، نیاز به معیارهای مشخصی داریم. این معیارها کمک می کنند تا تصویری روشن تر از عادت های سفر در جهان به دست آوریم و از برداشت های نادرست جلوگیری کنیم. مهم است که کشورهایی که بیشتر سفر می کنند را از کشورهای توریست پذیر متمایز کنیم؛ در دسته اول، تمرکز بر روی سفرهای شهروندان یک کشور است، در حالی که در دسته دوم، معیار اصلی تعداد گردشگران ورودی به آن کشور است.

تعداد سفرهای داخلی

یکی از مهم ترین معیارهای ارزیابی، میانگین تعداد دفعات سفر شهروندان به مقاصد داخلی در طول سال است. بسیاری از کشورها به دلیل وسعت، تنوع اقلیمی و فرهنگی، و زیرساخت های حمل ونقل مناسب، دارای صنعت گردشگری داخلی بسیار فعال و پررونقی هستند. این سفرها می توانند شامل بازدید از شهرهای دیگر، گذراندن تعطیلات در طبیعت، یا حتی سفرهای کوتاه مدت آخر هفته باشند. آمار سفرهای داخلی نشان دهنده علاقه مردم به کشف جاذبه های سرزمین خود و نقش مهمی در اقتصاد محلی دارند.

تعداد سفرهای خارجی (خروجی)

این معیار به میانگین تعداد دفعات سفر شهروندان به خارج از مرزهای کشورشان اشاره دارد. سفرهای خارجی اغلب به عوامل متعددی مانند قدرت خرید، سهولت اخذ ویزا، نزدیکی به مقاصد بین المللی و فرهنگ سفر در یک جامعه بستگی دارد. کشورهایی با اقتصاد قوی و پاسپورت های معتبر معمولاً شهروندانی دارند که بیشتر به سفرهای بین المللی می پردازند. این سفرها نه تنها به فرد امکان تجربه فرهنگ های جدید را می دهند، بلکه به تعمیق روابط بین المللی و شناخت متقابل کمک می کنند.

میزان هزینه کرد در سفر

بودجه ای که مردم یک کشور به طور میانگین صرف سفر می کنند، شاخص دیگری است که می تواند نشان دهنده تمایل و توانایی آن ها برای سفر باشد. این میزان هزینه شامل حمل ونقل، اقامت، غذا، تفریحات و خرید سوغات است. کشورهای با درآمد سرانه بالا معمولاً شهروندانشان می توانند هزینه بیشتری برای سفرهای لوکس تر یا طولانی تر بپردازند. تحلیل هزینه کرد در سفر، بینش های اقتصادی مهمی درباره صنعت گردشگری و الگوهای مصرفی ارائه می دهد.

تفاوت اساسی با کشورهای توریست پذیر در این است که در آن کشورها، معیار، تعداد گردشگران ورودی است که از سایر کشورها برای بازدید به آنجا می آیند، نه شهروندان خود آن کشور که به سفر می روند. این تمایز در شناخت خوش سفرترین مردم دنیا حیاتی است.

۱۰ کشور برتر که مردمشان بیشترین سفر را می کنند (با تمرکز بر آمار و دلایل)

بر اساس تحقیقات و آمارهای موجود از منابع معتبر، مردم برخی کشورها بیش از سایرین به سفر می پردازند. این آمارها معمولاً شامل مجموع سفرهای داخلی و خارجی به ازای هر فرد در طول یک سال هستند و بینشی عمیق از عادات سفر ملت ها ارائه می دهند. در ادامه به معرفی این کشورها و دلایل پشت این الگوهای سفر می پردازیم:

۱. فنلاند

فنلاند، این کشور زیبای اسکاندیناوی، در صدر لیست خوش سفرترین مردم دنیا قرار می گیرد. به طور میانگین، هر فنلاندی سالانه حدود ۷.۵ سفر انجام می دهد که ترکیبی از سفرهای داخلی و خارجی است. دلایل سفر زیاد مردم این کشور شامل رفاه اقتصادی بالا، تعطیلات طولانی، و علاقه شدید به طبیعت گردی و فرار از تاریکی و سرمای طولانی زمستان است. فنلاندی ها به دنبال تجربه فرهنگ های مختلف و یافتن آرامش در دل طبیعت هستند.

۲. ایالات متحده آمریکا

آمریکایی ها نیز از جمله ملت های پر سفر به شمار می آیند و به طور میانگین ۶.۷ سفر در سال انجام می دهند. نکته قابل توجه در مورد آمار سفر مردم جهان در ایالات متحده، تمرکز بالای آن ها بر سفرهای داخلی است. این موضوع به دلیل وسعت بسیار زیاد کشور، تنوع بی نظیر جاذبه های طبیعی (از سواحل کالیفرنیا تا پارک های ملی باشکوه) و فرهنگ ریشه دار سفرهای جاده ای (Road Trip) است. بسیاری از آمریکایی ها کمتر به سفرهای خارجی می روند و حتی تعداد زیادی از آن ها پاسپورت ندارند، اما به شدت به کشف گوشه و کنار کشور خود علاقه مندند.

۳. سوئد

سومین کشور در این فهرست، سوئد است که مانند همسایه خود، فنلاند، مردمانی خوش سفر دارد. سوئدی ها به طور میانگین سالانه ۱.۵ سفر خارجی و ۴.۴ سفر داخلی انجام می دهند. کیفیت بالای زندگی، نزدیکی جغرافیایی به سایر مقاصد جذاب اروپایی، و تمایل به تجربه فرهنگ ها و سبک های زندگی متفاوت، دلایل سفر زیاد مردم این کشور را تشکیل می دهند. آن ها از قدرت خرید بالایی برخوردارند که امکان سفرهای بیشتر و باکیفیت تر را برایشان فراهم می آورد.

۴. دانمارک

دانمارک نیز یکی دیگر از کشورهای اسکاندیناوی است که شهروندانش علاقه زیادی به سفر دارند. دانمارکی ها به طور میانگین ۵.۳ سفر (داخلی و خارجی) در سال انجام می دهند که حدود ۳.۹ مورد آن سفرهای داخلی است. نکته جالب توجه، وجود خانه های دوم برای بسیاری از خانواده ها در نقاط مختلف کشور است که سفرهای کوتاه و مکرر داخلی را تسهیل می کند. سیستم رفاه اجتماعی قوی و تعطیلات کافی نیز به تمایل ملت ها به سفر کردن در دانمارک کمک شایانی می کند.

۵. نروژ

نروژ آخرین کشور اسکاندیناوی در این لیست است که مردمش سالانه حدود ۵.۲ سفر انجام می دهند. مانند سایر کشورهای این منطقه، نروژی ها نیز به دلیل رفاه اقتصادی بالا، قدرت خرید مناسب و نرخ بیکاری پایین، توانایی مالی زیادی برای سفر دارند. هزینه بالای زندگی در نروژ نیز گاهی باعث می شود که سفرهای خارجی برای آن ها مقرون به صرفه تر به نظر برسد و ارزش پولشان در خارج از کشور بیشتر باشد، که این خود عاملی برای تشویق به سفر است.

۶ و ۷. هنگ کنگ و نیوزلند (به طور مساوی)

هنگ کنگ و نیوزلند به طور مشترک رتبه ششم و هفتم را به خود اختصاص می دهند و مردم هر دو کشور به طور میانگین ۴.۳ سفر در سال انجام می دهند.

• هنگ کنگ: به دلیل وسعت کم منطقه، مردم هنگ کنگ بیشتر به سفرهای خارجی (حدود ۴.۳ سفر در سال) علاقه مند هستند و سفرهای داخلی آن ها تقریباً صفر است. نزدیکی به مقاصد آسیایی و فرهنگ شهری که فرصت های زیادی برای گشت وگذار در خارج از منطقه فراهم می کند، از جمله دلایل این آمار است.
• نیوزلند: در مقابل، نیوزلندی ها با وجود طبیعت بکر و منحصربه فرد کشورشان، بیشتر به سفرهای داخلی (حدود ۳.۸ سفر در سال) می پردازند و سفرهای خارجی آن ها کمتر (۰.۵ سفر) است. علاقه به طبیعت گردی و کشف جاذبه های خاص کشور، از ویژگی های بارز عادت های سفر آن هاست.

۸. کانادا

کانادا، یکی از وسیع ترین کشورهای جهان، در رتبه هشتم قرار دارد. مردم کانادا به طور میانگین ۱ سفر خارجی و ۳.۲ سفر داخلی در سال انجام می دهند. وسعت کشور و جاذبه های طبیعی متنوع، از کوهستان های راکی تا شهرهای پرجنب وجوش، سبب شده تا سفرهای داخلی سهم قابل توجهی در الگوهای سفر آن ها داشته باشد. همسایگی با ایالات متحده نیز فرصت های زیادی برای سفرهای کوتاه خارجی فراهم می کند.

۹. استرالیا

استرالیایی ها نیز مانند نیوزلندی ها، بیشتر به سفرهای داخلی (۳.۴ سفر در سال) علاقه دارند و سفرهای خارجی آن ها (۰.۴ سفر) کمتر است. دوری جغرافیایی از بسیاری مقاصد بین المللی و وجود جاذبه های طبیعی بی شمار و شهرهای جذاب در خود کشور، مردم استرالیا را به کشف سرزمینشان ترغیب می کند. آن ها تعطیلات خود را اغلب صرف بازدید از سواحل، مناطق بیابانی و شهرهای بزرگ می کنند.

۱۰. فرانسه

فرانسه، که در بخش کشورهای توریست پذیرòng> نیز جایگاه ویژه ای دارد، در بخش کشورهای سفرکنندهòng> نیز در رتبه دهم قرار می گیرد. مردم فرانسه به طور میانگین ۳.۱ سفر داخلی و ۰.۴ سفر خارجی در سال انجام می دهند. تنوع زیست محیطی و فرهنگی کشور، از پیست های اسکی در آلپ تا سواحل مدیترانه و شهرهای تاریخی، باعث شده که فرانسوی ها به شدت به سفرهای داخلی خود علاقه داشته باشند.

آمارها نشان می دهند که رفاه اقتصادی، فرهنگ تعطیلات، و موقعیت جغرافیایی سه عامل اصلی در تعیین خوش سفرترین ملت های جهان هستند. این عوامل به مردم اجازه می دهند تا زمان و منابع لازم برای کشف جهان را در اختیار داشته باشند.

عوامل کلیدی مؤثر بر تمایل و توانایی سفر کردن ملت ها

الگوهای سفر مردم یک کشور تنها به علاقه شخصی محدود نمی شود، بلکه مجموعه ای از عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی و حتی سیاسی نقش مهمی در تعیین تمایل و توانایی سفر کردن ملت ها ایفا می کنند. شناخت این عوامل به درک عمیق تر عادات سفر ملت ها کمک می کند.

عوامل اقتصادی

اقتصاد، بدون شک، یکی از تعیین کننده ترین عوامل در میزان سفر یک ملت است. درآمد سرانه بالا، قدرت خرید قوی و ارزش باثبات پول ملی، به شهروندان امکان می دهد تا هزینه های سفر را راحت تر تأمین کنند. علاوه بر این، هزینه زندگی و سفر در داخل کشور و مقاصد خارجی نیز بر این تصمیم گیری اثرگذار است. در کشورهایی که هزینه زندگی بالا است، گاهی سفر به خارج از کشور مقرون به صرفه تر می شود. نرخ تورم و ثبات اقتصادی نیز بر برنامه ریزی های سفر تأثیر می گذارد.

عوامل اجتماعی و فرهنگی

فرهنگ یک جامعه نقش پررنگی در تشویق یا عدم تشویق به سفر دارد. فرهنگ تعطیلات و تعداد روزهای مرخصی سالانه، ساعات کاری استاندارد، و وجود باورهای اجتماعی مبنی بر اهمیت سفر و کشف فرهنگ ها، همگی می توانند بر این تمایل اثر بگذارند. برای مثال، در برخی فرهنگ ها، گذراندن تعطیلات خانوادگی خارج از منزل یک سنت دیرینه است. همچنین، سن بازنشستگی و طول عمر افراد نیز می تواند بر الگوهای سفر در دوران پیری تأثیر بگذارد.

عوامل جغرافیایی و زیرساختی

موقعیت جغرافیایی یک کشور می تواند به طور مستقیم بر نوع و تعداد سفرهای مردم آن تأثیر بگذارد. کشورهای کوچکتر یا جزیره ای ممکن است شهروندانشان تمایل بیشتری به سفرهای خارجی داشته باشند، در حالی که کشورهای وسیع با جاذبه های متنوع داخلی، می توانند بر سفرهای داخلی تأکید بیشتری کنند. کیفیت حمل ونقل (شبکه جاده ای، راه آهن، فرودگاه ها) و سهولت ویزا برای مقاصد خارجی نیز در این زمینه تعیین کننده است. نزدیکی به مقاصد پرطرفدار بین المللی نیز یک مزیت محسوب می شود.

عوامل سیاسی و امنیتی

ثبات سیاسی و امنیت داخلی در یک کشور، یکی از پیش نیازهای اساسی برای برنامه ریزی سفر است. در مناطق ناآرام یا درگیر بحران، سفر داخلی و خارجی هر دو با چالش های جدی مواجه می شوند. علاوه بر این، روابط بین المللی یک کشور و سهولت یا دشواری اخذ ویزا برای شهروندان آن، مستقیماً بر میزان سفرهای خارجی تأثیر می گذارد. محدودیت های مسافرتی، تحریم ها، و توصیه های امنیتی بین المللی نیز می توانند الگوهای سفر را تغییر دهند.

تأثیرات عمیق سفر زیاد بر کشورها و افراد

سفر کردن، به هر شکل و با هر هدفی، فراتر از یک تفریح ساده است و تأثیرات گسترده ای بر فرد، کشور مبدأ و کشور مقصد دارد. این تأثیرات می توانند هم مثبت و هم منفی باشند و درک آن ها برای ترویج سفرهای آگاهانه و مسئولانه اهمیت دارد.

بر فرد

سفر، یک تجربه تحول آفرین است که می تواند ابعاد مختلف زندگی فرد را غنی کند. مهمترین تأثیرات آن بر فرد عبارتند از:

• افزایش آگاهی فرهنگی: تعامل با فرهنگ ها، زبان ها و سبک های زندگی متفاوت، دیدگاه افراد را گسترش داده و درک آن ها را از جهان عمیق تر می کند.
• رشد شخصی و افزایش اعتماد به نفس: مواجهه با چالش ها و موقعیت های جدید در سفر، مهارت های حل مسئله را تقویت کرده و به خودشناسی بیشتر منجر می شود.
• کاهش استرس و بهبود سلامت روان: دوری از محیط روزمره، استراحت و تفریح در مقاصد جدید، به کاهش فشارهای روانی و بهبود حال عمومی کمک می کند.
• گسترش دیدگاه و خلاقیت: مشاهده مناظر جدید، تجربه غذاهای متفاوت و آشنایی با هنرهای بومی، می تواند منبع الهام و افزایش خلاقیت باشد.

بر کشور مبدا

سفرهای زیاد مردم یک کشور، تأثیرات اقتصادی و اجتماعی خاصی بر کشور مبدأ دارد:

• خروج ارز: بخش قابل توجهی از پولی که شهروندان برای سفرهای خارجی خرج می کنند، از چرخه اقتصادی کشور خارج می شود.
• تأثیر بر صنایع داخلی: افزایش سفرهای خارجی ممکن است تقاضا برای گردشگری داخلی را کاهش دهد و به صنایع مرتبط مانند هتل ها و رستوران های محلی آسیب برساند.
• توسعه صنعت توریسم خروجی: از سوی دیگر، این امر می تواند به رشد آژانس های مسافرتی، شرکت های هواپیمایی و سایر ارائه دهندگان خدمات سفر خارجی در کشور مبدأ کمک کند.
• افزایش دانش و مهارت: بازگشت مسافران با تجربیات و دانش جدید، می تواند به نوآوری و توسعه در بخش های مختلف کشور کمک کند.

بر کشور مقصد

کشورهایی که مقصد سفرهای زیاد مردم از سایر نقاط جهان هستند (کشورهای توریست پذیر)، تأثیرات قابل توجهی را تجربه می کنند:

• رشد اقتصادی: ورود گردشگران به معنای افزایش درآمد از طریق هتل ها، رستوران ها، حمل ونقل، خرید و خدمات تفریحی است که به توسعه اقتصادی کشور کمک می کند.
• ایجاد فرصت های شغلی: صنعت گردشگری، شغل های زیادی را در بخش های مختلف از جمله هتلداری، راهنمای تور و صنایع دستی ایجاد می کند.
• تأثیرات فرهنگی: تبادل فرهنگی بین گردشگران و مردم محلی می تواند به غنای فرهنگی و حفظ میراث تاریخی کمک کند، اما در برخی موارد ممکن است به تجاری سازی فرهنگ نیز منجر شود.
• چالش های زیست محیطی: افزایش تعداد گردشگران می تواند فشار زیادی بر محیط زیست وارد کند، از جمله افزایش زباله، مصرف آب و انرژی، و تخریب منابع طبیعی.
• ازدحام بیش از حد (Over-tourism): در برخی مقاصد بسیار محبوب، تعداد زیاد گردشگران می تواند منجر به شلوغی، افزایش قیمت ها و نارضایتی ساکنان محلی شود.

نگاهی کوتاه به کشورهای توریست پذیر: پربازدیدترین مقاصد جهان

همانطور که پیشتر اشاره شد، مفهوم «کشورهایی که بیشتر سفر می کنند» با «کشورهایی که بیشترین توریست را جذب می کنند» متفاوت است. در بخش های قبل به خوش سفرترین ملت ها پرداختیم، اما برای تکمیل بحث و ارائه دیدگاهی جامع تر، در این قسمت نگاهی کوتاه به پربازدیدترین مقاصد جهان خواهیم داشت که در واقع کشورهای توریست پذیر هستند. این کشورها به دلیل جاذبه های بی نظیر، زیرساخت های گردشگری قوی و خدمات متنوع، سالانه میلیون ها گردشگر بین المللی را به خود جذب می کنند.

بر اساس آخرین آمارهای سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)، برخی کشورها به طور مداوم در صدر لیست مقاصد محبوب جهانی قرار دارند. این کشورها توانسته اند با بهره گیری از فرهنگ غنی، تاریخ کهن، طبیعت خیره کننده و خدمات گردشگری پیشرفته، قلب مسافران را به دست آورند.

رتبه	کشور	تعداد گردشگران ورودی (میلیون نفر – آمار تقریبی سال های اخیر)	جاذبه های اصلی
۱	فرانسه	حدود ۸۹ میلیون	برج ایفل، موزه لوور، سواحل ریویرای فرانسه، قصرهای لوآر
۲	اسپانیا	حدود ۸۳ میلیون	بارسلونا، مادرید، سواحل مدیترانه، معماری گائودی، فستیوال ها
۳	ایالات متحده آمریکا	حدود ۷۹ میلیون	نیویورک، گرند کانیون، پارک های ملی، سواحل کالیفرنیا، فلوریدا
۴	چین	حدود ۶۵ میلیون	دیوار بزرگ چین، شهر ممنوعه، ارتش سفالی، شانگهای
۵	ایتالیا	حدود ۶۴ میلیون	رم (کولوسئوم)، ونیز، فلورانس، ساحل آمالفی، واتیکان
۶	ترکیه	حدود ۵۱ میلیون	استانبول (ایا صوفیه)، کاپادوکیه، سواحل آنتالیا، افسس
۷	مکزیک	حدود ۴۵ میلیون	سواحل کانکون، شهرهای باستانی مایا، مکزیکوسیتی، فرهنگ غنی
۸	تایلند	حدود ۴۰ میلیون	بانکوک، جزایر گرمسیری، معابد بودایی، غذاهای خیابانی
۹	آلمان	حدود ۳۹ میلیون	برلین، مونیخ، قلعه ها، جنگل سیاه، فستیوال اکتبرفست
۱۰	بریتانیا	حدود ۳۶ میلیون	لندن (برج لندن، موزه بریتانیا)، ادینبورگ، مناطق روستایی

همانطور که مشاهده می شود، این لیست با لیست کشورهایی که مردمشان بیشتر سفر می کنند متفاوت است. برای مثال، فرانسه هم در لیست خوش سفرترین مردم دنیا و هم در لیست پربازدیدترین مقاصد جهان قرار دارد که نشان دهنده جذابیت های داخلی این کشور برای شهروندانش و گردشگران خارجی است. اما کشورهایی مانند فنلاند و نروژ که مردمشان بسیار سفر می کنند، ممکن است به اندازه فرانسه یا اسپانیا، توریست خارجی جذب نکنند.

این تفاوت مهم به ما نشان می دهد که هرچند برخی کشورها مقاصد محبوبی برای تعطیلات و کاوش هستند، اما ملت های دیگر نیز به دلیل عوامل مختلف داخلی، عادت به سفرهای پرتعداد دارند. درک این دو روی سکه گردشگری برای تحلیل صحیح مقایسه الگوهای سفر جهانی ضروری است.

نتیجه گیری

سفر کردن، یک فعالیت جهانی است که میلیون ها نفر را در سراسر دنیا به حرکت درمی آورد. همانطور که در این مقاله بررسی شد، الگوهای سفر در میان ملت ها بسیار متفاوت است و دلایل گوناگونی از جمله رفاه اقتصادی، فرهنگ تعطیلات، موقعیت جغرافیایی و ثبات سیاسی، بر تمایل و توانایی سفر کردن ملت ها تأثیر می گذارد. متوجه شدیم که کشورهایی که بیشتر سفر می کنند (مانند فنلاند، آمریکا، سوئد، دانمارک و نروژ) لزوماً همان کشورهایی نیستند که بیشترین توریست را جذب می کنند (مانند فرانسه، اسپانیا و ایالات متحده در نقش مقصد). درک این تفاوت، به ما کمک می کند تا دیدگاه وسیع تری نسبت به صنعت گردشگری و عادات سفر ملت ها پیدا کنیم.

سفر نه تنها به افزایش آگاهی فرهنگی و رشد شخصی افراد کمک می کند، بلکه تأثیرات عمیقی بر اقتصاد و فرهنگ کشورهای مبدأ و مقصد دارد. این فعالیت، پویایی و توسعه را به همراه می آورد، اما در عین حال چالش هایی مانند مسائل زیست محیطی و ازدحام بیش از حد را نیز ایجاد می کند. با توجه به این پیچیدگی ها، ترویج سفرهای آگاهانه و مسئولانه که به حفظ فرهنگ ها و محیط زیست کمک کند، از اهمیت بالایی برخوردار است. در نهایت، هر سفری، چه کوتاه و داخلی و چه طولانی و بین المللی، دریچه ای به سوی تجربیات جدید و درک بهتر از جهان اطرافمان می گشاید و به همین دلیل همیشه ارزشمند خواهد بود.