کشف چنگال غول پیکر

حدود سه دهه پیش در غاری بزرگ در کوه اوون نیوزیلند گروهی از باستان شناسان بقایای یک خرچنگ غول پیکر باستانی با بزرگترین چنگال فسیل شده کشف کردند. این سخت پوست خارق العاده به خوبی حفظ شده بود.

این کشف بی نظیر که در دنیای دیرینه شناسی و علوم زمین بازتاب قابل توجهی داشت نه تنها ابعاد جدیدی از حیات در دوران های زمین شناسی گذشته را آشکار ساخت بلکه پنجره ای به سوی اکوسیستم های باستانی منطقه نیوزیلند گشود. اهمیت این یافته فراتر از صرف کشف یک فسیل است؛ این چنگال متعلق به موجودی است که روزگاری در آب های اطراف این سرزمین می زیسته و اطلاعات ارزشمندی در مورد تنوع زیستی شرایط محیطی و حتی فرآیندهای تکاملی سخت پوستان در اختیار دانشمندان قرار می دهد. بررسی دقیق این بقایای باستانی می تواند به درک بهتر ارتباط بین گونه های منقرض شده و خویشاوندان امروزی آن ها کمک کند و جزئیات حیرت آوری از مقاومت و سازگاری حیات در طول میلیون ها سال را به نمایش بگذارد. اکتشافاتی از این دست همواره هیجان علمی فراوانی را به همراه دارند و محققان را برای کاوش های بیشتر و پرده برداشتن از اسرار پنهان در دل زمین ترغیب می کنند. این فسیل خاص به دلیل اندازه استثنایی چنگال و وضعیت حفظ شدگی عالی یکی از مهم ترین نمونه ها در نوع خود محسوب می شود و مطالعه آن می تواند به بازسازی دقیق تر محیط های دریایی گذشته کمک کند.

محل کشف چنگال غول پیکر

غار بزرگ در کوه اوون نیوزیلند

کوه اوون که در منطقه نلسون در جزیره جنوبی نیوزیلند واقع شده یک توده کارستی برجسته است که به دلیل شبکه های گسترده غارها و سازندهای سنگ آهکی خود شهرت دارد. این منطقه از نظر زمین شناسی بسیار قدیمی است و سنگ های آن در طول میلیون ها سال تحت فرآیندهای فرسایش و انحلال قرار گرفته اند و غارهای متعددی را ایجاد کرده اند. غار محل کشف چنگال غول پیکر یکی از این سازندهای زیرزمینی است که شرایط منحصربه فردی برای حفظ بقایای آلی فراهم کرده است. محیط غار با دمای نسبتاً ثابت رطوبت پایدار و عدم قرارگیری در معرض عوامل جوی مخرب مانند باد باران و نوسانات شدید دما مکانی ایده آل برای فرآیند فسیل شدگی و حفظ طولانی مدت ساختارهای ظریف است. رسوبات آهکی غار می توانند مواد معدنی لازم برای جایگزینی بافت های آلی را فراهم کرده و به این ترتیب بقایا را به فسیل تبدیل کنند. کوه اوون و مناطق اطراف آن به دلیل تاریخچه زمین شناسی پیچیده و تنوع زیستی گذشته و حال همواره مورد توجه زمین شناسان دیرینه شناسان و غارنوردان بوده اند. کشف چنین فسیل مهمی در یکی از غارهای آن بر اهمیت این منطقه به عنوان یک گنجینه علمی افزوده است. دسترسی به این غارها ممکن است چالش برانگیز باشد و اغلب نیازمند تجهیزات تخصصی و مهارت های غارنوردی است که خود بر پیچیدگی و ارزش عملیات اکتشافی می افزاید. مطالعه رسوبات داخل غار می تواند اطلاعات بیشتری در مورد زمان تشکیل غار تاریخچه آب و هوایی منطقه و موجوداتی که در طول زمان در آن یا اطراف آن زندگی می کرده اند ارائه دهد. این محیط های زیرزمینی مانند کپسول های زمانی عمل می کنند که اطلاعات گذشته را در خود حفظ کرده اند.

موقعیت جغرافیایی نیوزیلند به عنوان یک جزیره دورافتاده با تاریخچه تکاملی منحصربه فرد به این کشف اهمیت ویژه ای می بخشد. این سرزمین در دوران های زمین شناسی مختلف بخشی از ابرقاره گوندوانا بوده و سپس جدا شده است که این جدایی جغرافیایی منجر به تکامل گونه های بومی بسیاری شده است. مطالعه فسیل های یافت شده در نیوزیلند می تواند به درک چگونگی تأثیر این انزوای جغرافیایی بر تکامل حیات از جمله سخت پوستان کمک کند. کوه اوون بخشی از یک رشته کوه بزرگتر است که خود نشان دهنده فرآیندهای کوه زایی طولانی مدت در این منطقه است. این فرآیندها می توانند لایه های مختلف زمین را بالا آورده و آن ها را در معرض فرسایش قرار دهند و به این ترتیب امکان دسترسی به سنگ های حاوی فسیل های باستانی را فراهم کنند. غارهای کارستی مانند آنچه در کوه اوون یافت می شود معمولاً در سنگ های کربناتی مانند سنگ آهک تشکیل می شوند که در اثر انحلال توسط آب های اسیدی ایجاد می گردند. این فرآیند هزاران سال طول می کشد و شبکه های پیچیده ای از دالان ها و حفره ها را زیر سطح زمین ایجاد می کند. کشف فسیل در چنین محیطی نشان دهنده این است که در گذشته این غار یا منطقه اطراف آن محل زندگی یا مرگ موجودات دریایی بوده است حتی اگر امروزه در خشکی قرار داشته باشد که این خود گواهی بر تغییرات بزرگ در سطح دریاها و جغرافیا در طول تاریخ زمین است. بنابراین غار بزرگ در کوه اوون نه تنها محل کشف بلکه بخشی حیاتی از زمینه علمی این یافته محسوب می شود.

زمان کشف چنگال غول پیکر

حدود سه دهه پیش

اشاره به اینکه کشف چنگال غول پیکر حدود سه دهه پیش اتفاق افتاده است آن را در اوایل دهه 1990 میلادی قرار می دهد. این دوره زمانی در تاریخ علم شاهد پیشرفت های قابل توجهی در زمینه های مختلف از جمله تکنیک های حفاری روش های تاریخ گذاری فسیل ها و ابزارهای تحلیلی مانند میکروسکوپ های الکترونی و اسکنرهای سی تی بود. کشف در این زمان به این معناست که محققان توانسته اند از برخی از این فناوری های نوظهور برای مطالعه دقیق تر فسیل استفاده کنند هرچند که فناوری های پیشرفته امروزی ممکن است امکان بررسی های عمیق تری را نیز فراهم آورند. اوایل دهه 1990 همچنین دورانی بود که آگاهی عمومی نسبت به محیط زیست و تاریخ طبیعی رو به افزایش بود و کشف های بزرگ مانند این می توانست توجه رسانه ها و مردم را به اهمیت حفاظت از میراث طبیعی و زمین شناسی جلب کند. قرار گرفتن این کشف در این بازه زمانی خاص بر بستر علمی و اجتماعی آن تأثیر می گذارد. تیم کاشف در آن زمان احتمالاً از روش های میدانی استاندارد برای حفاری و مستندسازی استفاده کرده اند که شامل نقشه برداری دقیق محل کشف عکاسی و ثبت جزئیات لایه های رسوبی اطراف فسیل می شده است. این مستندسازی اولیه برای هرگونه مطالعه بعدی و درک زمینه زمین شناسی فسیل حیاتی است. دانش موجود در آن زمان در مورد دیرینه شناسی سخت پوستان و تاریخچه زمین شناسی نیوزیلند چارچوبی را برای تفسیر اولیه این یافته فراهم کرد اما خود کشف نیز به نوبه خود دانش موجود را گسترش داد و سؤالات جدیدی را مطرح کرد که نیاز به تحقیقات بیشتر داشت.

اهمیت زمانی این کشف تنها به ابزارهای علمی موجود در آن دوره محدود نمی شود بلکه به وضعیت پژوهش های دیرینه شناسی در نیوزیلند نیز مربوط است. در اوایل دهه 1990 پژوهش های سیستماتیک در زمینه فسیل های بی مهرگان در برخی مناطق نیوزیلند در حال گسترش بود و این کشف می تواند نتیجه یا بخشی از این تلاش های پژوهشی گسترده تر باشد. همچنین آگاهی فزاینده ای نسبت به پتانسیل غارهای کارستی برای حفظ فسیل های مهره داران و بی مهرگان وجود داشت که ممکن است تیم باستان شناس را به کاوش در این منطقه خاص سوق داده باشد. حدود سه دهه پیش همچنین مقارن با دوره ای است که همکاری های علمی بین المللی در زمینه دیرینه شناسی رو به فزونی بود و کشف های مهم مانند این به سرعت در جامعه علمی جهانی منتشر می شد و توجه محققان از سراسر جهان را جلب می کرد. این امر می توانست منجر به همکاری های پژوهشی بیشتر و تبادل دانش گردد. در نهایت زمان کشف بر نحوه برخورد با فسیل پس از خروج از غار نیز تأثیر می گذارد؛ روش های نگهداری پاکسازی و آماده سازی فسیل ها در طول زمان تکامل یافته اند و تکنیک های مورد استفاده در آن دوره هرچند پیشرفته برای زمان خود ممکن است با استانداردهای امروزی متفاوت باشند که این خود می تواند زمینه ای برای بررسی مجدد فسیل با روش های جدیدتر در آینده فراهم کند. بنابراین زمان کشف نه تنها یک تاریخ صرف بلکه بخشی از بستر علمی و تاریخی این رویداد مهم است.

ماهیت کشف چنگال غول پیکر

بقایای خرچنگ غول پیکر باستانی

ماهیت اصلی این کشف بقایای یک خرچنگ غول پیکر است که در دوران های زمین شناسی بسیار دور می زیسته است. واژه باستانی در این زمینه به معنای قدمت ده ها یا شاید صدها میلیون سال است بسته به اینکه این گونه خاص به کدام دوره زمین شناسی تعلق داشته باشد. خرچنگ ها بخشی از گروه بزرگ سخت پوستان هستند که تاریخچه تکاملی بسیار طولانی و موفقی دارند و از دوره کامبرین به بعد در فسیل ها یافت می شوند. خرچنگ های غول پیکر امروزی نیز وجود دارند مانند خرچنگ عنکبوتی ژاپنی اما یافتن نمونه های فسیل شده با این ابعاد و قدمت نادر و از نظر علمی بسیار ارزشمند است. این بقایا شامل بخش هایی از اسکلت خارجی (Exoskeleton) خرچنگ است که از جنس کیتین تقویت شده با کربنات کلسیم است و قابلیت فسیل شدن خوبی دارد. اسکلت خارجی سخت پوستان در حین رشد چندین بار پوست اندازی می شود و هر بار یک پوسته جدید تشکیل می شود. بقایای یافت شده می تواند شامل بخش هایی از این پوسته های قدیمی یا اسکلت حیوان پس از مرگ باشد. مطالعه ساختار این بقایا از جمله شکل و اندازه قطعات مختلف می تواند اطلاعاتی در مورد گونه دقیق خرچنگ اندازه کلی بدن آن و حتی نحوه زندگی و رفتار آن ارائه دهد. به عنوان مثال شکل و ضخامت اسکلت خارجی می تواند نشان دهنده محیط زندگی آن (آب های کم عمق یا عمیق فشار آب) و نحوه دفاع یا شکار آن باشد. مقایسه این فسیل با سایر فسیل های سخت پوستان و همچنین گونه های زنده می تواند به درک جایگاه آن در درخت زندگی و روابط خویشاوندی آن با سایر گروه ها کمک کند. بقایای فسیلی به ویژه آن هایی که به خوبی حفظ شده اند می توانند جزئیات میکروسکوپی مهمی را در خود نگه دارند.

این کشف نه تنها یک نمونه فردی از یک موجود باستانی است بلکه نماینده ای از یک گونه یا حتی یک گروه بزرگتر از سخت پوستان منقرض شده است که اطلاعات ما در مورد آن ها ناقص است. مطالعه بقایای این خرچنگ غول پیکر می تواند به پر کردن شکاف های دانش ما در مورد تاریخچه تکاملی سخت پوستان کمک کند. سخت پوستان نقش های اکولوژیکی مهمی در اکوسیستم های دریایی ایفا می کنند از جمله به عنوان شکارچی طعمه و تجزیه کننده. وجود یک گونه غول پیکر در اکوسیستم باستانی نیوزیلند نشان دهنده این است که این محیط قادر به حمایت از موجوداتی با این اندازه بوده است که این خود اطلاعاتی در مورد سطح تولید اولیه (میزان غذای موجود) و ساختار شبکه های غذایی در آن زمان ارائه می دهد. بقایای یافت شده به ویژه اگر شامل بخش های مختلف بدن علاوه بر چنگال باشد می تواند تصویری کامل تر از مورفولوژی (شکل و ساختار) این موجود باستانی ارائه دهد. هر قطعه از فسیل حتی کوچکترین آن ها می تواند حاوی اطلاعات مهمی باشد که با استفاده از تکنیک های تحلیلی نوین قابل استخراج است. به عنوان مثال بررسی ایزوتوپ های موجود در فسیل می تواند اطلاعاتی در مورد رژیم غذایی و محیط زیست حیوان در طول زندگی آن ارائه دهد. بنابراین ماهیت این کشف فراتر از یک چنگال بزرگ است؛ این بقایا یک کپسول زمانی حاوی اطلاعات بیولوژیکی و اکولوژیکی از گذشته دور زمین هستند که به درک بهتر تاریخچه حیات کمک می کنند.

سخت پوست خارق العاده کشف شده

واژه خارق العاده برای توصیف این سخت پوست باستانی کاملاً مناسب است زیرا این کشف به دلیل ویژگی های خاص خود از جمله اندازه غول پیکر و وضعیت حفظ شدگی استثنایی از نمونه های معمول فسیلی متمایز می شود. سخت پوستان گروه بسیار متنوعی از بندپایان هستند که شامل موجودات آشنایی مانند خرچنگ ها میگوها لابسترها و بارناکل ها می شوند. آن ها در محیط های آبی مختلف از اعماق اقیانوس ها گرفته تا آب های شیرین و حتی محیط های خشکی مرطوب یافت می شوند. کشف یک نمونه غول پیکر از این گروه در دوران باستان نشان دهنده پتانسیل تکاملی این گروه برای رسیدن به ابعاد بزرگ است که ممکن است در پاسخ به شرایط محیطی خاص یا نبود شکارچیان بزرگتر اتفاق افتاده باشد. این اندازه غیرمعمول می تواند به دلیل وجود منابع غذایی فراوان دمای مطلوب آب یا سطح بالای اکسیژن در محیط زندگی باستانی آن ها بوده باشد. مطالعه سخت پوستان خارق العاده مانند این نمونه فسیلی به دانشمندان کمک می کند تا محدودیت های اندازه در این گروه از موجودات و عوامل مؤثر بر رشد و تکامل آن ها را بهتر درک کنند. همچنین بررسی آناتومی و مورفولوژی یک سخت پوست باستانی بزرگ می تواند اطلاعاتی در مورد تفاوت های بین گونه های منقرض شده و گونه های امروزی ارائه دهد و مسیرهای تکاملی که منجر به تنوع امروزی سخت پوستان شده اند را روشن سازد. هرگونه ویژگی غیرمعمول در ساختار بدن این فسیل مانند شکل خاص چنگال یا بخش های دیگر اسکلت خارجی می تواند سرنخ هایی در مورد سبک زندگی نحوه حرکت یا تعاملات آن با محیط و سایر موجودات زنده در اکوسیستم باستانی ارائه دهد. فسیل های خارق العاده مانند این اغلب الهام بخش تحقیقات جدید و دقیق تر می شوند و می توانند به بازنگری در فرضیه های موجود در مورد تاریخچه حیات کمک کنند.

علاوه بر اندازه ویژگی خارق العاده می تواند به جنبه های دیگری از این کشف نیز اشاره داشته باشد. ممکن است این خرچنگ باستانی دارای ساختارهای خاص یا اندام هایی بوده که در گونه های امروزی نادر یا منقرض شده اند که مطالعه آن ها اطلاعات جدیدی در مورد تنوع مورفولوژیکی سخت پوستان در طول تاریخ ارائه می دهد. همچنین محیطی که این سخت پوست در آن زندگی می کرده و سپس فسیل شده ممکن است خود خارق العاده بوده باشد مانند یک بستر دریایی خاص یا یک زیستگاه منحصر به فرد که شرایط ایده آلی برای حفظ بقایا فراهم کرده است. وضعیت حفظ شدگی استثنایی نیز به خارق العاده بودن این کشف می افزاید زیرا اغلب فسیل ها به صورت قطعات شکسته یا ناقص یافت می شوند اما نمونه ای که به خوبی حفظ شده باشد امکان مطالعه جزئیات دقیق آناتومیکی را فراهم می کند که در نمونه های دیگر ممکن نیست. این سطح از جزئیات می تواند شامل ساختارهای ریز روی سطح اسکلت خارجی نشانه هایی از ماهیچه ها یا حتی بقایای دستگاه گوارش باشد که همگی اطلاعات ارزشمندی در مورد بیولوژی و اکولوژی موجود در اختیار محققان قرار می دهند. بنابراین سخت پوست خارق العاده نه تنها به اندازه بزرگ آن بلکه به مجموعه ویژگی های منحصربه فرد این فسیل و شرایط کشف آن اشاره دارد که همگی بر اهمیت علمی این یافته تأکید می کنند. مطالعه چنین نمونه هایی درک ما از تنوع و تکامل حیات بر روی زمین را به طور قابل توجهی غنی می سازد و نشان می دهد که هنوز بسیاری از اسرار تاریخ طبیعی در انتظار کشف هستند.

بقایای به خوبی حفظ شده

یکی از مهم ترین جنبه های کشف این چنگال غول پیکر وضعیت حفظ شدگی استثنایی بقایای آن است. فسیل شدگی فرآیندی پیچیده و نسبتاً نادر است که نیازمند شرایط خاصی پس از مرگ موجود زنده است. برای اینکه بقایا به خوبی حفظ شوند لازم است که به سرعت دفن شوند تا از تجزیه توسط باکتری ها و قارچ ها و همچنین از بین رفتن توسط لاشخورها و عوامل فیزیکی مانند فرسایش جلوگیری شود. محیط های کم اکسیژن مانند بستر دریاها مرداب ها یا رسوبات ریزدانه مانند گل و لای شرایط مناسبی برای دفن سریع و کاهش فعالیت تجزیه کنندگان فراهم می کنند. در مورد این خرچنگ غول پیکر که در یک غار کشف شده محیط غار خود به عنوان یک عامل حفاظتی عمل کرده است. پس از مرگ حیوان بقایای آن ممکن است به داخل غار شسته شده یا خود حیوان در غار مرده باشد. رسوبات آهکی و مواد معدنی موجود در آب های غار می توانند به سرعت فضاهای خالی درون اسکلت خارجی را پر کرده و ساختار آن را تقویت کنند. فرآیند پرمینرالیزاسیون (Permineralization) که در آن مواد معدنی از آب های زیرزمینی به داخل فضاهای متخلخل بافت های سخت نفوذ کرده و رسوب می کنند یکی از رایج ترین روش های فسیل شدگی است که منجر به حفظ دقیق جزئیات می شود. این فرآیند می تواند حتی ساختارهای میکروسکوپی استخوان یا اسکلت خارجی را نیز حفظ کند و به فسیل استحکام ببخشد.

بقایای به خوبی حفظ شده به این معناست که جزئیات مورفولوژیکی فسیل از جمله شکل دقیق چنگال بافت سطح خارجی آن و احتمالاً حتی نشانه هایی از محل اتصال ماهیچه ها یا مفاصل دست نخورده باقی مانده اند. این سطح از حفظ شدگی برای مطالعه علمی بسیار ارزشمند است. فسیل های ناقص یا تخریب شده اطلاعات محدودی ارائه می دهند اما نمونه ای که به خوبی حفظ شده باشد امکان اندازه گیری دقیق ابعاد بررسی ساختارهای پیچیده و حتی استفاده از تکنیک های تصویربرداری پیشرفته مانند سی تی اسکن برای بررسی ساختارهای داخلی را فراهم می کند. این جزئیات دقیق به دیرینه شناسان کمک می کنند تا گونه دقیق موجود را شناسایی کنند روابط تکاملی آن را با سایر گونه ها تعیین کنند و حتی در مورد عملکرد بیولوژیکی بخش های مختلف بدن آن فرضیه پردازی کنند. به عنوان مثال شکل و اندازه دندانه ها یا لبه های گیره چنگال می تواند نشان دهنده نوع غذایی باشد که خرچنگ مصرف می کرده است. همچنین حفظ شدگی خوب می تواند اطلاعاتی در مورد شرایط محیطی دقیق در زمان مرگ و دفن حیوان ارائه دهد. محیط غار کوه اوون آشکارا شرایط ایده آلی برای این فرآیند فراهم کرده است که این خود بر اهمیت زمین شناسی و دیرینه شناسی این مکان تأکید می کند. مطالعه این بقایای دست نخورده می تواند به درک بهتر فرآیندهای فسیل شدگی و عواملی که منجر به حفظ استثنایی می شوند نیز کمک کند.

ویژگی برجسته کشف

بزرگترین چنگال خرچنگ فسیل شده

ویژگی برجسته و عامل اصلی شهرت این کشف اندازه بی سابقه چنگال فسیل شده آن است. طبق گزارش ها این بزرگترین چنگال خرچنگ فسیل شده ای است که تا به حال در جهان کشف شده است. اندازه چنگال در خرچنگ ها معمولاً نشان دهنده اندازه کلی بدن حیوان و همچنین قدرت و نقش آن در اکوسیستم است. چنگال ها برای اهداف مختلفی استفاده می شوند از جمله شکار و خرد کردن طعمه دفاع در برابر شکارچیان مبارزه با همنوعان برای قلمرو یا جفت گیری و حتی ارتباطات اجتماعی. چنگال های بزرگ و قدرتمند معمولاً در خرچنگ های نر بزرگتر دیده می شوند و می توانند به عنوان نشانه ای از سلامت و قدرت حیوان عمل کنند. کشف بزرگترین چنگال فسیل شده نشان می دهد که این خرچنگ باستانی به ابعادی می رسیده که احتمالاً از بزرگترین گونه های خرچنگ امروزی نیز فراتر می رفته است. این اندازه غول پیکر در دوران باستان می تواند پیامدهای مهمی برای درک اکوسیستم آن زمان داشته باشد. یک شکارچی با چنگال هایی به این بزرگی می توانسته بر روی طعمه های بزرگتر و سخت تر از آنچه خرچنگ های امروزی قادر به آن هستند شکار کند. این می تواند بر ساختار جوامع دریایی باستانی و پویایی شبکه های غذایی تأثیر گذاشته باشد. همچنین اندازه بزرگ چنگال ممکن است نشان دهنده نبود شکارچیان طبیعی بزرگ برای این خرچنگ در آن محیط بوده باشد یا اینکه این اندازه به عنوان یک دفاع مؤثر در برابر شکارچیان عمل می کرده است.

مقایسه اندازه این چنگال فسیل شده با بزرگترین چنگال های فسیلی یا امروزی شناخته شده از سخت پوستان دیگر اهمیت این کشف را برجسته تر می کند. این رکورد جهانی نه تنها یک نکته جالب توجه است بلکه یک داده علمی مهم محسوب می شود که به دیرینه شناسان در ترسیم تصویری کامل تر از حداکثر اندازه ای که سخت پوستان در طول تاریخ تکامل به آن دست یافته اند کمک می کند. مطالعه بیومکانیک چنین چنگال بزرگی می تواند اطلاعاتی در مورد نیروی فشاری که می توانسته وارد کند و نحوه عملکرد مفاصل و ماهیچه های آن ارائه دهد. این نوع تحلیل ها به بازسازی نحوه استفاده حیوان از چنگال خود در زندگی روزمره کمک می کند. اندازه استثنایی این چنگال همچنین ممکن است نشان دهنده وجود شرایط محیطی خاصی در آن دوران بوده باشد که رشد فوق العاده را امکان پذیر می ساخته است مانند دسترسی فراوان به منابع غذایی یا دمای بهینه آب. این ویژگی برجسته چنگال فسیل شده کوه اوون را به یک نمونه کلیدی برای مطالعات مقایسه ای در زمینه اندازه بدن و تکامل سخت پوستان تبدیل می کند. تحقیقات آینده ممکن است با استفاده از تکنیک های تحلیلی جدید جزئیات بیشتری در مورد ساختار درونی و ترکیبات شیمیایی این چنگال فسیل شده آشکار سازند که می تواند اطلاعات بیشتری در مورد بیولوژی این موجود باستانی و دلایل رسیدن آن به چنین ابعاد غول پیکری ارائه دهد. این کشف یک نقطه عطف در دیرینه شناسی سخت پوستان محسوب می شود و توجه جامعه علمی را به پتانسیل اکتشافات بیشتر در منطقه نیوزیلند جلب می کند.

کاشفان چنگال غول پیکر

گروهی از باستان شناسان

بر اساس گزارش های اولیه کشف چنگال غول پیکر توسط گروهی از باستان شناسان صورت گرفته است. این نکته جالب توجه است زیرا کشف فسیل های باستانی مانند این خرچنگ معمولاً در حوزه دیرینه شناسی قرار می گیرد نه باستان شناسی که به مطالعه گذشته انسان و فرهنگ های او می پردازد. این تفاوت می تواند به چند دلیل باشد. اولاً ممکن است تیم کاوش در ابتدا به دنبال بقایای باستان شناختی در غار بوده اند و به صورت اتفاقی با این فسیل برخورد کرده اند. غارها اغلب هم محل سکونت یا استفاده انسان های باستانی بوده اند و هم محیطی مناسب برای حفظ بقایای طبیعی. بنابراین تیمی از باستان شناسان ممکن است در حین کاوش های خود برای یافتن ابزارها آثار هنری یا بقایای انسانی با فسیل های جانوری مواجه شوند. ثانیاً ممکن است این تیم یک گروه چندرشته ای بوده باشند که شامل متخصصان مختلفی از جمله باستان شناسان زمین شناسان و شاید حتی دیرینه شناسان می شده اند اما گزارش اولیه به سادگی آن ها را باستان شناسان معرفی کرده باشد. در پروژه های میدانی بزرگ همکاری بین رشته ای امری رایج است به ویژه در محیط های پیچیده ای مانند غارها که هم پتانسیل باستان شناختی دارند و هم دیرینه شناختی. ثالثاً ممکن است واژه باستان شناس در گزارش به صورت عامیانه برای اشاره به هر کسی که در حال حفاری و کاوش در مکان های قدیمی است استفاده شده باشد هرچند که این استفاده از نظر تخصصی دقیق نیست.

صرف نظر از تخصص دقیق تیم کاشف در لحظه اولیه کشف نقش آن ها در شناسایی اولیه اهمیت فسیل و برداشت ایمن آن از غار بسیار حیاتی بوده است. فرآیند حفاری در محیطی مانند غار نیازمند دقت مهارت و تجربه بالایی است تا از آسیب دیدن بقایای شکننده جلوگیری شود. یک گروه باستان شناس با تجربه در حفاری حتی اگر تخصص اولیه آن ها در فسیل ها نباشد مهارت های لازم برای انجام کار میدانی دقیق مستندسازی لایه ها و موقعیت یافته ها و برداشت محتاطانه نمونه ها را دارا هستند. پس از کشف اولیه انتظار می رود که آن ها با متخصصان دیرینه شناسی تماس گرفته باشند تا شناسایی و مطالعه علمی دقیق تر فسیل آغاز شود. این همکاری بین رشته ای پس از کشف اولیه گامی استاندارد و ضروری برای اطمینان از اینکه یافته های مهم به درستی مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرند محسوب می شود. تیم کاشف اولیه باستان شناس با توجه به اینکه در حال کاوش در یک غار بودند احتمالاً به دنبال شواهدی از حضور انسان در گذشته بوده اند. غار کوه اوون ممکن است دارای تاریخچه ای طولانی از استفاده توسط انسان (به خصوص بومیان مائوری نیوزیلند) بوده باشد و این تیم در حال بررسی این جنبه از تاریخ منطقه بوده اند. کشف یک فسیل بزرگ جانوری در چنین زمینه ای می تواند اطلاعاتی در مورد محیط زیست اطراف در دورانی که غار مورد استفاده انسان قرار می گرفته ارائه دهد یا حتی نشان دهنده این باشد که غار در دوره های مختلف زمین شناسی نقش های متفاوتی داشته است. بنابراین نقش تیم باستان شناس در این کشف چه به عنوان کاشفان اولیه تصادفی و چه به عنوان بخشی از یک تیم بزرگتر نقطه آغازین زنجیره ای از تحقیقات علمی بوده است که اهمیت این فسیل را برای جهان آشکار ساخت.