کشور ۶ فصل جهان

همه ما با چرخه چهار فصل آشنا هستیم؛ بهار تابستان پاییز و زمستان. این تقسیم بندی رایج ترین الگوی آب و هوایی در بسیاری از نقاط جهان است. اما آیا تا به حال به این فکر کرده اید که ممکن است کشوری وجود داشته باشد که فصول بیشتری را تجربه کند؟ کشوری که به جای چهار پرده شش پرده از تغییرات جوی و طبیعی را در طول سال به نمایش بگذارد. این ایده شاید در ابتدا عجیب به نظر برسد اما واقعیت دارد. در قلب جنوب آسیا سرزمینی وجود دارد که به واسطه موقعیت جغرافیایی خاص و تاثیرات اقلیمی متنوع تقویم سنتی خود را بر اساس شش فصل بنا نهاده است. شناخت این کشور و فصول منحصربه فرد آن نه تنها اطلاعات عمومی ما را افزایش می دهد بلکه پنجره ای تازه به سوی درک تنوع شگفت انگیز آب و هوا و تاثیر آن بر فرهنگ و زندگی مردم باز می کند. این مقاله شما را با این کشور شگفت انگیز و چرخه فصلی خاص آن آشنا خواهد کرد و به بررسی جزئیات هر یک از این شش فصل می پردازد تا درکی عمیق تر از آب و هوای منحصربه فرد این منطقه به دست آورید.

بنگلادش 6 فصل دارد

در حالی که بسیاری از کشورهای جهان بر اساس الگوهای آب و هوایی استاندارد چهار فصل اصلی بهار تابستان پاییز و زمستان را تجربه می کنند کشور بنگلادش واقع در جنوب آسیا دارای یک سیستم فصلی منحصربه فرد است که به شش بخش تقسیم می شود. این تقسیم بندی شش گانه که در زبان بنگالی به آن «صدارتو» (Sadartu) گفته می شود ریشه در تاریخ فرهنگ کشاورزی و الگوهای اقلیمی محلی دارد. اگرچه از نظر علمی و هواشناسی مدرن ممکن است آب و هوای بنگلادش به دو یا سه فصل اصلی (گرم و خشک بارانی موسمی و سرد و خشک) تقسیم شود اما تقویم سنتی بنگالی که عمیقاً با زندگی روزمره فعالیت های کشاورزی و جشن های فرهنگی مردم گره خورده است این کشور را به سرزمین شش فصل تبدیل کرده است. این فصول شش گانه بازتاب دهنده تغییرات ظریف اما محسوس در دما رطوبت میزان بارندگی و وضعیت طبیعت در طول سال هستند و هر کدام ویژگی ها و نام خاص خود را دارند که در ادامه به تفصیل به آن ها می پردازیم. این تقسیم بندی نه تنها یک مفهوم تقویمی است بلکه بخشی از هویت فرهنگی و دانش بومی مردم بنگلادش در مورد محیط زیست خود محسوب می شود.

فصل های کشور بنگلادش

تقویم سنتی بنگالی سال را به شش فصل تقسیم می کند که هر فصل تقریباً دو ماه طول می کشد. این فصول بر اساس تغییرات آب و هوایی الگوهای بارندگی و تاثیرات آن ها بر کشاورزی و طبیعت نام گذاری و تعریف شده اند. اگرچه ممکن است مرزهای دقیق بین فصول همیشه مشخص نباشد و گاهی همپوشانی هایی وجود داشته باشد اما این تقسیم بندی چارچوبی برای درک چرخه سالانه در بنگلادش فراهم می آورد. شناخت این فصول برای درک بهتر زندگی در این کشور به ویژه در مناطق روستایی که زندگی مردم به شدت به کشاورزی و الگوهای فصلی وابسته است اهمیت زیادی دارد. این شش فصل عبارتند از تابستان (Grisma) فصل بارانی (Barsa) پاییز (Sharat) آخر پاییز (Hemanta) زمستان (Shit) و بهار (Basanta). هر یک از این دوره ها دارای ویژگی های اقلیمی خاص خود است که چشم انداز طبیعی و فعالیت های انسانی را تحت تاثیر قرار می دهد.

تابستان | Grisma

فصل تابستان یا «گریشما» (Grisma) در بنگلادش آغازگر سال بنگالی محسوب می شود و معمولاً از اواسط آوریل تا اواسط ژوئن (تقریباً از اواخر فروردین تا اواخر خرداد) ادامه دارد. این دوره با گرمای شدید و خشکی هوا مشخص می شود. دما در این فصل به طور قابل توجهی افزایش می یابد و در برخی مناطق به ویژه در بخش های غربی کشور می تواند بسیار بالا باشد. ماه آوریل اغلب گرم ترین ماه سال در بنگلادش است. گرمای تابستان باعث تبخیر شدید آب از رودخانه ها کانال ها تالاب ها و سایر منابع آبی می شود. در این فصل روزها معمولاً طولانی تر از شب ها هستند. اگرچه این فصل به طور کلی خشک است اما گاهی اوقات با رگبارهای پراکنده و طوفان های محلی شدید که به آن ها «کال بویشاخیس» (Kalbaishakhis) گفته می شود همراه است که می توانند باعث خساراتی شوند اما در عین حال کمی از شدت گرما می کاهند. این فصل برای آماده سازی زمین برای کشت های بعدی و همچنین برخی محصولات مقاوم به گرما مهم است.

فصل بارانی | Barsa

فصل بارانی یا «بارشا» (Barsa) یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین فصول در بنگلادش است که از اواسط ژوئن تا اواسط آگوست (تقریباً از اواخر خرداد تا اواخر مرداد) به طول می انجامد. این فصل با آغاز بادهای موسمی جنوب غربی مشخص می شود که رطوبت فراوانی را از اقیانوس هند به همراه می آورند و باعث بارش های شدید و مداوم می شوند. بخش عمده ای از بارندگی سالانه بنگلادش چیزی حدود ۷۰ تا ۸۵ درصد در طول این دو ماه رخ می دهد. باران های موسمی برای کشاورزی در بنگلادش حیاتی هستند زیرا منبع اصلی تامین آب برای کشت برنج و سایر محصولات اصلی به شمار می روند. با این حال شدت بارندگی گاهی منجر به سیلاب های گسترده به ویژه در مناطق کم ارتفاع و دلتایی می شود که می تواند زندگی مردم و زیرساخت ها را مختل کند. در طول فصل بارانی آسمان اغلب ابری است و ممکن است روزها بدون تابش مستقیم آفتاب سپری شوند. رطوبت هوا در این دوره بسیار بالا است.

پاییز | Sharat

فصل پاییز یا «شارات» (Sharat) پس از پایان باران های موسمی آغاز می شود و معمولاً از اواسط آگوست تا اواسط اکتبر (تقریباً از اواخر مرداد تا اواخر مهر) ادامه دارد. این فصل نشان دهنده کاهش تدریجی شدت بارندگی و کاهش رطوبت هوا نسبت به فصل بارانی است. در شارات آسمان اغلب صاف تر می شود و آفتاب بیشتری می تابد هرچند هنوز هم ممکن است رگبارهای ناگهانی و کوتاهی رخ دهد. یکی از ویژگی های فرهنگی مرتبط با این فصل در بنگلادش خشک کردن لباس ها و وسایلی است که در طول فصل بارانی به دلیل رطوبت بالا نم کشیده اند. دما نیز به تدریج شروع به کاهش می کند و هوا دلپذیرتر می شود. این فصل زمانی برای برداشت برخی محصولات اولیه و آماده سازی زمین برای کشت های فصل بعدی است. چشم انداز طبیعی در این فصل اغلب سرسبز و شاداب است که نتیجه باران های فراوان فصل قبل است.

آخر پاییز | Hemanta

فصل «همنتا» (Hemanta) که به آن آخر پاییز یا پیش زمستان نیز گفته می شود مرحله ای انتقالی بین پاییز و زمستان است و معمولاً از اواسط اکتبر تا اواسط دسامبر (تقریباً از اواخر مهر تا اواخر آذر) را در بر می گیرد. در این فصل دما به طور محسوسی کاهش می یابد به خصوص در شب ها و اوایل صبح. یکی از ویژگی های بارز همنتا پدیدار شدن شبنم سنگین صبحگاهی است که به دلیل اختلاف دمای قابل توجه بین روز و شب رخ می دهد و اغلب مزارع و پوشش گیاهی را می پوشاند. هوا در طول روز معمولاً ملایم و دلپذیر است اما شب ها خنک می شوند. این فصل زمان مهمی برای برداشت محصول اصلی برنج (معروف به آمان) است و به همین دلیل فعالیت های کشاورزی در اوج خود قرار دارد. آسمان در همنتا اغلب صاف و بدون ابر است و رطوبت هوا نیز پایین می آید. این فصل حس آرامش و آمادگی برای ورود به سردترین دوره سال را به همراه دارد.

زمستان | Shit

فصل زمستان یا «شیت» (Shit) سردترین دوره سال در بنگلادش محسوب می شود اگرچه سرمای آن نسبت به مناطق معتدل بسیار ملایم تر است. این فصل معمولاً از اواسط دسامبر تا اواسط فوریه (تقریباً از اواخر آذر تا اواخر بهمن) ادامه دارد. در این دوره توده های هوای سرد از سمت شمال و شمال غربی وارد کشور می شوند و باعث کاهش دما می شوند. میانگین دما در ماه ژانویه که سردترین ماه است در مناطق شمالی کشور حدود ۱۷ درجه سانتی گراد و در مناطق ساحلی حدود ۲۰-۲۱ درجه سانتی گراد است. حداقل دما در مناطق شمالی گاهی می تواند تا ۳-۴ درجه سانتی گراد نیز برسد. آسمان در زمستان بنگلادش اغلب صاف و آفتابی است و بارندگی بسیار نادر است. این فصل زمان مناسبی برای سفر و گشت و گذار در کشور است زیرا هوا خنک و دلپذیر است. همچنین زمستان فصل برداشت برخی محصولات زمستانه مانند سبزیجات و حبوبات است و بازارهای محلی پر از محصولات تازه می شوند. شب ها در این فصل به طور قابل توجهی طولانی تر از روزها هستند.

بهار | Basanta

فصل بهار یا «باسانتا» (Basanta) آخرین فصل در چرخه شش گانه سال بنگالی است و معمولاً از اواسط فوریه تا اواسط آوریل (تقریباً از اواخر بهمن تا اواسط فروردین) را در بر می گیرد. این فصل دوره انتقالی بین زمستان خنک و تابستان گرم و خشک است. هوا در این فصل به تدریج گرم تر می شود و طبیعت جانی تازه می گیرد. درختان و گیاهان شروع به شکوفه دادن می کنند و رنگ و بوی تازه ای به محیط می بخشند. میانگین دما در بهار معمولاً بین ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است و هوا اغلب دلپذیر و مطبوع است. در اواخر فصل بهار ممکن است شاهد افزایش رطوبت و آغاز رگبارهای پراکنده بعدازظهر باشیم که نشانه ای از نزدیک شدن فصل تابستان و گرمای آن است. بهار در بنگلادش اغلب دوره ای کوتاه و دلنشین محسوب می شود و با جشن ها و رویدادهای فرهنگی مرتبط با آغاز سال نو بنگالی همراه است که شور و نشاط خاصی به همراه دارد. این فصل نویدبخش پایان یک چرخه و آغاز چرخه ای جدید در طبیعت و زندگی مردم است.

جاذبه های گردشگری کشور بنگلادش

بنگلادش کشوری با تاریخ غنی فرهنگ پویا و طبیعتی متنوع جاذبه های گردشگری متعددی را برای بازدیدکنندگان ارائه می دهد. از سواحل طولانی گرفته تا مساجد تاریخی معابد باستانی و بازارهای پر جنب و جوش این کشور چیزهای زیادی برای کشف دارد. اگرچه ممکن است زیرساخت های گردشگری به اندازه برخی مقاصد دیگر توسعه یافته نباشد اما مهمان نوازی مردم و اصالت فرهنگ محلی تجربه ای منحصربه فرد را برای مسافران فراهم می کند. بازدید از بنگلادش فرصتی است برای آشنایی با زندگی روزمره مردم در کنار رودخانه ها تماشای چشم اندازهای سرسبز مزارع و جنگل ها و غرق شدن در تاریخ پر فراز و نشیب این سرزمین. در ادامه به معرفی برخی از جاذبه های برجسته گردشگری در شهرهای مختلف بنگلادش می پردازیم که هر یک به نوعی نمایانگر بخشی از زیبایی ها و ویژگی های این کشور هستند.

ساحل Patenga در Chittagong

ساحل پاتنگا (Patenga Beach) یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری در شهر چیتاگونگ دومین شهر بزرگ بنگلادش است. این ساحل در نزدیکی دهانه رودخانه کارنافولی و خلیج بنگال واقع شده است. پاتنگا یک مقصد تفریحی محبوب برای مردم محلی و گردشگران است که به دنبال مکانی برای استراحت تماشای غروب آفتاب و لذت بردن از نسیم دریا هستند. اگرچه این ساحل ممکن است به اندازه سواحل معروف جهانی بکر و دست نخورده نباشد اما فضای پر جنب و جوش آن وجود فروشندگان محلی که خوراکی ها و سوغاتی ها را عرضه می کنند و امکان قایق سواری در نزدیکی ساحل تجربه ای دلنشین را فراهم می آورد. نزدیکی آن به شهر چیتاگونگ دسترسی به آن را آسان کرده و آن را به یک مقصد ایده آل برای سفرهای یک روزه تبدیل کرده است. تماشای پهلو گرفتن کشتی ها در بندر نزدیک نیز می تواند برای برخی بازدیدکنندگان جالب باشد.

مسجد Kakrail داکا

مسجد کاکرایل (Kakrail Mosque) که به نام مرکز تبلیغی کاکرایل نیز شناخته می شود در قلب داکا پایتخت بنگلادش قرار دارد و یکی از مراکز اصلی جنبش تبلیغی (Tablighi Jamaat) در این کشور است. این مسجد نه تنها یک مکان عبادی است بلکه یک مجتمع بزرگ شامل خوابگاه ها و فضاهایی برای آموزش و گردهمایی های مذهبی است. معماری مسجد ساده اما با شکوه است و فضای آرامش بخشی را برای نمازگزاران فراهم می کند. این مکان هر ساله میزبان هزاران نفر از پیروان جنبش تبلیغی از داخل و خارج از کشور است که برای شرکت در اجتماع های بزرگ مذهبی در آنجا حاضر می شوند. بازدید از این مسجد فرصتی برای آشنایی با یکی از جریان های مهم مذهبی در بنگلادش و مشاهده فضای معنوی حاکم بر آن است البته با رعایت احترام به قوانین و آداب محلی.

حسینیه دالان داکا

حسینیه دالان (Hussaini Dalan) یکی از بناهای تاریخی مهم در داکا است که به عنوان مرکز عزاداری شیعیان در این شهر شناخته می شود. این بنا در دوره مغول و در قرن هفدهم میلادی ساخته شده است و معماری آن ترکیبی از سبک های مغولی و محلی را به نمایش می گذارد. حسینیه دالان به ویژه در ایام محرم ماه عزاداری شیعیان بسیار پر جنب و جوش می شود و مراسم و دسته های عزاداری در آن برگزار می گردد. این مکان نه تنها برای جامعه شیعیان داکا اهمیت مذهبی دارد بلکه به عنوان یک اثر تاریخی و فرهنگی نیز مورد توجه است. بازدید از حسینیه دالان فرصتی برای آشنایی با تنوع مذهبی و فرهنگی در بنگلادش و مشاهده یکی از قدیمی ترین بناهای مذهبی در پایتخت این کشور است. زیبایی معماری و فضای معنوی این مکان آن را به یکی از نقاط دیدنی داکا تبدیل کرده است.

دریاچه Dhanmondi داکا

دریاچه دانمندی (Dhanmondi Lake) یک پهنه آبی مصنوعی و یکی از فضاهای سبز مهم در منطقه مسکونی دانمندی در داکا است. این دریاچه و پارک اطراف آن یک پناهگاه آرام در میان شلوغی و هیاهوی پایتخت فراهم می کنند. مردم محلی از این مکان برای پیاده روی دویدن قایق سواری و استراحت در کنار آب استفاده می کنند. در اطراف دریاچه کافه ها و رستوران های متعددی وجود دارد که آن را به مکانی محبوب برای گذراندن اوقات فراغت تبدیل کرده است. دریاچه دانمندی نقش مهمی در بهبود کیفیت هوای منطقه و ایجاد فضایی برای تفریح و ورزش ساکنان داکا ایفا می کند. این مکان نشان دهنده تلاش برای ایجاد فضاهای سبز و تفریحی در یک شهر پرجمعیت و رو به رشد است و فرصتی را برای بازدیدکنندگان فراهم می آورد تا با زندگی روزمره مردم داکا و نحوه استفاده آن ها از فضاهای عمومی آشنا شوند.

پارک Ramna

پارک رامنا (Ramna Park) یکی از بزرگترین و قدیمی ترین پارک های داکا است که تاریخچه ای طولانی دارد و به دوران مغول بازمی گردد. این پارک یک ریه سبز بزرگ در مرکز شهر محسوب می شود و مکانی محبوب برای فرار از آلودگی و شلوغی داکا است. پارک رامنا دارای درختان کهنسال مسیرهای پیاده روی و یک دریاچه مصنوعی است. این پارک نه تنها یک فضای تفریحی است بلکه از نظر فرهنگی و تاریخی نیز اهمیت دارد. مراسم و جشن های مهم ملی به ویژه جشن سال نو بنگالی (پهلا بایشاخ) اغلب در این پارک برگزار می شود. پارک رامنا مکانی عالی برای پیاده روی صبحگاهی یا عصرگاهی استراحت در سایه درختان و مشاهده زندگی روزمره مردم داکا است. این پارک به عنوان یکی از مهم ترین فضاهای عمومی شهر نقش حیاتی در تامین فضایی برای تفریح و آرامش ساکنان ایفا می کند.

موزه جنگ Segunbagicha

موزه جنگ سگونباگیچا (Segunbagicha War Museum) که به طور رسمی موزه جنگ آزادی بنگلادش نامیده می شود در منطقه سگونباگیچا در داکا واقع شده است. این موزه به نمایش گذاشتن تاریخچه جنگ آزادی بخش بنگلادش در سال ۱۹۷۱ اختصاص دارد و یادآور مبارزات و فداکاری های مردم برای استقلال است. در این موزه اشیاء اسناد عکس ها و آثار هنری مرتبط با جنگ به نمایش گذاشته شده است که روایتگر داستان مقاومت و پیروزی مردم بنگلادش در برابر نیروهای پاکستانی است. بازدید از این موزه فرصتی است برای درک عمیق تر تاریخ معاصر بنگلادش و رویدادهای مهمی که منجر به تشکیل این کشور شد. این موزه یک مکان آموزشی مهم است که به حفظ خاطره جنگ و انتقال ارزش های آن به نسل های آینده کمک می کند و برای هر کسی که علاقه مند به تاریخ منطقه است بازدید از آن توصیه می شود.

مسجد شصت گنبد داکا

مسجد شصت گنبد (Sixty Dome Mosque) که در شهر باگرهات در نزدیکی داکا واقع شده است (و نه در خود داکا این اشتباه در عنوان اصلی رایج است) یکی از مهم ترین بناهای تاریخی و مذهبی بنگلادش و یکی از سایت های میراث جهانی یونسکو است. این مسجد در قرن پانزدهم میلادی توسط خان جهان علی حاکم محلی ساخته شده است. با وجود نامش این مسجد در واقع ۸۱ گنبد دارد (۷۷ گنبد بر روی سقف اصلی و ۴ گنبد کوچک تر در گوشه ها). معماری این مسجد نمونه ای برجسته از سبک معماری بنگالی-ترکی در آن دوره است و دیوارهای آجری ضخیم و محراب های زیبا دارد. بازدید از مسجد شصت گنبد فرصتی است برای مشاهده یکی از شاهکارهای معماری اسلامی در جنوب آسیا و درک اهمیت تاریخی و فرهنگی این منطقه که در گذشته بخشی از پادشاهی های قدرتمند بوده است. این مسجد همچنان فعال است و نمازگزاران در آن عبادت می کنند.

Somapura Mahavihara Paharpur Bihar

سوم اپورا ماهاویهارا (Somapura Mahavihara) که در پهارپور (Paharpur) در شمال بنگلادش واقع شده است یکی از بزرگترین و مهم ترین ویهاراهای (صومعه های بودایی) در شبه قاره هند و یکی دیگر از سایت های میراث جهانی یونسکو در بنگلادش است. این مجموعه باستانی در قرن هشتم میلادی در زمان سلسله پالا ساخته شده و برای قرن ها مرکز مهمی برای آموزش و فرهنگ بودایی بوده است. بقایای این صومعه شامل یک استوپا (بنای یادبود بودایی) عظیم مرکزی است که توسط سلول های متعدد راهبان احاطه شده است. کاوش های باستان شناسی در این سایت آثار هنری و مجسمه های متعددی را کشف کرده است که تاثیرات فرهنگی مختلف را نشان می دهد. بازدید از سوم اپورا ماهاویهارا فرصتی است برای سفر به گذشته و درک اهمیت تاریخی بودیسم در این منطقه و همچنین مشاهده عظمت و مقیاس مراکز آموزشی و مذهبی باستانی.

قلعه Lalbagh

قلعه لالباغ (Lalbagh Fort) یک مجموعه نیمه تمام از دوران مغول است که در منطقه لالباغ در داکا واقع شده است. ساخت این قلعه در قرن هفدهم توسط شاهزاده محمد اعظم پسر اورنگ زیب آغاز شد اما هرگز به پایان نرسید. این مجموعه شامل سه بنای اصلی است: مسجد آرامگاه پری بی بی (دختر شایسته خان حاکم بعدی داکا) و کاخ دیوان عام. معماری قلعه لالباغ نمونه ای زیبا از سبک معماری مغولی است و شامل باغ ها حمام ها و تاسیسات دیگر نیز می شده است. آرامگاه پری بی بی با دیوارهای پوشیده از سنگ مرمر و کاشی یکی از زیباترین بخش های مجموعه است. قلعه لالباغ نه تنها یک اثر تاریخی مهم است بلکه یک مکان تفریحی محبوب برای مردم داکا محسوب می شود و فرصتی را برای بازدیدکنندگان فراهم می آورد تا با تاریخ دوره مغول در این منطقه آشنا شوند و از فضای آرامش بخش آن لذت ببرند.

جزیره مارتین بنگالدش

جزیره سنت مارتین (St. Martin’s Island) تنها جزیره مرجانی بنگلادش است که در شمال شرقی خلیج بنگال در نزدیکی مرز با میانمار واقع شده است. این جزیره به دلیل آب های شفاف سواحل زیبا و صخره های مرجانی اطراف آن شناخته شده است. سنت مارتین یک مقصد گردشگری محبوب برای کسانی است که به دنبال تجربه ای متفاوت از سواحل شلوغ هستند. امکانات گردشگری در جزیره نسبتاً ساده است اما این سادگی به جذابیت طبیعی آن می افزاید. بازدیدکنندگان می توانند از پیاده روی در امتداد ساحل تماشای زندگی دریایی در آب های کم عمق (با احتیاط برای حفظ محیط زیست مرجانی) و لذت بردن از غذاهای دریایی تازه لذت ببرند. دسترسی به جزیره معمولاً با قایق از تکناف (Teknaf) امکان پذیر است. سنت مارتین یک اکوسیستم شکننده دارد و حفاظت از آن برای حفظ زیبایی های طبیعی این تنها جزیره مرجانی بنگلادش بسیار مهم است.

کدام کشور ۶ فصل دارد؟

کشور بنگلادش واقع در جنوب آسیا به دلیل تقویم سنتی و الگوهای اقلیمی خاص خود به عنوان کشوری با شش فصل شناخته می شود.

کشور ۶ فصل چگونه است؟

در بنگلادش سال به جای چهار فصل رایج به شش دوره تقسیم می شود که هر کدام ویژگی های آب و هوایی و طبیعی متفاوتی دارند و بر اساس تقویم سنتی بنگالی نام گذاری شده اند.

نام فصل های شش گانه بنگلادش چیست؟

شش فصل بنگلادش به ترتیب عبارتند از: تابستان (Grisma) فصل بارانی (Barsa) پاییز (Sharat) آخر پاییز (Hemanta) زمستان (Shit) و بهار (Basanta).

جاذبه های گردشگری اصلی کشور شش فصل کجاست؟

بنگلادش دارای جاذبه های متنوعی است از جمله سواحل مانند پاتنگا بناهای تاریخی و مذهبی در داکا و باگرهات دریاچه ها پارک ها و سایت های باستانی مانند سوم اپورا ماهاویهارا.

آیا باران یک فصل جداگانه در بنگلادش است؟

بله در تقویم شش گانه بنگلادش فصل بارانی یا بارشا (Barsa) به عنوان یک فصل مجزا و بسیار مهم شناخته می شود که بخش عمده بارندگی سالانه در آن رخ می دهد.