گذری بر پیشینه ساختمان امپایر استیت

ساختمان امپایر استیت نماد ماندگار شهر نیویورک در مارس ۱۹۳۰ آغاز شد و تنها حدود ۱۴ تا ۱۸ ماه بعد تکمیل گردید. این سازه عظیم بر روی زمینی بنا شد که پیشتر میزبان هتل مشهور والدورف آستوریا بود و پس از اتمام برای دهه ها عنوان بلندترین ساختمان جهان را در اختیار داشت.

تاریخچه یکی از شناخته شده ترین آسمان خراش های جهان داستانی استثنایی از نبوغ مهندسی رقابت های جاه طلبانه و پایداری در دل بحران اقتصادی بزرگ. امپایر استیت نه تنها نمادی از پیشرفت معماری دوران خود بود بلکه به سرعت به تجسمی از امید و بلندپروازی در یکی از سخت ترین دوره های تاریخ معاصر تبدیل شد. کاوش در پیشینه این ساختمان دریچه ای به روی تحولات شهر نیویورک در اوایل قرن بیستم و چالش ها و موفقیت های پروژه های عظیم ساختمانی در آن دوره می گشاید. از تصمیم جسورانه برای آغاز ساخت در اوج رکود اقتصادی تا سرعت خیره کننده در اجرای پروژه و جایگاه آن به عنوان بلندترین سازه دست ساز بشر هر بخش از داستان امپایر استیت روایتی جذاب برای علاقه مندان به تاریخ معماری و شهرسازی دارد.

آغاز ساخت برج امپایر استیت

تصمیم برای ساخت برج امپایر استیت در اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی و در اوج رونق اقتصادی آمریکا گرفته شد اما اجرای آن همزمان با آغاز رکود بزرگ در سال ۱۹۲۹ کلید خورد. این پروژه بلندپروازانه توسط جان جی. راسکوب مدیر سابق جنرال موتورز و با همکاری فرماندار پیشین نیویورک آلفرد ای. اسمیت رهبری می شد. هدف اولیه ساخت ساختمانی اداری بود که نه تنها نیازهای رو به رشد شهر نیویورک را برآورده کند بلکه نمادی از قدرت و پیشرفت ایالات متحده باشد. طرح ها توسط شرکت معماری شور لمب و هارمون ارائه شد و بر سرعت کارایی و ارتفاع بی سابقه تمرکز داشت. رقابت شدیدی برای دستیابی به عنوان بلندترین ساختمان جهان بین پروژه های مختلف در نیویورک به ویژه با برج کرایسلر وجود داشت که این رقابت به سرعت بخشیدن به تصمیم گیری ها و آغاز عملیات ساختمانی دامن زد.

با وجود شرایط اقتصادی دشوار سرمایه گذاران و طراحان مصمم بودند که این پروژه را پیش ببرند. آغاز ساخت در چنین شرایطی خود نشان دهنده اعتماد به آینده و ظرفیت بازیابی اقتصاد آمریکا بود. برنامه ریزی دقیق و تامین مالی قابل توجه حتی در آن دوران بحرانی امکان پذیر ساخت تا یکی از بزرگترین و مهم ترین پروژه های ساختمانی تاریخ آغاز شود. انتخاب محل ساخت نیز بسیار استراتژیک بود؛ در قلب منهتن با دسترسی عالی و دید وسیع. این عوامل دست به دست هم دادند تا زمینه برای شروع عملیات ساختمانی در اوایل دهه ۱۹۳۰ فراهم شود عملیاتی که قرار بود چهره خط آسمان نیویورک و رکوردهای جهانی را تغییر دهد.

تاریخ شروع ساخت در مارس ۱۹۳۰

عملیات ساختمانی برج امپایر استیت به طور رسمی در ۱۷ مارس ۱۹۳۰ آغاز شد. این تاریخ تنها چند ماه پس از سقوط بازار سهام در اکتبر ۱۹۲۹ که سرآغاز رکود بزرگ بود انتخاب شد. شروع پروژه در این مقطع زمانی نشان دهنده جسارت و ریسک پذیری بالای سرمایه گذاران بود. مراسم کلنگ زنی با حضور شخصیت های برجسته از جمله آلفرد ای. اسمیت برگزار شد. در این مراسم اسمیت که رئیس شرکت ساختمانی امپایر استیت بود نقش مهمی در پیشبرد پروژه داشت. آغاز به کار در این تاریخ نه تنها شروع یک پروژه ساختمانی عظیم بود بلکه به نوعی پیام مقاومت و امید به جامعه ای که درگیر بحران اقتصادی بود می فرستاد. کارگران بلافاصله پس از مراسم کلنگ زنی شروع به کار بر روی فونداسیون کردند.

فرآیند آماده سازی زمین و حفر فونداسیون خود کاری عظیم بود که نیاز به حذف سازه های قبلی و تثبیت زمین برای تحمل وزن عظیم آسمان خراش آینده داشت. تجهیزات سنگین و نیروی کار زیادی در این مرحله به کار گرفته شدند. انتخاب تاریخ ۱۷ مارس که روز سنت پاتریک نیز هست ممکن است تصادفی بوده باشد اما برای شهری با جمعیت قابل توجه ایرلندی نمادی از شروعی مبارک تلقی می شد. آغاز ساخت در مارس ۱۹۳۰ نقطه عطفی در تاریخ مهندسی عمران و معماری محسوب می شود چرا که زمینه را برای اجرای یکی از سریع ترین پروژه های ساختمانی در مقیاس بزرگ فراهم کرد و این امکان را داد که در مدت زمانی کوتاه تر از حد انتظار سازه ای با این عظمت سر از زمین برآورد.

مدت زمان ساخت برج امپایر استیت

یکی از شگفت انگیزترین جنبه های پروژه امپایر استیت سرعت خیره کننده ساخت آن بود. در دورانی که ساخت آسمان خراش های بزرگ معمولاً سال ها به طول می انجامید امپایر استیت در مدتی بسیار کوتاه تکمیل شد. این سرعت مدیون برنامه ریزی دقیق استفاده از تکنیک های نوین ساخت و ساز و مدیریت کارآمد نیروی کار بود. سازندگان از روش های پیشرفته ای مانند تولید قطعات فولادی ساختار اصلی در کارخانه ها و حمل و نقل سریع آن ها به محل پروژه استفاده کردند. این قطعات فولادی با دقت بالا در محل نصب می شدند که سرعت پیشرفت را به طرز چشمگیری افزایش می داد. تیم های کارگری به صورت شیفت های متوالی کار می کردند تا عملیات ساختمانی تقریباً بدون توقف ادامه یابد. این روش ها امکان می داد که هر هفته چندین طبقه به ارتفاع ساختمان اضافه شود.

مدیریت پروژه به گونه ای بود که هماهنگی بین تیم های مختلف کارگری از جمله نصب کنندگان فولاد بناها برق کاران و لوله کش ها به حداکثر برسد. مواد و مصالح ساختمانی نیز به صورت بهینه و در زمان مناسب به محل پروژه منتقل می شدند تا از هرگونه تاخیر جلوگیری شود. استفاده از جرثقیل های مخصوص و سیستم های بالابر موقت نقش حیاتی در انتقال سریع مواد و تجهیزات به طبقات بالای ساختمان داشت. سرعت بالای ساخت نه تنها یک دستاورد مهندسی بود بلکه به کاهش هزینه ها و امکان بهره برداری سریع تر از ساختمان کمک می کرد که در شرایط رکود اقتصادی اهمیت دوچندانی داشت. این پروژه به الگویی برای ساخت و ساز سریع در آینده تبدیل شد.

اتمام ساخت در ۱۴ ماه

گاهی اوقات عنوان می شود که ساختار اصلی فولادی برج امپایر استیت تنها در ۱۴ ماه تکمیل شد. این رقم به سرعت بی سابقه نصب اسکلت فولادی اشاره دارد که پایه و اساس ساختمان را تشکیل می دهد. تیم های نصب کننده فولاد که اغلب به Sky Boys معروف بودند با مهارت و سرعت فوق العاده ای قطعات عظیم فولادی را در ارتفاعات بالا به هم متصل می کردند. این کار در شرایط خطرناک و بدون تجهیزات ایمنی پیشرفته امروزی انجام می شد. رکورد نصب سریع فولاد نمادی از کارایی و پیشرفت مهندسی در آن زمان بود و به پروژه لقب Empire State Express (به نام قطار سریع السیر معروف آن دوران) را داد. سرعت نصب فولاد به قدری بالا بود که گاهی اوقات در یک هفته ۴.۵ طبقه به ساختمان اضافه می شد.

این مرحله شامل نصب بیش از ۵۷۰۰۰ تن فولاد سازه ای بود. برنامه ریزی دقیق لجستیکی برای تحویل به موقع قطعات فولادی از کارخانه ها و مدیریت فضای محدود در محل پروژه برای انباشت و جابجایی آن ها بسیار حیاتی بود. تکمیل اسکلت فولادی در این مدت کوتاه یک شاهکار لجستیکی و مهندسی محسوب می شد و امکان شروع کار بر روی نمای خارجی و فضای داخلی ساختمان را در اسرع وقت فراهم کرد. این سرعت عاملی کلیدی در کاهش زمان کلی پروژه و رسیدن به هدف اتمام سریع ساختمان بود. با این حال ذکر ۱۴ ماه اغلب به بخش خاصی از فرآیند ساخت اشاره دارد و نه کل پروژه از ابتدا تا انتها.

اتمام ساخت در ۱۸ ماه

در حالی که اسکلت فولادی ممکن است در حدود ۱۴ ماه نصب شده باشد اتمام کامل برج امپایر استیت شامل نمای خارجی دیوارهای داخلی نصب تاسیسات (برق لوله کشی آسانسورها) و نازک کاری ها تقریباً ۱۸ ماه به طول انجامید. این مدت زمان از تاریخ آغاز رسمی ساخت در مارس ۱۹۳۰ تا تاریخ افتتاحیه در ۱ مه ۱۹۳۱ محاسبه می شود. اتمام پروژه در ۱۸ ماه حتی با احتساب تمام جزئیات داخلی و خارجی همچنان یک دستاورد خارق العاده محسوب می شود به خصوص با توجه به مقیاس پروژه و فناوری های موجود در آن زمان. این سرعت امپایر استیت را به یکی از سریع ترین پروژه های ساختمانی در تاریخ آسمان خراش ها تبدیل کرد.

مراحل پایانی ساخت شامل نصب سنگ های نما (بیش از ۱۰ میلیون آجر و ۷۰۰ تن سنگ آهک و گرانیت) نصب پنجره ها (بیش از ۶۵۰۰ پنجره) تکمیل فضای داخلی دفاتر و راهروها نصب آسانسورهای پرسرعت و تجهیزات مکانیکی و الکتریکی بود. هماهنگی بین این همه فعالیت مختلف و تیم های کارگری متعدد نیازمند مدیریت بسیار دقیق و برنامه ریزی فشرده بود. حتی در روزهای پایانی پیش از افتتاحیه کارگران به سرعت در حال تکمیل جزئیات نهایی بودند. اتمام پروژه در این مدت زمان نه تنها نشان دهنده کارایی فرآیندهای ساخت و ساز بود بلکه به سرمایه گذاران اجازه داد تا در اسرع وقت شروع به اجاره دادن فضاهای اداری ساختمان کنند اگرچه با توجه به رکود اقتصادی این فرآیند کندتر از حد انتظار بود.

زمین ساختمان امپایر استیت

موقعیت جغرافیایی ساختمان امپایر استیت در تقاطع خیابان پنجم و خیابان ۳۴ام در بخش میدتاون منهتن نیویورک از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این منطقه از دیرباز یکی از مراکز اصلی تجاری و فرهنگی شهر محسوب می شده است. انتخاب این زمین برای ساخت چنین بنای عظیمی تصادفی نبود؛ دسترسی عالی به وسایل حمل و نقل عمومی نزدیکی به مراکز خرید و تجاری مهم و جایگاه آن در قلب منهتن آن را به مکانی ایده آل برای یک ساختمان اداری بزرگ تبدیل می کرد. ارزش زمین در این منطقه همواره بالا بوده و ساخت یک آسمان خراش در آن حداکثر استفاده از پتانسیل اقتصادی زمین را ممکن می ساخت. پیش از آغاز پروژه امپایر استیت این زمین تاریخچه ای غنی داشت و میزبان سازه های مهم دیگری بود که نقش قابل توجهی در تاریخ شهر ایفا کرده بودند.

مالکیت و توسعه زمین در طول زمان دستخوش تغییرات زیادی شده بود. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم این منطقه به تدریج از یک منطقه مسکونی به یک منطقه تجاری پررونق تبدیل شد. هتل های بزرگ فروشگاه های لوکس و ساختمان های اداری شروع به ظهور در این حوالی کردند. زمین کنونی امپایر استیت با مساحت قابل توجه خود فرصتی بی نظیر برای ساخت یک پروژه بزرگ و چشمگیر فراهم می کرد که بتواند نمادی از پیشرفت و مدرنیته باشد. تصمیم برای خرید و توسعه این زمین بخشی از استراتژی بزرگتر برای سرمایه گذاری در املاک و مستغلات در قلب نیویورک بود با این دیدگاه که رشد شهر و اقتصاد در بلندمدت ادامه خواهد یافت حتی با وجود چالش های کوتاه مدت.

پیشینه زمین ساختمان امپایر استیت

پیشینه زمینی که اکنون برج امپایر استیت بر آن ایستاده به قرن ها قبل بازمی گردد. در دوران اولیه شهر نیویورک این منطقه بخشی از زمین های کشاورزی و املاک خصوصی در حاشیه شهر بود. با رشد سریع شهر در قرن نوزدهم این منطقه به تدریج شهری شد. در اواخر دهه ۱۸۰۰ این مکان به یکی از محله های اعیان نشین تبدیل شد و خانه های بزرگ شخصی در آن ساخته شدند. با این حال با گسترش مناطق تجاری به سمت شمال این خانه ها جای خود را به سازه های بزرگتر و تجاری تر دادند. توسعه حمل و نقل عمومی به ویژه خطوط مترو و تراموا دسترسی به این منطقه را آسان تر کرد و جذابیت آن را برای فعالیت های تجاری و تفریحی افزایش داد.

در دهه های پایانی قرن نوزدهم این زمین به محل ساخت یکی از معروف ترین هتل های آن دوران تبدیل شد. تحولات اقتصادی و اجتماعی در نیویورک از جمله افزایش جمعیت رشد صنایع و تجارت و ورود مهاجران منجر به تغییر کاربری بسیاری از مناطق شهر از جمله این زمین شد. نیاز به فضاهای تجاری و هتل های بزرگ برای پذیرایی از مسافران و تجار رو به افزایش بود. پیشینه زمین نشان می دهد که این مکان همواره در مسیر تحولات شهری و اقتصادی قرار داشته و اهمیت استراتژیکی برای توسعه نیویورک پیدا کرده بود. این تاریخچه زمینه را برای ظهور سازه ای به عظمت امپایر استیت در این نقطه فراهم کرد.

هتل والدورف آستوریا در محل کنونی

یکی از مهم ترین بخش های پیشینه زمین ساختمان امپایر استیت وجود هتل مشهور والدورف آستوریا در آن محل بود. این هتل در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم یکی از لوکس ترین و معروف ترین هتل های جهان محسوب می شد و پاتوق افراد سرشناس سیاستمداران و ثروتمندان بود. در واقع این هتل از دو بخش مجزا تشکیل شده بود: هتل والدورف که در سال ۱۸۹۳ افتتاح شد و هتل آستوریا که چهار سال بعد در کنار آن ساخته شد. این دو هتل که توسط خانواده های ثروتمند والدورف و آستور اداره می شدند در ابتدا با هم رقابت داشتند اما بعدها توسط یک راهرو به هم متصل شدند و مجموعه والدورف آستوریا را تشکیل دادند.

این هتل نمادی از شکوه و ثروت دوران خود بود و میزبان رویدادهای مهم اجتماعی و سیاسی متعددی بود. با این حال با گذشت زمان و تغییر سلیقه ها و نیازها و همچنین افزایش ارزش زمین در این منطقه تصمیم به فروش و تخریب هتل والدورف آستوریا گرفته شد. در سال ۱۹۲۸ هتل به قیمت قابل توجهی فروخته شد تا راه برای ساخت یک ساختمان مدرن تر و بزرگتر باز شود. تخریب این هتل در سال ۱۹۲۹ آغاز شد و به سرعت انجام گرفت تا زمین برای پروژه جدید آماده شود. انتقال هتل والدورف آستوریا به مکان جدید (جایی که امروزه همچنان پابرجاست) پایانی بر یک دوران و آغازگر فصلی جدید در تاریخ این زمین و شهر نیویورک بود.

امپایر استیت بلندترین ساختمان بود

هنگامی که برج امپایر استیت در اول مه ۱۹۳۱ افتتاح شد بلافاصله عنوان بلندترین ساختمان جهان را از آن خود کرد. این عنوان پیشتر در اختیار برج کرایسلر بود که تنها چند ماه قبل تکمیل شده بود. ارتفاع امپایر استیت هنگام افتتاح شامل نوک آنتن یا دکل هوایی (که در ابتدا برای پهلوگیری بالن های هوایی در نظر گرفته شده بود هرچند هرگز استفاده نشد) به حدود ۴۴۳ متر (۱۴۵۴ فوت) می رسید. این ارتفاع به طرز قابل توجهی بیشتر از برج کرایسلر بود و امپایر استیت را به نمادی بی بدیل از عظمت و پیشرفت تبدیل کرد. کسب عنوان بلندترین ساختمان جهان در اوج رکود بزرگ پیامی قدرتمند از پایداری و بلندپروازی آمریکا به جهان مخابره کرد.

این ساختمان نه تنها از نظر ارتفاع بلکه از نظر فناوری های به کار رفته در آن نیز پیشرو بود. استفاده از آسانسورهای پرسرعت سیستم های گرمایش و سرمایش پیشرفته برای آن زمان و طراحی داخلی مدرن آن را به یکی از مدرن ترین ساختمان های اداری جهان تبدیل کرده بود. جایگاه امپایر استیت به عنوان بلندترین ساختمان آن را به سرعت به یکی از جاذبه های اصلی شهر نیویورک تبدیل کرد و عرشه مشاهده آن از همان ابتدا مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار گرفت. این عنوان برای دهه ها بدون تغییر باقی ماند و امپایر استیت به نمادی جهانی از نیویورک و دستاوردهای مهندسی بشر تبدیل شد.

امپایر استیت پیش از برج های دوقلو

برج امپایر استیت برای بیش از چهل سال عنوان بلندترین ساختمان جهان را حفظ کرد. این دوره طولانی جایگاه آن را به عنوان یک نماد بین المللی تثبیت کرد. در طول این چهار دهه امپایر استیت شاهد تغییرات بسیاری در شهر نیویورک و جهان بود. این ساختمان در فیلم ها عکس ها و آثار هنری بی شماری به تصویر کشیده شد و به بخشی جدایی ناپذیر از هویت فرهنگی نیویورک تبدیل شد. این ساختمان در سال ۱۹۷۲ با تکمیل برج شمالی مرکز تجارت جهانی (World Trade Center) در منهتن پایین تر عنوان بلندترین ساختمان جهان را از دست داد. برج های دوقلو با ارتفاع ۴۱۷ متر (و ۴۵۱ متر با احتساب آنتن برج شمالی) از امپایر استیت بلندتر بودند.

انتقال عنوان بلندترین ساختمان جهان به برج های دوقلو نقطه عطفی در تاریخ خط آسمان نیویورک بود. با این حال امپایر استیت همچنان جایگاه خود را به عنوان یک نماد تاریخی و معماری حفظ کرد. پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و تخریب برج های دوقلو امپایر استیت دوباره برای مدت کوتاهی به بلندترین ساختمان در شهر نیویورک تبدیل شد تا اینکه برج آزادی (One World Trade Center) در سال ۲۰۱۴ تکمیل و از آن پیشی گرفت. اما حتی با از دست دادن عنوان بلندترین ساختمان جهان امپایر استیت همچنان یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین آسمان خراش های جهان باقی مانده و نمادی از تاریخ پایداری و روح شهر نیویورک است.

سوالات متداول

تاریخ دقیق آغاز ساخت امپایر استیت چه بود؟

عملیات ساختمانی برج امپایر استیت به طور رسمی در تاریخ ۱۷ مارس ۱۹۳۰ آغاز شد. این تاریخ تنها چند ماه پس از شروع رکود بزرگ اقتصادی در ایالات متحده بود.

ساخت امپایر استیت چقدر طول کشید؟

ساخت کامل برج امپایر استیت از زمان آغاز عملیات در مارس ۱۹۳۰ تا افتتاحیه در مه ۱۹۳۱ حدود ۱۸ ماه به طول انجامید. این سرعت برای آن زمان بی سابقه بود.

چه هتلی پیش از امپایر استیت در آن زمین قرار داشت؟

پیش از ساخت برج امپایر استیت زمین کنونی آن میزبان مجموعه هتل های لوکس و مشهور والدورف آستوریا بود که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم فعالیت می کرد.

امپایر استیت تا چه سالی بلندترین ساختمان جهان بود؟

برج امپایر استیت از زمان افتتاح در سال ۱۹۳۱ تا سال ۱۹۷۲ زمانی که برج شمالی مرکز تجارت جهانی تکمیل شد عنوان بلندترین ساختمان جهان را در اختیار داشت.

ارتفاع امپایر استیت هنگام افتتاح چقدر بود؟

ارتفاع برج امپایر استیت هنگام افتتاح در سال ۱۹۳۱ شامل دکل هوایی بالای آن حدود ۴۴۳ متر (۱۴۵۴ فوت) بود که آن را به بلندترین سازه دست ساز بشر در آن زمان تبدیل می کرد.

آیا مدت زمان ساخت امپایر استیت واقعا ۱۴ ماه بود؟

مدت زمان ۱۴ ماه معمولاً به سرعت نصب اسکلت فولادی ساختمان اشاره دارد که بخش اصلی سازه بود. با این حال اتمام کامل پروژه شامل نمای خارجی و داخلی حدود ۱۸ ماه طول کشید.