گربه های نامه رسان در بلژیک

بله، در سال ۱۸۷۶ در شهر لیژ بلژیک، یک پروژه آزمایشی منحصربه فرد برای استفاده از گربه ها به عنوان نامه رسان آغاز شد. در این طرح، ۳۷ گربه خانگی با بسته های کوچک و ضدآب حاوی پیام، به مناطق مختلفی برده شده و رها شدند تا توانایی آن ها در بازگشت به خانه و رساندن پیام سنجیده شود.

تاریخ ارتباط انسان و حیوان داستانی پرفراز و نشیب و مملو از همکاری های شگفت انگیز است. در طول قرون متمادی، حیوانات مختلفی از کبوتران تیزپرواز گرفته تا اسب های نیرومند و سگ های وفادار، در نقش های حیاتی همچون پیام رسانی، حمل ونقل و همراهی انسان ایفای نقش کرده اند. این همراهی نه تنها به پیشرفت تمدن بشری کمک کرده، بلکه گاهی اوقات به ایده هایی نوآورانه و در عین حال عجیب منجر شده است. یکی از همین ایده های کمتر شنیده شده و به راستی منحصربه فرد، مربوط به تلاش برای استفاده از گربه ها به عنوان نامه رسان در اواخر قرن نوزدهم در کشور بلژیک است. این طرح، اگرچه عمر کوتاهی داشت، اما بخش جذابی از تاریخ پست و تعامل انسان با موجودات هوشمند را به نمایش می گذارد. بررسی این پدیده نه تنها جنبه های تاریخی و فرهنگی جالبی را آشکار می کند، بلکه نگاهی عمیق تر به توانایی های غریزی حیوانات و چالش های به کارگیری آن ها در وظایف انسانی می اندازد.

ماجرای شگفت انگیز از کجا آغاز شد؟ لیژ، ۱۸۷۶

در اواخر قرن نوزدهم، با رشد شهرنشینی و گسترش شبکه های ارتباطی، نیاز به سیستم های پستی کارآمدتر بیش از پیش احساس می شد. اگرچه کبوتران نامه رسان سال ها بود که برای ارسال پیام های فوری به کار گرفته می شدند، اما این روش نیز محدودیت های خاص خود را داشت. در چنین شرایطی، ایده های خلاقانه و گاه نامتعارف برای بهبود سرعت و دسترسی سیستم های پستی مطرح می شد. شهر لیژ، یکی از شهرهای مهم و استراتژیک بلژیک در آن زمان، محلی برای یکی از جاه طلبانه ترین و در عین حال عجیب ترین این آزمایش ها شد: استفاده از گربه ها به عنوان پیک های پستی.

نیاز به سیستم پستی کارآمد و انگیزه های پشت ایده

سیستم های پستی در قرن نوزدهم، هرچند پیشرفت های چشمگیری نسبت به گذشته داشتند، اما هنوز با چالش های بسیاری روبرو بودند. سرعت انتقال پیام، به ویژه در مناطق روستایی یا در زمان بحران، همواره یک دغدغه اصلی بود. کبوتران نامه رسان، که عمدتاً برای ارتباطات نظامی یا تجاری استفاده می شدند، قابلیت حمل بسته های سنگین یا ارسال پیام به مقصدهای متعدد را نداشتند. در این میان، مقامات پستی در لیژ به دنبال راه حلی بودند که بتواند جایگزینی مکمل یا حتی پیشرو برای روش های موجود باشد. ایده استفاده از گربه ها، که از توانایی های طبیعی آن ها در مسیریابی و بازگشت به خانه الهام گرفته بود، در این بستر شکل گرفت. تصور بر این بود که گربه ها، به دلیل چابکی و آشنایی با محیط، می توانند پیام ها را سریع تر و مخفیانه تر منتقل کنند.

جزئیات آزمایش بزرگ با گربه ها

در سال 1876، جامعه حفاظت از حیوانات بلژیک در شهر لیژ، با همکاری اداره پست، دست به ابتکاری بی سابقه زد. آن ها برای این آزمایش، ۳۷ گربه خانگی را که از نظر ظاهری سالم، فعال و دارای غریزه بازگشت به خانه قوی بودند، انتخاب کردند. این گربه ها به عنوان «گربه های پستچی» آموزش های اولیه ای دیدند، اگرچه جزئیات دقیق این آموزش ها به طور کامل در اسناد تاریخی ثبت نشده است. گمان می رود که این آموزش ها بیشتر بر عادت دادن گربه ها به حمل بسته های کوچک و تحمل سفر در قفس متمرکز بوده باشد.

برای اجرای آزمایش، بسته های کوچک، سبک و ضدآب حاوی پیام های کاغذی به گردن هر گربه بسته شد. این بسته ها به گونه ای طراحی شده بودند که در طول مسیر، گربه را آزار ندهند و مقاومت کافی در برابر شرایط محیطی داشته باشند. سپس، گربه ها به مناطق مختلفی در اطراف شهر لیژ، در فواصل متفاوت (بین ۱ تا ۲۵ کیلومتر) منتقل شدند. پس از رهاسازی، هدف اصلی مشاهده سرعت و دقت بازگشت آن ها به خانه هایشان بود. نتایج این آزمایش در ابتدا شگفت انگیز و امیدبخش به نظر رسید. یکی از گربه ها موفق شد در مدت زمان باورنکردنی پنج ساعت به خانه بازگردد و پیام خود را سالم برساند. سایر گربه ها نیز با موفقیت تا ۲۴ ساعت پس از رهاسازی، یکی یکی به خانه هایشان برگشتند. این موفقیت اولیه، شور و هیجان زیادی را در بین مقامات و مردم محلی ایجاد کرد و آن ها را به پتانسیل این ایده نوید داد. با این حال، همانطور که در ادامه خواهیم دید، این روش با چالش های اساسی روبرو بود که مانع از گسترش و عملیاتی شدن آن در مقیاس وسیع شد.

چالش ها و محدودیت های یک سیستم پستی نوآورانه

با وجود نتایج اولیه امیدوارکننده در آزمایش گربه های نامه رسان در لیژ، این طرح به سرعت با محدودیت های ذاتی خود روبرو شد که مانع از تبدیل آن به یک سیستم پستی پایدار و قابل اعتماد گردید. چالش هایی که از ماهیت غریزی گربه ها ناشی می شدند و امکان گسترش پروژه را از بین می بردند.

ایراد بزرگ: پست یک طرفه و عدم اطمینان

بزرگترین و اساسی ترین مشکل این سیستم، ماهیت پست یک طرفه آن بود. گربه ها، برخلاف کبوتران که با آموزش می توانستند بین دو نقطه رفت وآمد کنند، تنها یک غریزه قدرتمند داشتند: بازگشت به خانه خودشان. این بدان معنا بود که یک گربه فقط می توانست پیام را از نقطه ای دور به خانه صاحبش برساند. برای ارسال پیام از خانه به نقطه ای دیگر، نیاز به گربه دیگری بود که در آن مقصد زندگی می کرد و باید آن را به خانه فرستنده می بردند تا دوباره به خانه خود بازگردد. این مسئله پیچیدگی و عدم عملی بودن سیستم را به شدت افزایش می داد. تصور کنید هر خانواده یا اداره ای که قصد ارسال و دریافت نامه داشت، باید تعداد زیادی گربه خانگی را پرورش می داد و مدیریت می کرد. علاوه بر این، هیچ تضمینی وجود نداشت که گربه در طول مسیر دچار حوادث ناخواسته نشود، شکارچیان، گم شدن، یا حتی بازیگوشی های طبیعی گربه ها می توانستند ارسال پیام را با تأخیر یا شکست مواجه کنند. این عدم اطمینان، در مقایسه با روش های پستی موجود که هرچند کندتر، اما قابل پیش بینی تر و مطمئن تر بودند، یک نقطه ضعف بزرگ محسوب می شد.

دلایل توقف و عدم گسترش پروژه

محدودیت های فوق به همراه چند عامل دیگر، به سرعت منجر به توقف این پروژه جاه طلبانه شد. دلایل منطقی متعددی برای عدم گسترش سیستم گربه های نامه رسان وجود داشت:

• غیرقابل پیش بینی بودن: اگرچه گربه ها غریزه بازگشت به خانه داشتند، اما زمان دقیق رسیدن آن ها قابل پیش بینی نبود. یک گربه ممکن بود در ۵ ساعت برسد و دیگری در ۲۴ ساعت یا حتی بیشتر. در سیستم پستی، زمانبندی و اطمینان از تحویل به موقع اهمیت حیاتی دارد.
• عدم قابلیت اطمینان بالا: همانطور که ذکر شد، مسیرهای طولانی، مواجهه با حیوانات دیگر، شرایط آب و هوایی نامساعد و طبیعت کنجکاو و بازیگوش گربه ها، همگی می توانستند به گم شدن پیام یا خود گربه منجر شوند. این ریسک بالا برای یک سرویس پستی حیاتی قابل قبول نبود.
• مقایسه با روش های سنتی: در همان دوران، سیستم های پستی مبتنی بر انسان (پیاده، اسب سوار) و قطار در حال توسعه بودند که اگرچه سرعت کبوتران را نداشتند، اما از نظر امنیت، قابلیت حمل بار بیشتر و قابلیت اطمینان، بسیار برتر بودند. ایده گربه ها در مقایسه با این پیشرفت ها، بیشتر شبیه یک کنجکاوی علمی بود تا یک راه حل عملی.
• ملاحظات اخلاقی و عملی: هرچند در آن زمان توجه به حقوق حیوانات به اندازه امروز نبود، اما نگهداری و تربیت تعداد زیادی گربه برای این منظور، از نظر عملی پرهزینه و دشوار بود و احتمالا اعتراضاتی را نیز به دنبال داشت.

به این دلایل، سیستم پستی گربه ای هرگز فراتر از یک آزمایش اولیه و محدود نرفت و در نهایت، انسان ها به این نتیجه رسیدند که برای ارسال مطمئن و گسترده پیام ها، روش های سنتی تر و تحت کنترل تر بسیار کارآمدتر هستند. این پروژه بیش از آنکه یک راه حل پستی باشد، نمادی از جستجوی انسان برای راه های نوین ارتباطی و بررسی پتانسیل های پنهان در طبیعت حیوانات بود.

چرا گربه ها انتخاب شدند؟ نگاهی به دلایل پشت این ایده عجیب

انتخاب گربه ها برای چنین پروژه پستی، در نگاه اول عجیب به نظر می رسد، به ویژه با توجه به ماهیت مستقل و غیرقابل پیش بینی آن ها. اما دلایلی وجود داشت که بلژیکی ها را به سمت این ایده سوق داد، دلایلی که ریشه در شناخت آن ها از توانایی های طبیعی گربه ها و همچنین فرهنگ آن دوران داشت.

هوش و غریزه مسیریابی گربه ها

گربه ها از دیرباز به دلیل هوش بالا، چابکی و به ویژه توانایی خارق العاده شان در مسیریابی و بازگشت به خانه، مورد توجه بوده اند. این پدیده که به Homeward Bound Instinct یا غریزه بازگشت به خانه معروف است، به گربه ها اجازه می دهد تا حتی از فواصل طولانی و از مناطق ناشناس، مسیر خود را به سمت خانه پیدا کنند. این توانایی ریشه در حس بویایی قوی، قدرت تشخیص میدان های مغناطیسی زمین و حافظه مکانی دقیق آن ها دارد. بلژیکی ها با آگاهی از این ویژگی، بر این باور بودند که گربه ها می توانند ابزاری طبیعی و کارآمد برای انتقال پیام ها باشند. آن ها مشاهده کرده بودند که چگونه گربه های خانگی پس از گم شدن یا انتقال ناخواسته به مکانی دور، راه خود را به خانه پیدا می کنند. این غریزه قوی، دلیل اصلی و منطقی ای بود که مقامات لیژ را به فکر استفاده از گربه ها برای مقاصد پستی انداخت.

محبوبیت و جایگاه گربه ها در آن دوران

در اواخر قرن نوزدهم، گربه ها در بسیاری از نقاط اروپا، از جمله بلژیک، از محبوبیت فزاینده ای برخوردار بودند و به عنوان حیوانات خانگی مورد علاقه شناخته می شدند. برخلاف سگ ها که اغلب برای کار، نگهبانی یا شکار به کار گرفته می شدند، گربه ها بیشتر به دلیل همراهی، استقلال و توانایی شان در کنترل آفات موذی (مثل موش ها) ارزش گذاری می شدند. این محبوبیت باعث شده بود که تعداد زیادی گربه در خانه ها نگهداری شوند و مردم شناخت بهتری از رفتار و توانایی های آن ها داشته باشند. در مقابل، استفاده از سگ ها برای حمل ونقل کالا یا پیام معمول تر بود، اما شاید گربه ها به دلیل اندازه کوچک تر و چابکی بیشتر در فضاهای شهری، گزینه مناسب تری برای حمل پیام های سبک به نظر می رسیدند. این نزدیکی و آشنایی با گربه ها در جامعه آن زمان، پذیرش ایده گربه های نامه رسان را آسان تر می کرد.

الهام گیری از مسابقات گربه

ایده گربه های نامه رسان در لیژ، بی شباهت به سنت های رایج آن دوران نبود. به نظر می رسد این طرح تا حدودی از مسابقات گربه الهام گرفته باشد که در دهه ۱۸۶۰ در اروپای شمالی بسیار محبوب و پرطرفدار بودند. در این مسابقات، که اغلب با شور و حرارت زیادی برگزار می شدند، گربه های شرکت کننده در نیمه شب به نقاطی در خارج از شهر برده می شدند و سپس رها می شدند. اولین گربه ای که موفق می شد به خانه صاحبش بازگردد، برنده مسابقه اعلام می شد و صاحب آن جوایز ارزشمندی دریافت می کرد. گاهی اوقات این جوایز شامل قاشق های نقره ای یا انواع خوراکی های خوشمزه برای گربه می شد.

این مسابقات نه تنها جنبه سرگرمی داشت، بلکه به نوعی تأییدی بر توانایی مسیریابی و بازگشت گربه ها به خانه بود. محبوبیت این رقابت ها به حدی بود که هر ساله با استقبال گسترده ای برگزار می شد.

البته، لازم به ذکر است که برخی از این مسابقات، به ویژه در مناطق دیگر جهان، جنبه های بی رحمانه ای نیز داشتند. برای مثال، فستیوال Curruñao که هر سال در سن لوئی پرو برگزار می شد، شامل مسابقاتی با گربه ها بود که به دلیل خشونت علیه حیوانات، مورد اعتراض شدید حامیان حقوق حیوانات قرار گرفت. این اعتراضات در نهایت منجر به لغو این فستیوال در سال ۲۰۱۳ شد، که خبری بسیار خوب برای فعالان حقوق حیوانات محسوب می شد و نشان دهنده تغییر دیدگاه جهانی نسبت به رفاه حیوانات بود. با این حال، در بلژیک قرن نوزدهم، مسابقات گربه بیشتر به عنوان اثباتی بر توانایی های طبیعی این حیوانات و منبعی برای الهام گیری در پروژه هایی مانند گربه های نامه رسان تلقی می شد.

میراث گربه های پستچی بلژیک: از ادبیات تا قوانین نوین

اگرچه پروژه گربه های نامه رسان در بلژیک عمر کوتاهی داشت و هرگز به یک سیستم پستی فراگیر تبدیل نشد، اما داستان آن در تاریخ و فرهنگ باقی ماند. این رویداد، که خود نمادی از تلاش انسان برای به کارگیری طبیعت به نفع خود بود، نه تنها الهام بخش آثار ادبی شد، بلکه یادآور جایگاه ویژه گربه ها در بلژیک و تحولات قوانین مربوط به رفاه حیوانات در این کشور است.

تأثیر بر ادبیات: رمان «گربه های پستچی لیژ»

داستان گربه های پستچی لیژ، با وجود ماهیت عجیب و کمیاب بودن جزئیات مستند، آنقدر جذاب و منحصر به فرد بود که توانست تخیل نویسندگان را برانگیزد. در سال ۲۰۰۷، یک نویسنده آمریکایی به نام جینت مک دونالد به نام ژانت مک دونالد با الهام از این ماجرا، رمانی تحت عنوان «گربه های پستچی لیژ» (The Cat Postmen of Liège) نوشت. این رمان، که بخش عمده ای از آن زاییده تخیل نویسنده است، سعی می کند با افزودن شاخ و برگ های داستانی، به این واقعه تاریخی جان تازه ای ببخشد و آن را برای خوانندگان مدرن ملموس تر کند. هرچند این کتاب یک اثر کاملاً تخیلی است و نباید به عنوان یک منبع تاریخی دقیق مورد استناد قرار گیرد، اما نقش مهمی در زنده نگه داشتن یاد و خاطره این پروژه پستی عجیب و غریب ایفا کرده است. این رمان نشان می دهد که چگونه یک رویداد کوچک و ناموفق در تاریخ می تواند به منبعی برای خلق آثار هنری و ادبی تبدیل شود و توجه عمومی را به خود جلب کند.

جایگاه گربه ها در بلژیک امروز: قوانین و رفاه حیوانات

از دوران گربه های نامه رسان در قرن نوزدهم تا بلژیک امروز، رویکرد این کشور به گربه ها و رفاه حیوانات دستخوش تحولات عمیقی شده است. امروزه بلژیک به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در زمینه حقوق و رفاه حیوانات شناخته می شود و قوانین بسیار سخت گیرانه ای برای حمایت از آن ها وضع کرده است. این تحول نشان دهنده تغییر دیدگاه از حیوانات به عنوان ابزاری برای انسان، به موجوداتی با حقوق و نیازهای خاص خود است.

یکی از مهمترین و پیشروترین این قوانین، مربوط به عقیم سازی اجباری گربه ها است. از تاریخ ۱ سپتامبر ۲۰۱۷، دولت بلژیک قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن، عقیم سازی تمامی گربه های خانگی و خیابانی اجباری شد. این قانون با هدف کنترل جمعیت رو به رشد گربه های بی خانمان و کاهش فشار بر پناهگاه های حیوانات وضع شد. آمارها نشان می داد که سالانه نزدیک به ۳۰ هزار گربه در خیابان های بلژیک رها می شوند و نیمی از آن ها به دلیل پر شدن ظرفیت پناهگاه ها و عدم رسیدگی، جان خود را از دست می دهند.

قانون عقیم سازی اجباری گربه ها در بلژیک که از سال ۲۰۱۷ اجرایی شد، گامی مهم در جهت کنترل جمعیت گربه های بی خانمان و بهبود رفاه حیوانات در سطح ملی محسوب می شود.

این قانون به تدریج در مناطق مختلف بلژیک اجرایی شد؛ ابتدا در ناحیه فرانسوی زبان والونیا در سال ۲۰۱۳، سپس در بروکسل و در نهایت تا سال ۲۰۲۰ در تمامی شهرهای بلژیک. بر اساس این قانون، تمامی گربه های تازه متولد شده باید قبل از شش ماهگی عقیم شوند. بیانکا دیبیتس، یکی از وزرای مسئول این قانون، تأکید کرد که هدف اصلی کنترل جمعیت گربه های خیابانی است، اما این قانون شامل گربه های خانگی نیز می شود تا از تولید مثل بی رویه و افزایش تعداد گربه های بی خانمان جلوگیری شود.

علاوه بر عقیم سازی، دولت بلژیک سامانه سراسری برای ثبت هویت و اطلاعات گربه ها به نام CATID را نیز راه اندازی کرده است. صاحبان گربه ها موظفند برای حیوانات خانگی خود تراشه های الکترونیکی تهیه کنند که تمام اطلاعات پزشکی و هویتی گربه در آن ثبت می شود و توسط دامپزشکان در سامانه متمرکز CATID وارد می گردد. این سامانه به ردیابی گربه های گمشده کمک کرده و نظارت بر رعایت قوانین عقیم سازی را تسهیل می کند. اگرچه دولت قصد بازرسی مستقیم از شهروندان را ندارد، اما عدم رعایت این قانون می تواند جریمه هایی از ۵۰ یورو آغاز شده و در صورت تکرار به ۱۰ هزار یورو نیز برسد.

این قوانین نشان دهنده تعهد بلژیک به رفاه حیوانات است و این کشور را به یکی از پیشگامان در این زمینه تبدیل کرده است. این موضوع به روشنی جایگاه ویژه گربه ها در جامعه بلژیک را از یک ابزار پستی در قرن نوزدهم به موجوداتی با حقوق مستقل در قرن بیست و یکم نشان می دهد و این تحول را می توان میراثی غیرمستقیم از تاریخچه خاص تعامل این کشور با گربه ها دانست.

شهر لیژ: مهد ایده های پستی و مقصدی جذاب برای تاریخ دوستان

شهر لیژ، علاوه بر نقشی که در داستان عجیب گربه های نامه رسان ایفا کرده، شهری با تاریخ غنی و جاذبه های فرهنگی فراوان است که آن را به مقصدی جذاب برای گردشگران، به ویژه علاقه مندان به تاریخ و فرهنگ بلژیک تبدیل می کند.

معرفی جغرافیایی و تاریخی لیژ

لیژ، واقع در منطقه فرانسوی زبان والونیا در شرق بلژیک، مرکز استانی به همین نام است. این شهر در دره سرسبز رودخانه میوز (Meuse) قرار گرفته و از نظر موقعیت جغرافیایی، یک نقطه اتصال مهم در اروپای غربی محسوب می شود. تاریخ لیژ پرفراز و نشیب و مملو از رویدادهای مهم است. از دوران قرون وسطی، لیژ به عنوان یک مرکز مذهبی، فرهنگی و اقتصادی مهم شناخته می شد و در طول تاریخ شاهد رشد و شکوفایی های بسیاری بوده است. وجود دانشگاه معتبر لیژ نیز به اهمیت علمی و فرهنگی این شهر می افزاید و هر ساله دانشجویان زیادی را از سراسر جهان جذب می کند. معماری شهر، با ترکیبی از سبک های قرون وسطایی، رنسانسی و مدرن، گواهی بر این تاریخ طولانی و پربار است.

جاذبه های فرهنگی و گردشگری لیژ

بازدید از لیژ، فرصتی برای کاوش در تاریخ و فرهنگ بلژیک است. این شهر جاذبه های گردشگری متعددی دارد که می توانند هر بازدیدکننده ای را به خود جذب کنند:

• کلیسای سنت ژاکوب (Saint-Jacques Church): این کلیسای گوتیک باشکوه، با معماری خیره کننده و شیشه های رنگی زیبا، یکی از نمادهای لیژ و شاهکاری از هنر مذهبی محسوب می شود.
• موزه آکواریوم (Aquarium Museum): این موزه شامل مجموعه ای غنی از گونه های دریایی و آبزیان است که فرصتی عالی برای آشنایی با تنوع زیستی زیر آب فراهم می کند.
• موزه لا باوری (La Boverie Museum) و پارک باوری: این موزه که در یک پارک وسیع و زیبا در کنار رودخانه میوز واقع شده، میزبان مجموعه های هنری متنوعی است. پارک اطراف موزه نیز مکانی دلپذیر برای پیاده روی و استراحت است.
• رودخانه میوز و فضاهای دلپذیر اطراف آن: رودخانه میوز از قلب لیژ عبور می کند و فضاهای سرسبز و دلنشینی در اطراف خود ایجاد کرده است. قایق سواری بر روی رودخانه یا قدم زدن در کنار آن، تجربه ای آرامش بخش برای بازدیدکنندگان است.
• پله های مونتانیه دو بورن (Montagne de Bueren): یک پلکان تاریخی بلند و نمادین با ۳۷۴ پله که از مرکز شهر به بالای تپه و یک قلعه قدیمی منتهی می شود و چشم اندازی بی نظیر از لیژ را ارائه می دهد.

با قدم زدن در خیابان های سنگ فرش شده لیژ و بازدید از بازارهای محلی، می توان روح این شهر کهن را لمس کرد. لیژ نه تنها به خاطر داستان گربه های نامه رسانش در تاریخ پست جایگاه ویژه ای دارد، بلکه به عنوان یک شهر زنده و پویا با ترکیبی از سنت و مدرنیته، مقصدی جذاب برای هر گردشگری است که به دنبال تجربه های متفاوت و عمیق تر از سفر به بلژیک است.

نتیجه گیری

داستان گربه های نامه رسان در بلژیک، هرچند یک فصل کوتاه و ناموفق در تاریخ پست به شمار می رود، اما به عنوان یک پدیده تاریخی شگفت انگیز و منحصربه فرد، جایگاه خود را دارد. این ابتکار در سال ۱۸۷۶ در شهر لیژ، نمادی از تلاش انسان برای به کارگیری هوش و غریزه حیوانات در جهت بهبود ارتباطات بود. آزمایشی که نشان داد گربه ها، با وجود توانایی غریزی بی نظیرشان در بازگشت به خانه، به دلیل ماهیت مستقل و محدودیت های عملی مانند سیستم پست یک طرفه و عدم اطمینان، نمی توانند جایگزین مطمئنی برای روش های پستی سنتی باشند.

این ماجرا نه تنها به عنوان یک کنجکاوی تاریخی در کتاب ها و حتی یک رمان تخیلی بازتاب یافت، بلکه یادآور رابطه پیچیده و در حال تکامل انسان با حیوانات است. از نگاهی که در قرن نوزدهم به حیوانات به عنوان ابزاری برای انجام وظایف خاص می نگریست، تا رویکرد امروز بلژیک که با وضع قوانین پیشرو مانند عقیم سازی اجباری و سامانه ثبت هویت، به رفاه و حقوق گربه ها اهمیت فراوانی می دهد. این تغییر دیدگاه، نمادی از رشد آگاهی و مسئولیت پذیری جامعه در قبال موجودات زنده است.

داستان گربه های پستچی لیژ ما را به تفکر در مورد پتانسیل های پنهان در طبیعت و همچنین محدودیت های به کارگیری حیوانات در وظایف انسانی وامی دارد. این رویداد، بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ پربار لیژ، شهری با جاذبه های فراوان است که همچنان میزبان هزاران گردشگر و دانشجوی علاقه مند به تاریخ، فرهنگ و معماری بلژیک است. این میراث عجیب و در عین حال جذاب، یادآوری می کند که حتی در ناکام ترین تلاش ها نیز می توان درس ها و داستان های ماندگاری برای آیندگان یافت.