آیا سلبریتی ها جای کسی را در تیاتر تنگ کرده اند؟

آفتاب نیوز :

حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تیاتر، طی سال های اخیر، با موجی از واکنش های متفاوت مواجه بوده است. عده ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تیاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می گذرد، می دانند.

این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی الخصوص آن که طی ماه های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوینسر ها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تیاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه ای موجه است یا حضور اینفلوینسرها؟

بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده اند، از تیاتر شروع کرده اند و خاستگاه تیاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آییش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به گونه ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره ای را یافت می کنیم که نمایش هایی را به روی صحنه دارند.

لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده اند، از تیاتر شروع کرده اند و خاستگاه تیاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تیاتر بازگشته اند، نمی توان این ایراد را بر آن ها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می کنند. خاک صحنه دامن گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم کاری داشته اند.

فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تیاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن که تمرینات منحصر تیاتر سبب کسب مهارت های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.

چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تیاتر دنبال می کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تیاتر می شود که در تمام این سال ها به عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه کننده دارد. با توجه به حساسیت های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی توان این گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی خورد.

فارغ از تمامی این موارد، هم اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تیاتر دنبال می کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می کنند حضور سلبریتی ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تیاتر را تشدید می کند، منطق درستی نداشته و نمی توان بر آن تکیه کرد.

«حضور سلبریتی ها در عرصه تیاتر تاکنون منتج به اتفاق های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل توجهی همراه کرده و سبب می شود تا سانس های برخی از این نمایش ها تا روز های متوالی رزرو شده و سالن ها پر شوند»

هنر تیاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت های بعضا تاریخی رنج می برد. در طول این سال ها تلاش های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تیاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش رو را عقلانی و حساب شده مرتفع کرد.