زمان مقرر یعنی چه

«زمان مقرر» به معنای زمانی است که از پیش برای انجام کاری، رویدادی یا تحقق تعهدی به طور رسمی یا غیررسمی تعیین، توافق یا مشخص شده است. این اصطلاح بر قطعیت، پیش بینی پذیری و اغلب الزام آور بودن زمان تأکید دارد و نقشی کلیدی در تنظیم روابط و انتظارات ایفا می کند.

در دنیای پرهیاهوی امروز که هر لحظه از زندگی ما با برنامه ریزی ها، تعهدات و ضرب الاجل ها گره خورده است، مفاهیم مرتبط با زمان اهمیتی حیاتی پیدا می کنند. از یک قرار ملاقات ساده تا یک تعهد حقوقی پیچیده، همه چیز نیازمند نظم و زمان بندی دقیق است. در این میان، عبارت «زمان مقرر» یکی از پرکاربردترین اصطلاحاتی است که در بافت های مختلف از مکالمات روزمره گرفته تا اسناد رسمی و حقوقی به کرات شنیده می شود. اما دقیقاً منظور از زمان مقرر چیست و چه ابعاد معنایی را در بر می گیرد؟ این پرسش، نقطه ی آغاز سفری است که ما را به درکی جامع و عمیق از این اصطلاح کلیدی می رساند.

در ادامه این مقاله، با ما همراه باشید تا از ریشه های کهن این واژه در زبان عربی تا کاربردهای نوین آن در فارسی امروز، پرده از اسرار «زمان مقرر» برداریم. ما نه تنها به تشریح دقیق معنای این اصطلاح خواهیم پرداخت، بلکه تفاوت های ظریف آن را با عبارات مشابه مانند «موعد مقرر» بررسی کرده و با ارائه مثال های کاربردی، به شما کمک می کنیم تا این مفهوم را به طور کامل درک کرده و در گفتار و نوشتار خود به درستی و با اعتماد به نفس به کار برید. این مقاله، راهنمای جامعی برای هر کسی است که به دنبال افزایش دقت و وضوح در استفاده از زبان فارسی، به ویژه در مورد زمان بندی ها و تعهدات است.

گام اول: ریشه شناسی و معنای لغوی مقرر

برای فهم عمیق «زمان مقرر»، ابتدا باید ریشه ها و معانی واژه ی «مقرر» را بشناسیم. این واژه که ریشه ای عمیق در زبان عربی دارد، به مرور زمان وارد فارسی شده و معنای گسترده ای یافته است.

ریشه و اشتقاق کلمه مقرر

کلمه ی «مقرر» از ریشه عربی «ق ر ر» می آید که معنای اصلی آن «استقرار»، «ثبات» و «پایدار کردن» است. فعل «قَرّرَ» در عربی به معنای «ثابت کردن»، «استوار کردن» و «تصمیم گرفتن» است. در واقع، هر چیزی که «مقرر» می شود، از حالت ناپایدار به وضعیت ثابت و تعیین شده ای در می آید.

با ورود این کلمه به زبان فارسی، «مقرر» به معنای «قرارداده شده»، «معین شده»، «تصمیم گرفته شده» یا «ثابت و استوار» به کار رفت. این سیر تحول معنایی، نشان دهنده ی اهمیت مفهوم ثبات و تعیین تکلیف در زبان های سامی و هندواروپایی است که بر نیاز انسان به قطعیت در برنامه ریزی ها و تعهدات دلالت دارد.

معانی مقرر در فرهنگ لغات فارسی

فرهنگ لغات معتبر فارسی، تعاریف جامعی از واژه «مقرر» ارائه داده اند که درک ما را از این کلمه تکمیل می کند:

• دهخدا: در لغت نامه دهخدا، «مقرر» به معنای «قرارداده شده»، «معین شده»، «ثابت و استوار» و «برقرار» آمده است. همچنین، به معنای «بیان شده» و «شرح داده شده» نیز به کار رفته است. دهخدا مثال هایی از ادبیات کلاسیک فارسی ارائه می دهد که این معانی را روشن می سازد. برای مثال، در تاریخ بیهقی آمده است: از خداوند اندیشند که سایه وحشت وی در دل ایشان مقرر باشد و به مرادی نتوانند رسید. این جمله نشان می دهد که ترس از خداوند در دل ها ثابت و برقرار است.
• معین: فرهنگ معین نیز «مقرر» را به معنای «ثابت و برقرار شده» و «تقریر شده» (یعنی بیان و شرح داده شده) ذکر می کند. همچنین به معنای «قرار داده شده» نیز اشاره دارد.
• عمید: فرهنگ عمید «مقرر» را به عنوان «ثابت و برقرار شده»، «قرارداده شده»، «قراریافته» و «برقرار» تعریف می کند.

«مقرر» به ریشه های «ثبات»، «تعیین» و «تصمیم» بازمی گردد و در فارسی نیز همین معانی پایدار، ثابت و از پیش تعیین شده را در خود جای داده است.

یکی از کاربردهای کهن این واژه در شعر خاقانی نمایان است که می گوید: باقی بمان که تا ابد از بخشش ازل / ملک زمانه بر تو مقرر نکوتر است. در اینجا «مقرر» به معنای «ثابت و پایدار شده» به کار رفته است.

همچنین، در متون رسمی و قدیمی تر ممکن است با عبارت «تقریر شده» نیز مواجه شویم که به معنای «بیان شده» یا «شرح داده شده» است، اما این معنا امروزه کمتر در ترکیب «زمان مقرر» کاربرد دارد.

زمان مقرر: تشریح دقیق و جامع اصطلاح

پس از بررسی ریشه های واژه ی «مقرر»، اکنون زمان آن است که به تشریح دقیق و جامع اصطلاح «زمان مقرر» بپردازیم و ابعاد مختلف آن را روشن سازیم. این عبارت، فراتر از یک کلمه ی ساده، حامل مفاهیم مهمی در ارتباطات و تعهدات است.

تعریف جامع و کاربردی زمان مقرر

«زمان مقرر» به آن بازه یا نقطه ی زمانی اطلاق می شود که از پیش، به طور رسمی یا غیررسمی، برای انجام یک فعالیت خاص، برگزاری یک رویداد، یا تحقق یک تعهد، تعیین، توافق یا مشخص شده است. این تعیین زمان می تواند از طریق توافق شفاهی، قرارداد کتبی، بخشنامه اداری، اعلام عمومی یا حتی روال های عرفی صورت پذیرد.

سه مفهوم کلیدی در تعریف «زمان مقرر» نهفته است که درک آن را عمیق تر می کند:

• قطعیت: زمان مقرر، اغلب به یک نقطه ی مشخص یا یک بازه ی زمانی محدود و واضح اشاره دارد. ابهامی در آن وجود ندارد و همه طرفین از آن آگاه هستند.
• پیش بینی پذیری: با تعیین زمان مقرر، طرفین می توانند برنامه ریزی های لازم را انجام دهند و آمادگی های لازم را کسب کنند؛ زیرا زمان انجام یا سررسید یک کار از قبل معلوم است.
• الزام آور بودن: در بسیاری از بافت ها، به ویژه در حوزه های اداری، حقوقی و قراردادی، رعایت «زمان مقرر» جنبه ی الزام آور دارد و عدم پایبندی به آن می تواند پیامدهای خاصی (مانند جریمه، از دست دادن فرصت، یا فسخ قرارداد) به دنبال داشته باشد.

برای مثال، وقتی گفته می شود زمان مقرر برای تحویل پروژه، پایان ماه است، یعنی یک تاریخ مشخص برای این کار تعیین شده و عدم تحویل در آن تاریخ می تواند عواقب خاصی داشته باشد.

تفاوت های ظریف: زمان مقرر در مقابل موعد مقرر

عبارت های «زمان مقرر» و «موعد مقرر» اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند و در بسیاری از موارد، هم پوشانی معنایی زیادی دارند. با این حال، می توان تفاوت های ظریفی را بین آن ها در نظر گرفت که به درک دقیق تر کاربردشان کمک می کند:

• موعد: واژه ی «موعد» به معنای «وعده داده شده»، «قرار» یا «سررسید» است. این کلمه بیشتر بر جنبه ی وعده، قرار و انتظار برای وقوع چیزی در آینده تأکید دارد. موعد معمولاً برای رویدادهایی به کار می رود که یک نقطه پایانی یا سررسید دارند.
• زمان: واژه ی «زمان» کلی تر است و می تواند به یک بازه یا یک نقطه در مقیاس های مختلف اشاره کند.

در ترکیب با «مقرر»، هر دو عبارت به یک زمان از پیش تعیین شده اشاره می کنند، اما می توان گفت:

• «موعد مقرر» کمی بیشتر بر جنبه ی سررسید و مهلت تأکید دارد، به ویژه در مواردی که انتظاری برای انجام کاری در پایان یک بازه زمانی وجود دارد؛ مانند موعد مقرر پرداخت فیش ها یا موعد مقرر برای ثبت نام.
• «زمان مقرر» کمی عمومی تر است و می تواند به هر نقطه ی زمانی تعیین شده، بدون تأکید خاص بر سررسید یا مهلت، اشاره کند؛ مانند لطفاً در زمان مقرر در محل حاضر شوید. که بیشتر به یک نقطه ی زمانی برای حضور اشاره دارد تا یک مهلت.

در عمل، این تفاوت ها آنقدر چشمگیر نیستند که استفاده از یکی به جای دیگری خطا محسوب شود، اما آگاهی از این ظرایف به انتخاب دقیق تر واژگان در متون رسمی تر کمک می کند. هر دو اصطلاح بر تعیین و توافق قبلی برای زمان وقوع یک رویداد یا انجام یک کار دلالت دارند و مفهوم زمان مشخص شده را منتقل می کنند.

کاربردهای زمان مقرر در بافت های مختلف

«زمان مقرر» عبارتی است که در طیف وسیعی از موقعیت ها و بافت ها به کار می رود. از گفت وگوهای روزمره گرفته تا مکاتبات اداری، متون حقوقی و ادبیات، این اصطلاح جایگاه ویژه ای دارد و درک کاربردهای آن برای استفاده صحیح، ضروری است.

کاربرد در محاورات روزمره و مکاتبات اداری

در زندگی روزمره و محیط های کاری، «زمان مقرر» یکی از رایج ترین اصطلاحات برای ایجاد هماهنگی و تعیین ضرب الاجل است. وضوح در این زمینه مانع از هرگونه سوءتفاهم می شود.

• حضور در جلسه: لطفاً در زمان مقرر در جلسه حاضر شوید. این جمله به صراحت از شخص می خواهد که تأخیر نداشته و دقیقاً در وقت تعیین شده در مکان مشخص حاضر باشد. این بر اهمیت نظم و احترام به وقت دیگران تأکید دارد.
• تحویل گزارش: گزارش نهایی باید در زمان مقرر به دست کارفرما برسد. اینجا زمان مقرر به یک مهلت نهایی برای تحویل یک سند مهم اشاره دارد. عدم رعایت آن می تواند به جریمه یا نادیده گرفتن گزارش منجر شود.
• ثبت نام: موعد مقرر برای ثبت نام تا پایان این هفته است. این مثال نشان می دهد که یک بازه زمانی مشخص برای انجام یک فرآیند (ثبت نام) وجود دارد و پس از آن، امکان ثبت نام میسر نخواهد بود. این جمله بر مفهوم مهلت تأکید دارد.

کاربرد در متون حقوقی، قراردادی و رسمی

در حوزه های حقوقی و قراردادی، دقت و صراحت در تعیین زمان ها از اهمیت حیاتی برخوردار است. «زمان مقرر» در این بافت ها، اغلب پیامدهای قانونی و مالی در پی دارد.

• اعتراض به رأی دادگاه: پایان موعد مقرر برای اعتراض به رأی دادگاه، ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ است. این یک مهلت قانونی است و عدم رعایت آن به معنای از دست دادن حق اعتراض خواهد بود.
• تعهدات قراردادی: مطابق با زمان مقرر در بند ۳ قرارداد، پرداخت ها در تاریخ ۱۰ هر ماه انجام خواهد شد. در اینجا، زمان مقرر بخشی از یک تعهد قراردادی است که نقض آن می تواند منجر به فسخ قرارداد یا مطالبه خسارت شود.
• حسب المقرر: عبارت «حسب المقرر» که در متون رسمی و اداری بسیار پرکاربرد است، به معنای «برابر آنچه مقرر شده» یا «مطابق با دستورالعمل های تعیین شده» است. برای مثال، حسب المقرر، اقدامات لازم به عمل آید یعنی اقداماتی که قبلاً تصمیم گیری و تعیین شده اند، باید انجام شوند. این عبارت بر پایبندی به ضوابط و فرامین از پیش تعیین شده تأکید دارد.

افعال مرتبط با مقرر: مقرر داشتن، مقرر کردن، مقرر شدن

واژه ی «مقرر» می تواند در کنار افعال مختلفی به کار رود و معانی متفاوتی را ایجاد کند:

• مقرر داشتن (معین کردن، دستور دادن): این فعل معمولاً در بافت های رسمی به معنای «تصمیم گرفتن» یا «دستور دادن» به کار می رود.
  • مثال: وزیر مقرر داشت که کارگروه جدیدی برای بررسی این موضوع تشکیل شود. (یعنی وزیر تصمیم گرفت و دستور داد.)
  • مثال از ادبیات: وزارت بر قاعده معهود بر ابوالمظفر برغشی مقرر داشت. (ترجمه تاریخ یمینی)
• مقرر کردن (معین کردن، تعیین کردن): این فعل نیز به معنای «ثابت و معین کردن» یا «تخصیص دادن» به کار می رود.
  • مثال: برای او وظیفه ای مقرر کردند که تا پایان هفته انجام دهد. (یعنی وظیفه ای برایش تعیین و محول کردند.)
  • مثال: جزیه بر تو مقرر دارم و ولایت تو به تو باز گذارم. (ظفرنامه یزدی)
• مقرر شدن (برقرار شدن، قرار یافتن، معین شدن): این فعل به معنای «تصمیم گرفته شدن»، «ثابت شدن» یا «اتفاق افتادن بر اساس یک برنامه» است.
  • مثال: شرایط بر آن مقرر شد که پروژه با تأخیر آغاز شود. (یعنی تصمیم گرفته شد یا شرایط به گونه ای رقم خورد که.)
  • مثال از ادبیات: سخن بر این مقرر شد که یکی را به تجسس ایشان برگماشتند. (گلستان سعدی)
  • مثال دیگر: تا ملک… بر آنان مقرر شد. (گلستان سعدی)

استفاده از این افعال، ظرافت های معنایی ویژه ای به متن می بخشد و بیان را دقیق تر می کند. هر یک از این ترکیب ها، زمان تعیین شده یا زمان مشخص شده را در بستر خود معنا می بخشد.

مترادفات و معادل های زمان مقرر و موعد مقرر

برای غنای واژگانی و جلوگیری از تکرار، آشنایی با مترادفات و معادل های «زمان مقرر» و «موعد مقرر» ضروری است. این آشنایی به نویسندگان و سخنوران کمک می کند تا در هر بافتی، از مناسب ترین کلمه بهره بگیرند.

مترادفات فارسی

در زبان فارسی، عبارات و کلمات متعددی وجود دارند که می توانند تا حدودی جایگزین «زمان مقرر» و «موعد مقرر» شوند، هرچند ممکن است هر کدام بار معنایی خاص خود را داشته باشند:

• زمان تعیین شده: این عبارت، شاید نزدیک ترین و مستقیم ترین مترادف باشد که بر تعیین قبلی زمان تأکید دارد.
• موعد مشخص: همانند «موعد مقرر»، بر یک مهلت یا سررسید خاص اشاره می کند.
• وقت مقرر: کاملاً هم معنا با «زمان مقرر» است و اغلب به جای آن به کار می رود.
• سررسید: بیشتر برای پرداخت ها، بدهی ها، یا تحویل اسناد مالی و اداری به کار می رود و بر مهلت نهایی تأکید دارد.
• تاریخ معین: یک تاریخ دقیق و مشخص را بیان می کند.
• زمان بندی شده: به برنامه ریزی قبلی و قرار گرفتن در یک جدول زمانی اشاره دارد.
• هنگام مشخص: یک زمان خاص را بدون تأکید بر جنبه ی رسمی بودن آن بیان می کند.

در برخی موارد، می توان از معادل های پیشنهادی سره فارسی نیز استفاده کرد، هرچند که کاربرد آن ها در متون عمومی هنوز رایج نشده است. برای مثال، برخی واژه ی «برنهاد» را به عنوان معادل «موعد مقرر» پیشنهاد کرده اند که به معنای «چیزی که برنهاده شده و قرار داده شده» است.

معادل های انگلیسی رایج

در زبان انگلیسی نیز، اصطلاحات مختلفی برای بیان مفهوم «زمان مقرر» وجود دارد که بسته به بافت، یکی از آن ها مناسب تر خواهد بود:

• Due date: این اصطلاح بسیار رایج است و دقیقاً به معنای «موعد مقرر» یا «سررسید» برای تحویل یک کار، پرداخت یک صورت حساب، یا انجام یک تعهد است.
  • مثال: The project’s due date is next Friday. (موعد مقرر پروژه، جمعه آینده است.)
• Appointed time: به معنای «زمان تعیین شده» یا «وقت ملاقات» است و بیشتر برای قرارهای رسمی یا ملاقات ها به کار می رود.
  • مثال: Please be at the meeting at the appointed time. (لطفاً در زمان مقرر در جلسه حاضر شوید.)
• Scheduled time: زمانی که بر اساس یک برنامه (Schedule) تعیین شده است.
  • مثال: The flight departs at the scheduled time. (پرواز در زمان مقرر شده حرکت می کند.)
• Fixed time: به معنای «زمان ثابت» یا «زمان مشخص» و بدون انعطاف است.
  • مثال: The exam will be held at a fixed time. (امتحان در زمان مشخصی برگزار خواهد شد.)
• Set time: مشابه «fixed time» و به معنای «زمانی که تعیین شده است».
  • مثال: They agreed on a set time for the presentation. (آنها برای ارائه، زمان معینی را توافق کردند.)

این معادل ها به ما کمک می کنند تا در ترجمه و مکاتبات بین المللی، مفهوم «زمان مقرر» را به درستی منتقل کنیم و از ایجاد سوءتفاهم جلوگیری شود.

نکات مهم و ظرافت های استفاده از زمان مقرر

استفاده ی صحیح و مؤثر از عبارت «زمان مقرر» نیازمند توجه به نکاتی است که می تواند از ابهام جلوگیری کرده و به ارتباطی روشن تر و مسئولانه تر کمک کند. درک این ظرافت ها برای هر کسی که به دقت در زبان اهمیت می دهد، حیاتی است.

اهمیت وضوح: لزوم صراحت در تعیین زمان مقرر

یکی از مهم ترین نکات در مورد «زمان مقرر»، لزوم صراحت و وضوح کامل در تعیین آن است. هرگونه ابهام در زمان بندی می تواند منجر به سوءتفاهم، تأخیر و حتی اختلافات جدی شود. برای مثال:

• به جای گفتن تا چند روز دیگر انجام شود، باید گفت تا تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ کار انجام شود یا تا پایان ساعت کاری روز چهارشنبه این هفته.
• به جای صبح جلسه داریم، باید گفت جلسه رأس ساعت ۹ صبح در دفتر برگزار می شود.

این وضوح نه تنها به برنامه ریزی بهتر کمک می کند، بلکه مسئولیت ها را نیز روشن می سازد. در اسناد قراردادی و قانونی، عدم صراحت در «زمان مشخص شده» می تواند به یک نقطه ی ضعف بزرگ تبدیل شود و مسیر را برای تفسیرهای مختلف باز بگذارد. بنابراین، همیشه باید تلاش کرد تا زمان مقرر را به دقیق ترین شکل ممکن (با ذکر تاریخ، ساعت و حتی منطقه ی زمانی در صورت لزوم) بیان کرد.

پایبندی به زمان: تأکید بر مسئولیت پذیری

«زمان مقرر» تنها یک عدد یا تاریخ نیست؛ بلکه نمادی از تعهد، نظم و مسئولیت پذیری است. پایبندی به زمان های مقرر در بافت های مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است:

• اجتماعی: رعایت وقت ملاقات ها، حضور به موقع در مراسم و برنامه ها، احترام به وقت دیگران و نشانه حرفه ای بودن است.
• اداری: تحویل به موقع گزارش ها، انجام وظایف در مهلت های تعیین شده و حضور منظم، برای کارآمدی یک سازمان حیاتی است. عدم رعایت زمان تعیین شده می تواند جریان کار را مختل کند.
• قانونی: عدم پایبندی به موعدهای مقرر قانونی، می تواند به از دست دادن حقوق، جریمه های مالی و حتی پیامدهای قضایی منجر شود.

از این رو، تعیین «زمان مقرر» یک سوی ماجراست و سوی دیگر آن، تعهد به رعایت و پایبندی به آن است. این اصل، اساس بسیاری از تعاملات موفق فردی و جمعی را تشکیل می دهد.

انتخاب جایگزین های مناسب: چه زمانی از مهلت، ضوابط یا برنامه زمان بندی استفاده کنیم؟

گاهی اوقات، عباراتی مانند «مهلت»، «ضوابط» یا «برنامه زمان بندی» می توانند مناسب تر از «مقرر» باشند، بسته به اینکه کدام جنبه از مفهوم مورد نظر تأکید بیشتری دارد:

• مهلت: اگر تمرکز بر یک بازه ی زمانی مشخص برای انجام کاری است که پس از آن فرصت از دست می رود، استفاده از «مهلت» مناسب تر است. مثلاً مهلت ارسال مدارک تا پایان ماه است. در اینجا، موعد مقرر نیز می تواند به کار رود، اما مهلت بر جنبه ی پایانی فرصت تأکید بیشتری دارد.
• ضوابط: اگر منظور مجموعه ای از قوانین و دستورالعمل هاست که باید رعایت شوند، «ضوابط» کلمه ی دقیق تری است. مثلاً مطابق با ضوابط جدید، فلان کار باید انجام شود. در اینجا، حسب المقرر نیز می تواند به کار رود، اما ضوابط بر ماهیت قانونی یا قاعده ای آن تأکید دارد.
• برنامه زمان بندی: اگر منظور یک جدول زمانی مفصل برای انجام مراحل مختلف یک پروژه یا فعالیت است، «برنامه زمان بندی» مناسب ترین اصطلاح است. مثلاً پروژه طبق برنامه زمان بندی پیش می رود.

انتخاب واژه مناسب نه تنها به وضوح بیان کمک می کند، بلکه به خواننده یا شنونده نیز این امکان را می دهد که با سرعت بیشتری به مفهوم اصلی دست یابد. درک اهمیت زمان مقرر و ظرافت های آن، در مکاتبات رسمی و غیررسمی بسیار با اهمیت است.

نتیجه گیری: جمع بندی نهایی و اهمیت دقت در زمان بندی

در پایان این بررسی جامع، روشن شد که «زمان مقرر» فراتر از یک عبارت ساده، مفهومی محوری در زندگی فردی، اجتماعی و حرفه ای ما دارد. این اصطلاح که ریشه در «ثبات» و «تعیین» دارد، به یک نقطه ی زمانی از پیش مشخص شده اشاره می کند که برای انجام یک فعالیت، وقوع یک رویداد یا تحقق یک تعهد، تعیین و توافق شده است. «معنی زمان مقرر» با مؤلفه هایی چون قطعیت، پیش بینی پذیری و اغلب الزام آور بودن گره خورده است.

ما آموختیم که «موعد مقرر» و «زمان مقرر» اگرچه در بسیاری از موارد هم پوشانی دارند، اما «موعد» کمی بیشتر بر جنبه ی سررسید و مهلت تأکید می کند. همچنین، کاربردهای گسترده ی این عبارت را در محاورات روزمره، مکاتبات اداری، متون حقوقی و قراردادی بررسی کردیم و با افعال مرتبط مانند «مقرر داشتن»، «مقرر کردن» و «مقرر شدن» آشنا شدیم که هر یک بار معنایی خاص خود را دارند. مترادفات فارسی نظیر «زمان تعیین شده» و معادل های انگلیسی مانند «due date» نیز به ما در انتخاب دقیق تر واژگان یاری رساندند.

در نهایت، تأکید بر وضوح در تعیین «زمان مشخص شده» و لزوم پایبندی به آن به عنوان نشانه ای از مسئولیت پذیری، از نکات کلیدی بود. انتخاب هوشمندانه بین «مقرر»، «مهلت» و «برنامه زمان بندی» نیز می تواند به ارتباطی دقیق تر و مؤثرتر منجر شود.

در دنیایی که سرعت و دقت حرف اول را می زند، درک صحیح و کاربرد دقیق «زمان مقرر» نه تنها به ما در مدیریت بهتر زمان و تعهدات کمک می کند، بلکه کیفیت ارتباطات ما را نیز ارتقا می بخشد. با به کارگیری آگاهانه ی این اصطلاح و مفاهیم مرتبط با آن، می توانیم به سوی دنیایی با برنامه ریزی های شفاف تر و مسئولیت پذیری بیشتر گام برداریم.